Όλοι στήνονται περιμετρικά της πίστας για να απολαύσουν τον αισθησιακό χορό της δίμετρης (με δεκάποντη γόβα) καλλονής. Στο φανατικό κοινό της δεν θα δεις αχόρταγους λεφτάδες με πούρα στο χέρι, αλλά νωχελικούς ‘πιτσιρικάδες’, μέχρι 40 ετών το πολύ, οι οποίοι επέλεξαν να πιούν την μπίρα τους ακούγοντας μεταλιές και κοιτώντας την ανατομία ενός γυναικείου κορμιού. Δεν είναι κάτι που δεν το έχουν ξαναδεί, αλλά η αίσθηση του να βλεφαριάζεις μαζί με άλλα 100 άτομα το φιδίσιο κορμί μιας όμορφης ξανθιάς, έχει άλλη αίσθηση. Είναι, ίσως, επειδή δε θα το κάνεις μόνος σου στο σπίτι με το χέρι μέσα από το παντελόνι, αλλά με το χέρι στην τσέπη, με άνεση ψευτόμαγκα.
Αλλά και γυναίκες, μέσα σε αυτό το κοινό… σαν να κολακεύονται που θα εισέλθουν σε ένα χώρο που είναι παραδοσιακά ανδροκρατούμενο στέκι. Κοιτάζουν με ζήλεια, με φθόνο το αψεγάδιαστο σώμα; Νιώθουν την ανάγκη να ανταποκριθούν με την ίδια χειραφέτηση για να ικανοποιήσουν τον σύντροφό τους; Νιώθουν ασφάλεια επειδή είναι παρούσες και μπορούν να τραβήξουν τον ‘δικό’ τους από το χέρι όταν η ‘Σειρήνα’ θα προσπαθήσει να τους αποπλανήσει; Ή και ακόμη να υπάρξουν λίγες ομοφυλοφιλικές φαντασιώσεις βλέποντας τον αισθησιακό χορό από ένα ίδιο σώμα, με αυτό να αποτελεί το κατάλληλο αφροδισιακό για να ξυπνήσουν οι ερωτικές διαθέσεις τους; Οk, πολύ το φιλοσοφήσαμε το πράγμα… Άβυσσος η ψυχή της γυναίκας, αλλά και του άνδρα η συμπεριφορά. Βλέπει, αλλά δεν κοιτάζει! Αγγίζει, αλλά δεν πιάνει! Νιώθει, αλλά δεν αισθάνεται! Σκέφτεται, αλλά δεν φαντασιώνεται! Κουνιέται, αλλά δεν χορεύει! Μειδιά, αλλά δεν γελάει! Γουστάρει, αλλά δεν ερεθίζεται!
Μπορώ να βρω κι άλλα τόσα «αλλά» για να περιγράψω την εικόνα των ανδρών σε ένα strip show, εν έτη 2013. Όχι ότι παίζουν μεγάλο ρόλο οι χρονολογίες, αλλά έχω την αίσθηση ότι παλιότερα οι άνδρες είχαν ανάγκη περισσότερο να δουν- θαυμάσουν- απολαύσουν μια «προσομοίωση» της θηλυκότητας που είναι συνδεδεμένη με την υποτακτικότητα, κι όχι απλώς μια body politics που προβάλει το αψεγάδιαστο σώμα ως ένα απομονωμένο κομμάτι κρέας με σκοπό την σεξουαλική ικανοποίηση του κοινού.... ή έστω του μυαλού. Όλοι οι sex workers εκθέτουν τα σώματά τους και παρουσιάζονται ως εμπορεύσιμα, αλλά κατά πόσο το κοινό που απευθύνονται δεν έχει κορεστεί από αυτή την εικόνα και έχει ακόμη την επιθυμία να «καταναλώσει» έρωτα; Μήπως τελειώσαμε με το έξω-σωματικό και ήρθε ο καιρός να περάσουμε στο εγκεφαλικό «θέαμα» (με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει) για να αρχίσουμε και πάλι να ξυπνήσουνε όλες αυτές τις ενδορφίνες που θα κάνουν τη ζωή μας πιο ενδιαφέρουσα;
Εκείνο το βράδυ, μέσα σε λίγο περισσότερα από 15 λεπτά, η αισθησιακή stripper, κατάφερε: να βγάλει τρία ρούχα, δικά της και του –καθηλωμένου σε καρέκλα- παρτενέρ, μία ζώνη παντελονιού, να εφαρμόσει δύο ερωτικές στάσεις, σε καρέκλα και ξαπλωμένη (στερεότυπα ενός τυπικού strip show), να σπάσει το «savoir vivre» του strip tease «ne touchez pas s’ il vous plait», να χαϊδέψει και να χαϊδευτεί, να προκαλέσει αλλά όχι να προκληθεί, να αναπαραστήσει τη «ζωή» στο κρεβάτι υπό τους ήχους του «Bed Of Nails», να φέρει σε αμηχανία την πλειοψηφία των ανδρών που βρίσκονταν εκεί, να δεχτεί την απόρριψη αυτών λόγω της ίδιας αμηχανίας, να κάνει τα vocals σε metal τραγούδια που κάθε άλλο παρά αδιάφορα της ήταν, να τελειώσει με ένα σόλο χαριτωμένο ‘headbanging’ και ν’ αφήσει… τον «Τάκη» ασήκωτο! (ελπίζω να μη σε λένε Τάκη…)
Όλα τα shows «παίζουν» με τις ανθρώπινες φαντασιώσεις. Δυστυχώς όμως κάποια show «παίζουν» με τα νεύρα μας, τη νοημοσύνη μας και μας ρίχνουν –πραγματικά- στην παγίδα να γράφουμε απόψεις με κίνδυνο να θεωρηθούμε μιξοπαρθένες ή φεμινίστριες! Το όλο show στην αντίληψή μου έμοιαζε περισσότερο ως μια φθηνή performance και η χορεύτρια μια καρικατούρα που έμοιαζε να εκτελούσε «οδηγίες χρήσεως προς ναυτιλομένους strippers». Δεν θέλω να καταλήξω κάπου, και δεν ξέρω αν έχει και νόημα, αλλά μήπως να πιάσουμε το ερωτικό παιχνίδι από την αρχή χωρίς manual, παρά μόνο με την φαντασία μας, κι αν κάνουμε και κανά λάθος στη δοσολογία συνταγής δεν χάλασε και ο κόσμος. Αρχικά, δυο μάτια αρκούν (εντάξει, ακόμη κι αν χρειάζεσαι 4 ή 6 μάτια, πάω πάσο…) για να κουνήσεις το κορμί σου στον ρυθμό της επιθυμίας… και μετά χρησιμοποίησε όλα τα όργανα του σώματός σου, όλα όμως, και την καρδιά. Το αποτέλεσμα θα σε ανταμείψει. Trust me, σου λέω!
Τhe Miss Katen
Υ.Γ. Αφιερωμένο σε όλους τους άνδρες που αγγίζουν, αλλά δεν «αγγίζονται»!
Θα ξαναπάω στο μίνι μάρκετ. Θα ξαναπάω να πω δυο κουβέντες. Να ακούσω άλλες τόσες, ίσως και περισσότερες. Να μάθω αν τελικά ήλθε η «αμαρτωλή νούμερο ένα». Να πιστοποιήσω ότι δεν έχουμε ξεφύγει...
Με νοιάζει που κάθε καμένη ή και καμένος βέβαια, για να μην βγάλουμε και την ουρά των αρσενικών απέξω, μπορεί να πράττει ως δικαστής και σωφρονιστής. Τι πίνετε αλήθεια;
Ήμαστε συνηθισμένοι να βγαίνουμε, να βολτάρουμε στους όμορφα φωτισμένους δρόμους, να χαμογελάμε έστω κι αν ήταν ημί-αληθινό, καθώς τα προβλήματα δεν χάνονταν στις γιορτές, απλά η εορταστική αύρα μας...
Κάποιοι φοβούνται ότι θα πεθάνουν, κάποιοι ότι θα πεινάσουν, κάποιοι ότι θα τους ελέγχουν, κάποιοι ότι τους κοροϊδεύουν. Εγώ πάλι, ότι μπορεί να συμβαίνουν όλα ταυτόχρονα. Και το μόνο σίγουρο ...
Από το αν γουστάρουμε τη φέτα τη χωριάτικη, μέχρι τα πολιτικά μας πιστεύω, είναι τεράστιο το εύρος των συγκρούσεων. Ναι, συγκρούσεις γίνονται, ακόμη κι εσείς σίγουρα έχετε συμμετάσχει σε μια. ...
Συχνά τα τελευταία χρόνια ακούμε πως τα σημερινά παιδιά δεν έχουν όρια. Έχετε όμως αναρωτηθεί γιατί; Μήπως γιατί τα στερεότυπα μιας παλιάς κοινωνίας, που τα κληρονομούμε από γενιά σε γενιά, εί...
Βρέθηκα στο κέντρο της πόλης κάπου στις ένδεκα το πρωί, με τον καιρό να έχει ελαφρώς γκριζάρει από τη συννεφιά και τον ήλιο πίσω από τα σύννεφα να χαϊδεύει απαλά αυτό το φθινοπωρινό πρωινό. Τα...
Τι γίνεται λοιπόν με τις παραστάσεις, τις συναυλίες, τα φεστιβάλ; Τόσος κόσμος είναι επί ξύλου κρεμάμενος. Δεν ξέρω για τα οικονομικά, αλλά σίγουρα τα ψυχολογικά αποθέματα όλων βρίσκονται σε ε...
Οδηγία (μία) προς ναυτιλομένους: πριν ξεκινήσετε να διαβάζετε το παρακάτω κείμενο, εστιάστε στην ετυμολογία της λέξεως, η οποία καταλαμβάνει ιδιαίτερα μεγάλο χώρο στην εν γένει αφήγηση ή/και περιγρα...
Πάντα είχα μία καλή δικαιολογία για όλες τις συμπεριφορές που έχω δεχτεί. Πάντα δικαιολόγησα τον άνθρωπο και την κακή συμπεριφορά του. Μέχρι που κατάλαβα πως στην πραγματικότητα δεν είναι ο άλλος πο...
Σιγά σιγά, η πραγματικότητα βάζει στην άκρη τους συναισθηματισμούς. Το «Πώς θα ζήσουμε;» ακούγεται ακόμη και στους φωταγωγούς. Θα πάρω το επίδομα, δεν θα το πάρω, θα βρω δουλειά, δεν θα βρω online π...
Δεν είμαι ειδήμων για να πω πότε θα τελειώσει όλο αυτό και θα επανέρθουμε στην καθημερινότητά μας. Εύχομαι μόνο να τελειώσει γρήγορα. Να βρεθούμε πάλι με τις οικογένειές μας. Με τους φίλους μας. Να ...
Γι’ αυτό σας λέω, η καραντίνα έληξε επί της ουσίας. Τουλάχιστον να έρθει η 4η Μαΐου, να ανοίξουν και τα κλειστά μαγαζιά, να φάει λίγο ψωμάκι ο κόσμος, να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα υγιειν...
Να θυμάστε ότι οι χειριστικές σχέσεις δηλητηριάζουν τη σχέση μας, όχι μόνο με τους άλλους, αλλά κυρίως με τον ίδιο μας τον εαυτό. Η συστηματική επαφή με χειριστικούς νάρκισσους μπορεί να ...
Παραδέχομαι! Είναι “μαέστροι” κάποιοι. Ξέρουν τι θέλεις, πώς θα το σερβίρουν και πώς θα σε κάνουν να χάσεις τον εαυτό σου, σε τέτοιο βαθμό, που δε θα θέλεις καν να κοιτάξεις στον καθρέφτη, από...
Το αμέσως επόμενο και πιο «ικανοποιητικό» είναι να γίνουν όλα όπως πρέπει, να μείνουμε σπίτι όσο χρειάζεται και σιγά σιγά από Οκτώβριο να δούμε πόσοι έμειναν για να τραγουδήσουν. Η οικονομική ...
Ήρθε η ώρα να δω κατάματα τον εχθρό μου. Τον εαυτό μου. Να θυμηθώ ξανά αυτό που πάντα λέω. «Αν κάτι σε ενοχλεί στον άλλο, ψάξτο μέσα σου». Παύση, όλα σε παύση. Και όσο εξωτερικά παύουν όλα, τό...
Θέατρα και συναυλιακοί χώροι έκλεισαν με απόφαση του κράτους, έτσι θεατρικές παραγωγές και μεγάλα φεστιβάλ αναβλήθηκαν επ’ αόριστον, οι διοργανωτές τους αντιμετώπισαν τεράστια προβλήματα, κυρίως οικ...
Πάρτε δύο μπαλόνια και φουσκώστε τα λίγο. Στη συνέχεια σκεφτείτε νοερά ότι το μπαλόνι είναι το σώμα και ο αέρας που μπαίνει μέσα είναι ο θυμός. Φουσκώστε τα μπαλόνια μέχρι να μη χωράει άλλο αέρ...
Την… παράσταση μέχρι τώρα στο πρωτάθλημα έχουν καταφέρει να «κλέψουν» με τις εμφανίσεις τους πάλι δύο ομάδες. Η μία είναι ο Παναθηναϊκός και η άλλη ο Άρης.
Ποιος νοιάζεται για την υστεροφημία του; Τι σημασία έχει το μετά, αν δεν μπορείς να χαρείς το τώρα; Εμπρός λοιπόν, ελάτε μαζί μου και χαμογελώντας ζήστε το τώρα, χωρίς γρίνια!
Με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς και με τα οικονομικά και πολιτικά προβλήματα να επηρεάζουν και το χώρο της εκπαίδευσης, ας θυμηθούμε τι σημαίνει η παιδεία ως αξία…
Μου αρέσει το κύμα... Με κάνει να αισθάνομαι δυνατός, μου θυμίζει πράγματα στη ζωή που συνηθίζουμε να τα ξεχνάμε, πράγματα τα οποία μας φαίνονται βουνό...
Στην οθόνη, τα ζόμπι τραβούσαν τα άντερα μίας κατά τα άλλα περιποιημένης ξανθιάς, η οποία κατάφερνε να ουρλιάξει πολύ χαριτωμένα, δεδομένης της κατάστασής της...
Το θέμα είναι τι γίνεται σήμερα. Υπάρχει πραγματικά κάποιος που πιστεύει πως τα όσα ζει ο μέσος νέος μεταξύ δεκαπέντε και εικοσιπέντε δεν είναι αρκετά;
Η πραγματοποίηση των πνευματικών, ψυχικών και σωματικών δυνατοτήτων του ανθρώπου, καθώς και η αίσθηση της πληρότητας-εσωτερική ισορροπία-που αυτή συνεπαγέται.
Πολιτικό μανιφέστο, πολιτική φιλοσοφία, φιλοσοφία της ιστορίας ή ουμανιστικό προσκλητήριο. Το έργο «Ηγεμόνας» κατέχει περίοπτη θέση στην ιστορία των ιδεών της δυτικής κουλτούρας.
Σε αυτή τη χώρα δεν έχουν απομείνει πια πολλά, οι πηγές λιγοστεύουν και ο κόσμος πληρώνει το υψηλότατο τίμημα της κακής διαχείρισης, των λαθών.Η πρώτη σκέψη είναι ότι είμαστε ολομόναχοι!
Την διατύπωση την γνωρίζεις πολύ καλά. Όπως είχε πει κάποια κάποτε: «Τα αρχίδια στους άντρες είναι ό,τι είναι οι τσάντες για τις γυναίκες». Προφανώς απαραίτητα.
Είναι ο Vladimir Franz ο πιο διαφορετικός υποψήφιος για Πρόεδρος της Τσεχίας; Όλα τα διεθνή ΜΜΕ απαντούν ναι, από την στιγμή που ο άνδρας με τα πολλά τατουάζ...
Είναι να αναρωτιέται κανείς αν η Ελλάδα στην Eυρωζώνη είναι ένα νέο whipping boy ή ένας φαρμακός που λειτουργεί ως γιατρικό για την κοινότητα αφού απομακρύνει το κακό ...
Η ανάληψη ευθυνών είναι αναγκαία, δεν διαφωνεί κανείς σε αυτό, αλλά δεν θα πρέπει να γίνεται σε καμία περίπτωση με γνώμονα εκλογικά συμφέροντα και ψηφοθηρία. Γιατί τότε είναι απλά προκλητική ...
...
Ο μουσικός συντάκτης είναι ένας τσαμπατζής περιωπής, τον οποίο γλύφουν οι διοργανωτές συναυλιών και οι εταιρείες δίσκων, προκειμένου να γράψει καλά λόγια.
Δεν πέρασαν παρά λίγες μέρες από την δημόσια επιστολή του κου Κωστόπουλου, με την οποία ο άλλοτε αυτοκράτορας των περιοδικών, ομολογεί την αποτυχία του ...