Battle For The Ryche
- Πληροφοριακά Στοιχεία
- Κατηγορία: Mindfield
- Δημοσιεύθηκε : Κυριακή, 15 Ιουλίου 2012 10:25
Τους τελευταίους μήνες βρίσκεται εν εξελίξει μία τεράστια κόντρα στο εσωτερικό των Queensryche. Η αλήθεια είναι, πως δεν πρόκειται ούτε για την πρώτη φορά και σίγουρα όχι για την τελευταία επίσης, που γινόμαστε μάρτυρες ενός «ξεκατινιάσματος» ανάμεσα στα μέλη μιας αγαπημένης μας μπάντας. Η διαφορά με τους Queensryche είναι πως στην περίπτωσή τους, τα δικόγραφα διέρρευσαν και λίγο πολύ έχει μαθευτεί με κάθε λεπτομέρεια το τι υποστηρίζει η κάθε πλευρά. Πρωτού ορισμένοι βιαστούν να πάρουν θέση και να προβούν σε μεγαλόστομες δηλώσεις, ας θυμηθούμε λίγο την υπόθεση Gorgoroth και ας κρατήσουμε μικρό καλάθι. Ας μην ξεχνάμε, πως την τελική απόφαση – για το όνομα, τα δικαιώματα, τα χρήματα και όλα τα σχετικά – θα λάβει ένα δικαστήριο, ένας απλός δικαστής, ο οποίος διαβάζει χαρτιά και καταθέσεις και λίγο γνωρίζει την ιστορία της μπάντας, τη σημασία της για τους οπαδούς, τον Geoff Tate, το “Operation Mindcrime” ή το “Empire”. Προσωπικά παρακολουθώ την υπόθεση όσο πιο στενά γίνεται από το πρώτο λεπτό, που «έσκασε» η βόμβα. Ας δούμε μαζί ορισμένα σημεία λοιπόν ...
- Γεγονός είναι, πως οι Queensryche, η μπάντα των Geoff Tate, Chris DeGarmo, Michael Wilton, Eddie Jackson & Scott Rockenfield είναι υπεύθυνη για ορισμένους από τους καλύτερους metal δίσκους όλων των εποχών και ίσως – για τους περισσότερους σίγουρα – για το καλύτερο concept album ever (“Operation Mindcrime”)! Γεγονός είναι όμως ταυτόχρονα και θεωρώ, πως ελάχιστοι μπορούν να το αμφισβητήσουν αυτό, πως η πορεία τους αρχής γεννομένης από το “Hear In The Now Frontier” και μετά δεν είναι απλά πτωτική, αλλά καλλιτεχνικά καταστροφική. Οι δίσκοι που ακολούθησαν – κατά την ταπεινή μου άποψη – είναι ο ένας χειρότερος από τον άλλον, με το συγκρότημα να παρουσιάζει τρελές αυτοκτονικές τάσεις.
- Γεγονός είναι, πως τα τελευταία χρόνια, ακόμη και οι τελευταίοι λάτρεις τους, είχαν λίγο πολύ χάσει κάθε εμπιστοσύνη σε αυτή τη μπάντα ή για να το θέσω λίγο καλύτερα, κάθε ελπίδα πως κάποια στιγμή θα έβγαζαν κάτι αντάξιο των δυνατοτήτων τους. Θυμάμαι τους πάντες πριν την κυκλοφορία κάθε νέας δουλειάς των Queensryche, να ελπίζουν, να προσδοκούν, να αναμένουν καρτερικά ... και όταν έφτανε εκείνη η ώρα της ακρόασης, η ατμόσφαιρα γινόταν πιο βαριά κι από κηδείας αγαπημένου προσώπου.- Δεν γνωρίζω αν η τριπλέτα Wilton – Jackson – Rockenfield δεν έγραφε πλέον κομμάτια, δεν ήθελε ή δεν μπορούσε ... οι ίδιοι υποστηρίζουν πως συνέθεταν κανονικά, ενώ ο Tate λέει το ακριβώς αντίθετο. Αυτό λογικά θα φανεί μέσα στους επόμενους μήνες και όταν δούμε τι θα παρουσιάσουν οι πρώτοι δισκογραφικά με τον Todd La Torre (υπό το όποιο όνομα συμβεί αυτό ... Queensryche ή Rising West). Γνωρίζω όμως με κάθε σιγουριά, πως όλα τα τελευταία (κατάπτυστα) άλμπουμς, τα συνέθεσε ο Geoff Tate με εξωτερικούς συνεργάτες. Και δεν ακούγονται ... και είναι απαράδεκτα ... και ουδεμία σχέση έχουν με τον κλασσικό ήχο της μπάντας. Όχι πως αυτό είναι απαραίτητο βέβαια, αλλά όταν ένας δίσκος είναι κάκκιστος, τότε μία μπάντα οφείλει να αναμένει να δεχτεί σκληρή κριτική. Κι αυτό είναι κάτι με το οποίοι οι Queensryche, ίσως για χάρη των παλιών ένδοξων ημερών, σχεδόν ποτέ δε βρέθηκαν αντιμέτωποι στο βαθμό που θα όφειλε. Ο μουσικός τύπος τους έσφαζε με το βαμβάκι ... αναζητούσε πάντα άλλοθι, έβρισκε πάντα δικαιολογίες και κατ’ αυτόν τον τρόπο η κατρακύλα τελειωμό δεν είχε. Μέχρι που φτάσαμε στο σήμερα φυσικά ...
Ο Max Cavalera βρέθηκε μακριά από την ίδια του τη μπάντα – τους Sepultura – και με τον ίδιο του τον αδελφό να μην παίρνει το μέρος του, εξαιτίας της δυσαρέσκειας όλων των υπολοίπων στο πρόσωπο της συζύγου του Max και για κάποια περίοδο manager των Βραζιλιάνων, Gloria Cavalera. Τα πράγματα στους Queensryche δε δείχνουν να είναι τόσο διαφορετικά, με τον Geoff Tate να έχει τη σύζυγό του, Susan Tate, να χειρίζεται τα πάντα και τη θετή του κόρη, Miranda Tate, να έχει αναλάβει το κομμάτι που περιλαμβάνει το fan club, το facebook και το twitter. Η κόντρα, σε συνδυασμό με τους αποτυχημένους δίσκους, τις χαμηλές πωλήσεις, την πτώση της δημοτικότητάς τους, τα κακά οικονομικά, θα έπρεπε να είναι αναμενώμενη. Στη συγκεκριμένη διαμάχη, όσο κι αν ακουστεί παράξενο, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο μου έκανε εντύπωση η ένορκη κατάθεση του Paul Gargano, ο οποίος σύμφωνα με τα λεγόμενά του είναι εκδότης, συντάκτης και δημοσιογράφος στο περιοδικό Metal Edge και ταυτόχρονα Product Manager και A&R για τις δισκογραφικές εταιρείες Century Media Records και Inside Out Music*. Δεν μιλάμε στη συγκεκριμένη περίπτωση για αντικρουόμενα συμφέροντα; Πραγματικά έχω αυτήν την απορία. Πώς γίνεται ΕΝΑΣ, ο οποίος είναι συντάκτης σε μουσικό περιοδικό, παρουσιάζει συγκροτήματα και δίσκους, να δουλεύει ταυτόχρονα και σε δισκογραφικές εταιρείες και να προωθεί τα συμφέροντά τους; Ή μήπως γίνεται και μάλιστα συμβαίνει κατά κόρον; Και στην Ελλάδα ... όχι μόνο τώρα, δεκαετίες τώρα. Με άτομα τα οποία όχι απλά εργάζονταν σε δισκογραφικές, αλλά και σε εταιρείες διανομής και ένας Θεός ξέρει τι άλλο. Και μετά ο απλός metal ακροατής, ο απλός αναγνώστης, αναμένει και προσδοκά μία αντικειμενική άποψη, ένα ολοκληρωμένη και τεκμηριωμένο άρθρο. Welcome to the real world λοιπόν! Ο κύριος Paul Gargano παίρνει ξεκάθαρη θέση υπέρ της πλευράς Geoff Tate (φυσικά), χωρίς όμως να μπορεί να πείσει με τα λεγόμενά του (τουλάχιστον εμένα). Διότι εγώ θα επιμείνω : ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ 7 ΔΙΣΚΟΙ του συγκροτήματος (όλες οι δουλειές από το “Hear In The Now Frontier” και μετά); Με χάπια ή χωρίς;
Κλείνοντας ας πούμε, πως ορισμένες φορές η εικόνα μιλάει από μόνη της και σίγουρα αυτό δεν είναι υπέρ του Geoff Tate. Στα βίντεος που παραθέτουμε, από τις φετινές εμφανίσεις των Queensryche στη Βραζιλία και ιο συγκεκριμένα στο Σάο Πάολο, έχει συστηθεί σε όλα τα μέλη της μπάντας να στέκονται σε απόσταση απ’τον τραγουδιστή, με το φόβο μην τους επιτεθεί, ενώ στο αριστερά βίντεο στο 1:25 και στο κάτω βίντεο στο 3:58 περίπου τον παρακολουθεί έντρομος ο θεατής να φτήνει κατάμουτρα και με δειλό τρόπο τον ντράμερ της μπάντας του.
*Ας αναφερθεί απλά, πως ο Geoff Tate πρόσφατα υπέγραψε με την δεύτερη και το νέο του προσωπικό άλμπουμ αναμένεται εφόσον όλα κυλήσουν ομαλά κάποια στιγμή το φθινόπωρο.
Μίλτος Λυμπιτσούνης
