Να μπορούσε λέει ο κόσμος να άλλαζε μέσα σε μια στιγμή…να έρχονταν τα πάνω κάτω κι αυτό που ποθείς, να ξημέρωνε και να το ‘καμες δικό σου. Τι ομορφιά! Πόσα πράγματα θα θωρούσες διαφορετικά; Πόσο θα άλλαζαν τα χρώματα και τα σχήματα για σένα; Όλα διαφορετικά μέσα από τα ίδια μάτια…
Περπατώντας σε μια σύγχρονη πόλη, βλέπεις και μαθαίνεις να παρατηρείς. Σήμερα κάνοντας μια βόλτα στην παραλία, είδα από μακριά τη φιγούρα ενός παλιού μου συμμαθητή, να παίζει με το παιδί του. Τι όμορφη εικόνα…. Δε μιλάω για το βιολογικό μου ρολόι, αυτό δε μίλησε, ποτέ νομίζω δε μιλάει από μόνο του σε μια γυναίκα, κάποιος το ξυπνάει θεωρώ!! Και περπατώντας λίγο παρακάτω είναι ένα ζευγάρι με γεροντάκια τόσο τρυφερά πιασμένα, που βγήκαν να περπατήσουν αργά και σταθερά, ανάμεσα από τα ποδήλατα που τους κορνάρουν γιατί ενοχλούν, αλλά αυτοί δεν έδιναν καμία σημασία….καλό πράγμα η βαρηκοΐα στα γεράματα, δεν τρομάζεις εύκολα!
Είχε πάρει να σουρουπώνει κι η ίριδα ξεπηδά πιο ζεστή από ποτέ μέσα μου από την αγκαλιά του ορίζοντα. Να μπορούσα λέει να την ακουμπήσω και με το πινέλο μου να βουτήξω στα χρώματα που φτιάχνει η φύση και να ζωγραφίσω τη στιγμή, αχ και να μπορούσα….
Πόσα θα άλλαζα αν μπορούσα! Πόσα πράγματα θα έκανα διαφορετικά…. μην παρεξηγηθούμε σ’ αυτό το σημείο. Θα έκανα πάλι όλα όσα έκανα, ακριβώς τα ίδια, και με το παραπάνω, απλά θα έβαζα λίγο περισσότερο πάθος, περισσότερη ζωή, περισσότερη διάρκεια, περισσότερη ένταση, περισσότερο παλμό, περισσότερο εγώ κι εσύ… οποιοδήποτε εσύ ζούσε την κάθε στιγμή. Για να είναι φανερό το χάδι του αγγέλου και το άγγιγμα του διαβόλου, μιας και δεν υπάρχει τίποτα που δεν έχει μέσα του το καλό και το κακό. Η αναλογία είναι που κάνει τη διαφορά στη συνταγή. Κάθε φορά αυτό το ζύγι αλλάζει τα πράγματα. Αυτή η πλάστιγγα που δεν είναι φτιαγμένη από χέρι ανθρώπινο ούτε θεϊκό φυσικά, αυτή η πλάστιγγα είναι από αλλού φερμένη, έχει κάτι το ξωτικό, κάτι το μαγικό και φιλοσοφικό.
Να μπορούσες λέει να υπάρξεις διάφανος, να μπορείς να περπατάς και να περιγελάς με ότι σου κάνει κέφι δίχως να σε παρεξηγεί κανείς. Να κάνεις χάζι όλον τον κόσμο, κι άμα νιώσεις μοναξιά, να πετάξεις το μανδύα σου, να εμφανιστείς στους ανθρώπους και να ξαποστάσεις ανάμεσα τους πίνοντας ρακόμελα….για να γλυκάνει η ψυχή σου και να μαλακώσει το γινάτι σου. Από τη μυρωδιά της κανέλας και του γαρίφαλου να εκστασιαστείς και να αφήσεις να λιγώσει το μέσα σου… Κι άμα έρθεις και σε σούρα, γιατί όχι, να ρίξεις και μια γυροβολιά! Για την πάρτη σου, όχι για να σε δουν και να βαρέσουν παλαμάκια οι άλλοι, αλλά για τον εαυτό σου και μόνο. Γιατί μέσα σου βράζει ένα καζάνι από «Σ’ αγαπώ» και δε μπορείς να τα ξοδέψεις!!! Και πνίγεσαι επειδή θες, αλλά φοβάσαι, φοβάσαι να τα πεις, μην παρεξηγηθείς, μην πληγωθείς…μη σ’ αποπάρει ο άλλος γιατί τον πνίγεις… Κάπου διάβασα, συγχωρήστε με αλλά δε θυμάμαι που, ότι «κι η αγάπη όταν γίνεται κραυγή, τρομάζει». Τι αληθινή ρήση όμορφα μου πλάσματα, συμφωνείτε?
Να μπορούσα λέει να χορτάσω τον άνθρωπο δίχως να κάνω λάθη και τον μετατρέψω σε θηρίο, γιατί μετά αρχίζω να τον φοβάμαι και θέλω να βάλω πάλι το διάφανο μανδύα μου. Να μπορούσα λέει να φτιάξω μια σαΐτα και να την καρφώσω στα μαλλιά μου, να τη βλέπουν αυτοί που είναι άρρωστοι, αυτοί που ‘ναι λυπημένοι και να με δείχνουν με το δάχτυλο λέγοντας: «χαχα, κοίτα τι αστείο κορίτσι» κι εγώ να παίρνω κομμάτι από το βάρος τους, να το φορτώνω στη σαΐτα και να το πετάω μακριάαααααα.
Αν μπορούσα να έχω εσένα πλάι μου……ένα να ξέρεις, όλα τα παραπάνω θα τα μπορούσα!
«κι ήρθε και κατακάθισε…πάνω μου σα σεντόνι όλη της γης η σκόνη………»
Θα ξαναπάω στο μίνι μάρκετ. Θα ξαναπάω να πω δυο κουβέντες. Να ακούσω άλλες τόσες, ίσως και περισσότερες. Να μάθω αν τελικά ήλθε η «αμαρτωλή νούμερο ένα». Να πιστοποιήσω ότι δεν έχουμε ξεφύγει...
Με νοιάζει που κάθε καμένη ή και καμένος βέβαια, για να μην βγάλουμε και την ουρά των αρσενικών απέξω, μπορεί να πράττει ως δικαστής και σωφρονιστής. Τι πίνετε αλήθεια;
Ήμαστε συνηθισμένοι να βγαίνουμε, να βολτάρουμε στους όμορφα φωτισμένους δρόμους, να χαμογελάμε έστω κι αν ήταν ημί-αληθινό, καθώς τα προβλήματα δεν χάνονταν στις γιορτές, απλά η εορταστική αύρα μας...
Κάποιοι φοβούνται ότι θα πεθάνουν, κάποιοι ότι θα πεινάσουν, κάποιοι ότι θα τους ελέγχουν, κάποιοι ότι τους κοροϊδεύουν. Εγώ πάλι, ότι μπορεί να συμβαίνουν όλα ταυτόχρονα. Και το μόνο σίγουρο ...
Από το αν γουστάρουμε τη φέτα τη χωριάτικη, μέχρι τα πολιτικά μας πιστεύω, είναι τεράστιο το εύρος των συγκρούσεων. Ναι, συγκρούσεις γίνονται, ακόμη κι εσείς σίγουρα έχετε συμμετάσχει σε μια. ...
Συχνά τα τελευταία χρόνια ακούμε πως τα σημερινά παιδιά δεν έχουν όρια. Έχετε όμως αναρωτηθεί γιατί; Μήπως γιατί τα στερεότυπα μιας παλιάς κοινωνίας, που τα κληρονομούμε από γενιά σε γενιά, εί...
Βρέθηκα στο κέντρο της πόλης κάπου στις ένδεκα το πρωί, με τον καιρό να έχει ελαφρώς γκριζάρει από τη συννεφιά και τον ήλιο πίσω από τα σύννεφα να χαϊδεύει απαλά αυτό το φθινοπωρινό πρωινό. Τα...
Τι γίνεται λοιπόν με τις παραστάσεις, τις συναυλίες, τα φεστιβάλ; Τόσος κόσμος είναι επί ξύλου κρεμάμενος. Δεν ξέρω για τα οικονομικά, αλλά σίγουρα τα ψυχολογικά αποθέματα όλων βρίσκονται σε ε...
Οδηγία (μία) προς ναυτιλομένους: πριν ξεκινήσετε να διαβάζετε το παρακάτω κείμενο, εστιάστε στην ετυμολογία της λέξεως, η οποία καταλαμβάνει ιδιαίτερα μεγάλο χώρο στην εν γένει αφήγηση ή/και περιγρα...
Πάντα είχα μία καλή δικαιολογία για όλες τις συμπεριφορές που έχω δεχτεί. Πάντα δικαιολόγησα τον άνθρωπο και την κακή συμπεριφορά του. Μέχρι που κατάλαβα πως στην πραγματικότητα δεν είναι ο άλλος πο...
Σιγά σιγά, η πραγματικότητα βάζει στην άκρη τους συναισθηματισμούς. Το «Πώς θα ζήσουμε;» ακούγεται ακόμη και στους φωταγωγούς. Θα πάρω το επίδομα, δεν θα το πάρω, θα βρω δουλειά, δεν θα βρω online π...
Δεν είμαι ειδήμων για να πω πότε θα τελειώσει όλο αυτό και θα επανέρθουμε στην καθημερινότητά μας. Εύχομαι μόνο να τελειώσει γρήγορα. Να βρεθούμε πάλι με τις οικογένειές μας. Με τους φίλους μας. Να ...
Γι’ αυτό σας λέω, η καραντίνα έληξε επί της ουσίας. Τουλάχιστον να έρθει η 4η Μαΐου, να ανοίξουν και τα κλειστά μαγαζιά, να φάει λίγο ψωμάκι ο κόσμος, να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα υγιειν...
Να θυμάστε ότι οι χειριστικές σχέσεις δηλητηριάζουν τη σχέση μας, όχι μόνο με τους άλλους, αλλά κυρίως με τον ίδιο μας τον εαυτό. Η συστηματική επαφή με χειριστικούς νάρκισσους μπορεί να ...
Παραδέχομαι! Είναι “μαέστροι” κάποιοι. Ξέρουν τι θέλεις, πώς θα το σερβίρουν και πώς θα σε κάνουν να χάσεις τον εαυτό σου, σε τέτοιο βαθμό, που δε θα θέλεις καν να κοιτάξεις στον καθρέφτη, από...
Το αμέσως επόμενο και πιο «ικανοποιητικό» είναι να γίνουν όλα όπως πρέπει, να μείνουμε σπίτι όσο χρειάζεται και σιγά σιγά από Οκτώβριο να δούμε πόσοι έμειναν για να τραγουδήσουν. Η οικονομική ...
Ήρθε η ώρα να δω κατάματα τον εχθρό μου. Τον εαυτό μου. Να θυμηθώ ξανά αυτό που πάντα λέω. «Αν κάτι σε ενοχλεί στον άλλο, ψάξτο μέσα σου». Παύση, όλα σε παύση. Και όσο εξωτερικά παύουν όλα, τό...
Θέατρα και συναυλιακοί χώροι έκλεισαν με απόφαση του κράτους, έτσι θεατρικές παραγωγές και μεγάλα φεστιβάλ αναβλήθηκαν επ’ αόριστον, οι διοργανωτές τους αντιμετώπισαν τεράστια προβλήματα, κυρίως οικ...
Πάρτε δύο μπαλόνια και φουσκώστε τα λίγο. Στη συνέχεια σκεφτείτε νοερά ότι το μπαλόνι είναι το σώμα και ο αέρας που μπαίνει μέσα είναι ο θυμός. Φουσκώστε τα μπαλόνια μέχρι να μη χωράει άλλο αέρ...
Την… παράσταση μέχρι τώρα στο πρωτάθλημα έχουν καταφέρει να «κλέψουν» με τις εμφανίσεις τους πάλι δύο ομάδες. Η μία είναι ο Παναθηναϊκός και η άλλη ο Άρης.
Ποιος νοιάζεται για την υστεροφημία του; Τι σημασία έχει το μετά, αν δεν μπορείς να χαρείς το τώρα; Εμπρός λοιπόν, ελάτε μαζί μου και χαμογελώντας ζήστε το τώρα, χωρίς γρίνια!
Με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς και με τα οικονομικά και πολιτικά προβλήματα να επηρεάζουν και το χώρο της εκπαίδευσης, ας θυμηθούμε τι σημαίνει η παιδεία ως αξία…
Μου αρέσει το κύμα... Με κάνει να αισθάνομαι δυνατός, μου θυμίζει πράγματα στη ζωή που συνηθίζουμε να τα ξεχνάμε, πράγματα τα οποία μας φαίνονται βουνό...
Στην οθόνη, τα ζόμπι τραβούσαν τα άντερα μίας κατά τα άλλα περιποιημένης ξανθιάς, η οποία κατάφερνε να ουρλιάξει πολύ χαριτωμένα, δεδομένης της κατάστασής της...
Το θέμα είναι τι γίνεται σήμερα. Υπάρχει πραγματικά κάποιος που πιστεύει πως τα όσα ζει ο μέσος νέος μεταξύ δεκαπέντε και εικοσιπέντε δεν είναι αρκετά;
Η πραγματοποίηση των πνευματικών, ψυχικών και σωματικών δυνατοτήτων του ανθρώπου, καθώς και η αίσθηση της πληρότητας-εσωτερική ισορροπία-που αυτή συνεπαγέται.
Πολιτικό μανιφέστο, πολιτική φιλοσοφία, φιλοσοφία της ιστορίας ή ουμανιστικό προσκλητήριο. Το έργο «Ηγεμόνας» κατέχει περίοπτη θέση στην ιστορία των ιδεών της δυτικής κουλτούρας.
Σε αυτή τη χώρα δεν έχουν απομείνει πια πολλά, οι πηγές λιγοστεύουν και ο κόσμος πληρώνει το υψηλότατο τίμημα της κακής διαχείρισης, των λαθών.Η πρώτη σκέψη είναι ότι είμαστε ολομόναχοι!
Την διατύπωση την γνωρίζεις πολύ καλά. Όπως είχε πει κάποια κάποτε: «Τα αρχίδια στους άντρες είναι ό,τι είναι οι τσάντες για τις γυναίκες». Προφανώς απαραίτητα.
Είναι ο Vladimir Franz ο πιο διαφορετικός υποψήφιος για Πρόεδρος της Τσεχίας; Όλα τα διεθνή ΜΜΕ απαντούν ναι, από την στιγμή που ο άνδρας με τα πολλά τατουάζ...
Είναι να αναρωτιέται κανείς αν η Ελλάδα στην Eυρωζώνη είναι ένα νέο whipping boy ή ένας φαρμακός που λειτουργεί ως γιατρικό για την κοινότητα αφού απομακρύνει το κακό ...
Η ανάληψη ευθυνών είναι αναγκαία, δεν διαφωνεί κανείς σε αυτό, αλλά δεν θα πρέπει να γίνεται σε καμία περίπτωση με γνώμονα εκλογικά συμφέροντα και ψηφοθηρία. Γιατί τότε είναι απλά προκλητική ...
...
Ο μουσικός συντάκτης είναι ένας τσαμπατζής περιωπής, τον οποίο γλύφουν οι διοργανωτές συναυλιών και οι εταιρείες δίσκων, προκειμένου να γράψει καλά λόγια.
Δεν πέρασαν παρά λίγες μέρες από την δημόσια επιστολή του κου Κωστόπουλου, με την οποία ο άλλοτε αυτοκράτορας των περιοδικών, ομολογεί την αποτυχία του ...