Μια Διαφορετική Ματιά Στην Πανδημία Και Τα Επακόλουθά Της
Οι τέχνες ήταν κομμάτι της ζωής μου από μικρό παιδί. Κιθαρωδός και τροβαδούρος στις παρέες της εφηβείας και εν συνεχεία ημί-επαγγελματίας, ο θείος ροκάς παλιάς κοπής, η μάνα ζωγράφος, η σύζυγος συγγραφέας. Ακόμα και σήμερα συνεχίζω να υποκρίνομαι το συνθέτη – στιχουργό, κυρίως όμως τον ανταποκριτή τέχνης σε ιντερνετικό περιοδικό (ναι, τούτο δω, καλά καταλάβατε), ούτε και ξέρω με πόση επιτυχία. Λόγω της συζύγου βέβαια, ήρθα σε επαφή και με κόσμο από το συγγραφικό γίγνεσθαι της χώρας. Συγγραφείς, εκδότες, διευθυντές σελίδων, διαχειριστές ομάδων ανάγνωσης και/η ανταλλαγών, όλοι είχαν κάτι να μου πουν για το πώς ακριβώς λειτουργεί το σύστημα. Τα «κακώς κείμενα», οι «αριβίστες», οι «τυχάρπαστοι» που χαλάνε την πιάτσα, όλοι εμφανίστηκαν μπροστά μου.
Είχα βέβαια τη δική μου εμπειρία – γνώση από το χώρο της μουσικής. Μουσικός μπορεί να μην είμαι, αλλά μουσικούς φίλους επαγγελματίες είχα αρκετούς. Έμαθα για το κυνήγι για το νυχτοκάμματο, την ελληνική δισκογραφία, τα μαγαζιά, το status που επικρατεί, τους νόμους της νύχτας, τα αδιέξοδα από «τους πιτσιρικάδες που παίρνουν ένα εικοσάρικο και κάνουν μάγκες τους μαγαζάτορες». Τον τελευταίο χρόνο άρχισα το ταξίδι μου και στο χώρο του θεάτρου. Μαγεία, ιδρώτας και χαμόγελα αντιστάθμιζαν τις άδειες καρέκλες που συναντούσα στα περισσότερα. «Η χειρότερη χρονιά που θυμάμαι» έλεγαν οι περισσότεροι θιασάρχες. Κάτι οι προσκλήσεις, κάτι η μεγάλη διαφήμιση που είχαν κάποια σε αντίθεση με τα περισσότερα «μικρά» θέατρα, κάτι το κυνήγι των «ονομάτων» κάτι η συνεχιζόμενη οικονομική ένδεια, κάτι η πληθώρα παραστάσεων, όλα είχαν οδηγήσει σε μια κατάσταση την οποία και δεν θα έλεγες και ιδανική. Κάθε άλλο!
Σε κάθε χώρο λοιπόν άκουγα τις ίδιες κουβέντες. «Αργά ή γρήγορα ο χώρος θα καθαρίσει. Θα φύγουν όσοι δεν κάνουν, όσοι είναι τυχοδιώκτες, όσοι δεν αγαπάνε το χώρο και θα μείνουμε αυτοί που πρέπει»! Βάλτε το αυτό σε κάθε χώρο, σε κάθε επίπεδο, σε κάθε ειδικότητα. Οι περισσότεροι το συζητούσαν και βεβαίως τοποθετούσαν τον εαυτό τους στους εναπομείναντες. Και προτού αλέκτωρ λαλήσει τρις, η «επιθυμία» τους έγινε πραγματικότητα. Συνήθως βέβαια αυτό γίνεται με το σκληρότερο τρόπο. Είναι το κλασσικό «Προσέχετε τι εύχεστε διότι μπορεί να σας συμβεί»! Και συνέβη το χειρότερο σενάριο. Θα μπορούσες να το πεις και Χολιγουντιανής υπερπαραγωγής, άλλωστε ένα παρόμοιο έπαιξε και στην τηλεόραση πρόσφατα, για όσους είχαν τα κότσια να το παρακολουθήσουν. Σε ελάχιστο χρονικό διάστημα θέατρα και συναυλιακοί χώροι έκλεισαν, παραστάσεις και συναυλίες αναβλήθηκαν επ’ αόριστον, η αγορά του βιβλίου βάλτωσε. Όλος ο μηχανισμός παραγωγής τέχνης της χώρας μπήκε στο ψυγείο. Θιασάρχες, ηθοποιοί, μουσικοί, συγγραφείς, σκηνοθέτες, υπεύθυνοι επικοινωνίας, είναι ελάχιστα από τα πάρα πολλά κομμάτια ενός παζλ που διαλύθηκε σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Ναι, διαλύθηκε! Η σεζόν έχει ουσιαστικά τελειώσει κι ας με πείτε Κασσάνδρα. Η επανεκκίνηση είναι άγνωστο πότε θα λάβει χώρα, αφού πρωτίστως θα πρέπει οι «καμπύλες» που αναφέρουν οι ειδικοί να φτάσουν σε τέτοιο σημείο ώστε να λήξει η καραντίνα, ακολούθως και σιγά σιγά να αρχίσει να αποκαθίσταται η κυκλοφορία των πολιτών, να ανοίξουν δειλά δειλά τα εμπορικά, τα καφέ και οι λοιποί χώροι μαζικής συγκέντρωσης. Και όταν όλα αυτά συμβούν, θα πρέπει να ξεπεράσουμε το φόβο!
Η όλη υπόθεση είναι πολύ δύσκολη. Αν δεν γίνουν όλα όπως πρέπει, μιλάμε για ολική καταστροφή κάθε οικονομικής δραστηριότητας. Και σίγουρα ένα από τα πρώτα θύματα θα είναι η παραγωγή τέχνης. Προτεραιότητα θα είναι η επιβίωση του καθενός με κάθε τρόπο. Και αυτό θα φέρει ηθική εξαθλίωση, άρα μηδέν χώρο στην κάθε μορφή τέχνης. Όλοι ελπίζουμε να μην υλοποιηθεί αυτό το σενάριο.
Το αμέσως επόμενο και πιο «ικανοποιητικό» είναι να γίνουν όλα όπως πρέπει, να μείνουμε σπίτι όσο χρειάζεται και σιγά σιγά από Οκτώβριο να δούμε πόσοι έμειναν για να τραγουδήσουν. Η οικονομική λαίλαπα σίγουρα θα έχει αφήσει ερείπια στο διάβα της. Χώροι θα κλείσουν, παραγωγές που ακυρώθηκαν δεν θα μπορέσουν να ξανανέβουν, τα χρήματα θα δίνονται πολύ προσεκτικά, ακόμα και οι επιδοτήσεις. Κυρίως όμως οι ευκαιρίες! Εκεί λοιπόν θα φανεί το πόσα απίδια πιάνει ο σάκος του καθενός, ποιος μπορεί να κάνει κάτι αξιόλογο, κάτι που θα αρέσει στον κόσμο. Η πανδημία, εκτός από λιγότερους (μακάρι στη μικρότερη δυνατή έκταση), θα μας αφήσει και πιο μαζεμένους, πιο επιφυλακτικούς. Δύσκολα πλέον θα δίνουμε την προσοχή μας (και το χρήμα μας) σε πράγματα ανάξια λόγου, σε «σπρωγμένα» και ανούσια δημιουργήματα. Έτσι, πολύ πιθανόν να επέλθει η «κάθαρση» που πολλοί βαυκαλίζονταν ότι επιζητούσαν, αλλά μαζί με αυτή και μπόλικη ανεργία. Ουδέν κακόν αμιγές καλού θα μου πείτε. Αν ήταν στα χέρια μου, δεν ξέρω αν θα έκανα ποτέ μια τέτοια επιλογή. Θέλοντας και μη όμως, την έκανε η ίδια η Φύση!
Μπορεί και όχι, αλλά αυτό είναι θέμα επόμενου κειμένου. Για την ώρα, ξοδέψτε λίγο από το χρόνο σας και σκεφτείτε το μέλλον… διότι έρχεται πολύ γρήγορα!
Θα ξαναπάω στο μίνι μάρκετ. Θα ξαναπάω να πω δυο κουβέντες. Να ακούσω άλλες τόσες, ίσως και περισσότερες. Να μάθω αν τελικά ήλθε η «αμαρτωλή νούμερο ένα». Να πιστοποιήσω ότι δεν έχουμε ξεφύγει...
Με νοιάζει που κάθε καμένη ή και καμένος βέβαια, για να μην βγάλουμε και την ουρά των αρσενικών απέξω, μπορεί να πράττει ως δικαστής και σωφρονιστής. Τι πίνετε αλήθεια;
Ήμαστε συνηθισμένοι να βγαίνουμε, να βολτάρουμε στους όμορφα φωτισμένους δρόμους, να χαμογελάμε έστω κι αν ήταν ημί-αληθινό, καθώς τα προβλήματα δεν χάνονταν στις γιορτές, απλά η εορταστική αύρα μας...
Κάποιοι φοβούνται ότι θα πεθάνουν, κάποιοι ότι θα πεινάσουν, κάποιοι ότι θα τους ελέγχουν, κάποιοι ότι τους κοροϊδεύουν. Εγώ πάλι, ότι μπορεί να συμβαίνουν όλα ταυτόχρονα. Και το μόνο σίγουρο ...
Από το αν γουστάρουμε τη φέτα τη χωριάτικη, μέχρι τα πολιτικά μας πιστεύω, είναι τεράστιο το εύρος των συγκρούσεων. Ναι, συγκρούσεις γίνονται, ακόμη κι εσείς σίγουρα έχετε συμμετάσχει σε μια. ...
Συχνά τα τελευταία χρόνια ακούμε πως τα σημερινά παιδιά δεν έχουν όρια. Έχετε όμως αναρωτηθεί γιατί; Μήπως γιατί τα στερεότυπα μιας παλιάς κοινωνίας, που τα κληρονομούμε από γενιά σε γενιά, εί...
Βρέθηκα στο κέντρο της πόλης κάπου στις ένδεκα το πρωί, με τον καιρό να έχει ελαφρώς γκριζάρει από τη συννεφιά και τον ήλιο πίσω από τα σύννεφα να χαϊδεύει απαλά αυτό το φθινοπωρινό πρωινό. Τα...
Τι γίνεται λοιπόν με τις παραστάσεις, τις συναυλίες, τα φεστιβάλ; Τόσος κόσμος είναι επί ξύλου κρεμάμενος. Δεν ξέρω για τα οικονομικά, αλλά σίγουρα τα ψυχολογικά αποθέματα όλων βρίσκονται σε ε...
Οδηγία (μία) προς ναυτιλομένους: πριν ξεκινήσετε να διαβάζετε το παρακάτω κείμενο, εστιάστε στην ετυμολογία της λέξεως, η οποία καταλαμβάνει ιδιαίτερα μεγάλο χώρο στην εν γένει αφήγηση ή/και περιγρα...
Πάντα είχα μία καλή δικαιολογία για όλες τις συμπεριφορές που έχω δεχτεί. Πάντα δικαιολόγησα τον άνθρωπο και την κακή συμπεριφορά του. Μέχρι που κατάλαβα πως στην πραγματικότητα δεν είναι ο άλλος πο...
Σιγά σιγά, η πραγματικότητα βάζει στην άκρη τους συναισθηματισμούς. Το «Πώς θα ζήσουμε;» ακούγεται ακόμη και στους φωταγωγούς. Θα πάρω το επίδομα, δεν θα το πάρω, θα βρω δουλειά, δεν θα βρω online π...
Δεν είμαι ειδήμων για να πω πότε θα τελειώσει όλο αυτό και θα επανέρθουμε στην καθημερινότητά μας. Εύχομαι μόνο να τελειώσει γρήγορα. Να βρεθούμε πάλι με τις οικογένειές μας. Με τους φίλους μας. Να ...
Γι’ αυτό σας λέω, η καραντίνα έληξε επί της ουσίας. Τουλάχιστον να έρθει η 4η Μαΐου, να ανοίξουν και τα κλειστά μαγαζιά, να φάει λίγο ψωμάκι ο κόσμος, να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα υγιειν...
Να θυμάστε ότι οι χειριστικές σχέσεις δηλητηριάζουν τη σχέση μας, όχι μόνο με τους άλλους, αλλά κυρίως με τον ίδιο μας τον εαυτό. Η συστηματική επαφή με χειριστικούς νάρκισσους μπορεί να ...
Παραδέχομαι! Είναι “μαέστροι” κάποιοι. Ξέρουν τι θέλεις, πώς θα το σερβίρουν και πώς θα σε κάνουν να χάσεις τον εαυτό σου, σε τέτοιο βαθμό, που δε θα θέλεις καν να κοιτάξεις στον καθρέφτη, από...
Το αμέσως επόμενο και πιο «ικανοποιητικό» είναι να γίνουν όλα όπως πρέπει, να μείνουμε σπίτι όσο χρειάζεται και σιγά σιγά από Οκτώβριο να δούμε πόσοι έμειναν για να τραγουδήσουν. Η οικονομική ...
Ήρθε η ώρα να δω κατάματα τον εχθρό μου. Τον εαυτό μου. Να θυμηθώ ξανά αυτό που πάντα λέω. «Αν κάτι σε ενοχλεί στον άλλο, ψάξτο μέσα σου». Παύση, όλα σε παύση. Και όσο εξωτερικά παύουν όλα, τό...
Θέατρα και συναυλιακοί χώροι έκλεισαν με απόφαση του κράτους, έτσι θεατρικές παραγωγές και μεγάλα φεστιβάλ αναβλήθηκαν επ’ αόριστον, οι διοργανωτές τους αντιμετώπισαν τεράστια προβλήματα, κυρίως οικ...
Πάρτε δύο μπαλόνια και φουσκώστε τα λίγο. Στη συνέχεια σκεφτείτε νοερά ότι το μπαλόνι είναι το σώμα και ο αέρας που μπαίνει μέσα είναι ο θυμός. Φουσκώστε τα μπαλόνια μέχρι να μη χωράει άλλο αέρ...
Την… παράσταση μέχρι τώρα στο πρωτάθλημα έχουν καταφέρει να «κλέψουν» με τις εμφανίσεις τους πάλι δύο ομάδες. Η μία είναι ο Παναθηναϊκός και η άλλη ο Άρης.
Ποιος νοιάζεται για την υστεροφημία του; Τι σημασία έχει το μετά, αν δεν μπορείς να χαρείς το τώρα; Εμπρός λοιπόν, ελάτε μαζί μου και χαμογελώντας ζήστε το τώρα, χωρίς γρίνια!
Με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς και με τα οικονομικά και πολιτικά προβλήματα να επηρεάζουν και το χώρο της εκπαίδευσης, ας θυμηθούμε τι σημαίνει η παιδεία ως αξία…
Μου αρέσει το κύμα... Με κάνει να αισθάνομαι δυνατός, μου θυμίζει πράγματα στη ζωή που συνηθίζουμε να τα ξεχνάμε, πράγματα τα οποία μας φαίνονται βουνό...
Στην οθόνη, τα ζόμπι τραβούσαν τα άντερα μίας κατά τα άλλα περιποιημένης ξανθιάς, η οποία κατάφερνε να ουρλιάξει πολύ χαριτωμένα, δεδομένης της κατάστασής της...
Το θέμα είναι τι γίνεται σήμερα. Υπάρχει πραγματικά κάποιος που πιστεύει πως τα όσα ζει ο μέσος νέος μεταξύ δεκαπέντε και εικοσιπέντε δεν είναι αρκετά;
Η πραγματοποίηση των πνευματικών, ψυχικών και σωματικών δυνατοτήτων του ανθρώπου, καθώς και η αίσθηση της πληρότητας-εσωτερική ισορροπία-που αυτή συνεπαγέται.
Πολιτικό μανιφέστο, πολιτική φιλοσοφία, φιλοσοφία της ιστορίας ή ουμανιστικό προσκλητήριο. Το έργο «Ηγεμόνας» κατέχει περίοπτη θέση στην ιστορία των ιδεών της δυτικής κουλτούρας.
Σε αυτή τη χώρα δεν έχουν απομείνει πια πολλά, οι πηγές λιγοστεύουν και ο κόσμος πληρώνει το υψηλότατο τίμημα της κακής διαχείρισης, των λαθών.Η πρώτη σκέψη είναι ότι είμαστε ολομόναχοι!
Την διατύπωση την γνωρίζεις πολύ καλά. Όπως είχε πει κάποια κάποτε: «Τα αρχίδια στους άντρες είναι ό,τι είναι οι τσάντες για τις γυναίκες». Προφανώς απαραίτητα.
Είναι ο Vladimir Franz ο πιο διαφορετικός υποψήφιος για Πρόεδρος της Τσεχίας; Όλα τα διεθνή ΜΜΕ απαντούν ναι, από την στιγμή που ο άνδρας με τα πολλά τατουάζ...
Είναι να αναρωτιέται κανείς αν η Ελλάδα στην Eυρωζώνη είναι ένα νέο whipping boy ή ένας φαρμακός που λειτουργεί ως γιατρικό για την κοινότητα αφού απομακρύνει το κακό ...
Η ανάληψη ευθυνών είναι αναγκαία, δεν διαφωνεί κανείς σε αυτό, αλλά δεν θα πρέπει να γίνεται σε καμία περίπτωση με γνώμονα εκλογικά συμφέροντα και ψηφοθηρία. Γιατί τότε είναι απλά προκλητική ...
...
Ο μουσικός συντάκτης είναι ένας τσαμπατζής περιωπής, τον οποίο γλύφουν οι διοργανωτές συναυλιών και οι εταιρείες δίσκων, προκειμένου να γράψει καλά λόγια.
Δεν πέρασαν παρά λίγες μέρες από την δημόσια επιστολή του κου Κωστόπουλου, με την οποία ο άλλοτε αυτοκράτορας των περιοδικών, ομολογεί την αποτυχία του ...