Αν πρωταγωνιστούσαμε στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, θα έμοιαζε περισσότερο με Ορκ. Αν ήταν βαμπίρ σίγουρα θα ήταν ο Τζέιμς από το Twilight. Αν παίζαμε στον Batman σίγουρα θα ήταν ο Joker… Αλλά όπως τονίζουμε και αναφέρουμε συνεχώς «Πραγματικότητα», γιατί την αγαπάμε και την υποστηρίζουμε! Back to reality λοιπόν για να κάνουμε τον Γιάννη – Γιαννάκη!
Ένας τύπος που του αρέσει να ανεβάζει σόου κάθε μέρα. Για την ακρίβεια η ίδια του η ζωή είναι μια συνεχόμενη παράσταση. Xωρίς διαλείμματα για τουαλέτα ή για ανατροφοδότηση ενέργειας με τσιπς και ποπ κορν, νερό η κόκα κόλα, αντίστοιχα. Ένα εμφανίσιμος νεαρός με το κατάλληλο ντύσιμο και στήσιμο σώματος. Την απαραίτητη λαγνεία στο μάτι και τα λόγια γεμάτα υποσχέσεις. Με καλούς τρόπους συμπεριφοράς και δείκτη νοημοσύνης υψηλό. Δεν ξεχνά ποτέ και πάντα έχει το τέλειο πρόγραμμα κανονισμένο με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην μπορέσεις να τον ξαναδείς ύστερα από μια καταπληκτική βόλτα μαζί του στο τσίρκο (δηλαδή στο κρεβάτι του και μάλιστα χωρίς να πληρώσεις εισιτήριο, όλα δωρεάν!).
Ring the bell…
Φυσικά θα έχεις το τηλέφωνο του, αλλά απλά δεν πρόκειται να στο σηκώσει ποτέ. Και όταν γίνει αυτό πάντα, η μητέρα του θα είναι στο νοσοκομείο, ένα meeting θα είναι πάντα πιο σημαντικό από εσένα ή απλά θα είναι πολύ κουρασμένος και με πάρα πολύ δουλειά για να μπορέσει έστω να πάτε ακόμα και για σπα χαλάρωσης! Ένα σωρό τέτοιοι τύποι εμφανίζονται όλο και πιο συχνά. Δεν είναι ότι άρχισε να βρέχει «γραψαρχιδήνη» προς το γυναικείο φύλο, απλά οι άντρες κρατούσαν ομπρέλες όταν έβρεχε μυαλά και όταν έριχνε χαλάζι με καλούς τρόπους συμπεριφοράς. Και επειδή για να καταλάβεις κάτι πρέπει όπως μας μάθαιναν από το δημοτικό να χρησιμοποιούμε παραδείγματα έτσι θα κάνω και εγώ. Διάβασε παρακάτω και μάθε! Όχι για εσένα αλλά για την φουκαριάρα την ψυχούλα σου το λέω!
Κρίμα τα νιάτα, την τσαχπινιά, κρίμα το μπόι του καλέ…
Ο ΟΤΕ να έχει βαρέσει κόκκινο, η Zewasoft να έχει κάνει χρυσές δουλειές, η μύτη της φίλης μου να είναι κατακόκκινη και το δικό μου αυτί και κεφάλι να έχουν πρηστεί από το συνεχόμενο «σνιφ- σνιφ» στο ακουστικό! «Χωρίσαμε! Τέρμα ήταν οριστικό. Μα ήταν τόσο καλός μαζί μου. Γιατί; Και εγώ του έκανα όλα τα χατίρια». Και η δική μου φωνή έξαλλη από μέσα να απαντάει, σε τόνο Λιάνας Κανέλλης όταν νευριάζει με τους πολιτικούς, ότι «Είναι ένας άχρηστος που δεν έχει μάθει να εκτιμά και να υπολογίζει στη ζωή του. Ντροπή στη μανούλα που τον γέννησε. Και ότι δίνεις παίρνεις σε αυτή τη ζωή. Άμα σε ξαναπλησιάσει να τον φτύσεις». (Αμ δε…) Και η ιστορία επαναλαμβάνεται! Διότι η Κατερίνα, κάθε φορά που την γύρευε πίσω ο Γιάννης και έκανε τον ψόφιο κοριό και έλεγε πως την αγαπούσε και έκανε λάθος που την άφησε να του φύγει μέσα από τα χέρια, γυρνούσε πίσω και έπεφτε στην αγκαλιά του σα να μην είχε συμβεί τίποτα. Έτσι, τα δικά μου νεύρα γινόταν ακόμα πιο πολλά μέχρι που σταμάτησα να ασχολούμαι με το θέμα γιατί κάθε φορά που της έδινα συμβουλές και τις έλεγα να τον αφήσει και να μην γυρίσει ξανά πίσω σε αυτόν και επιτέλους να βρει ένα καλό παιδί (μεταξύ μας ο οποιοσδήποτε θα ήταν καλύτερος από τον Γιάννη), εκείνη απλά απαντούσε ότι είμαι μια υστερική που για να γράψω τα άρθρα που θέλω γίνομαι μια καταπιεστική σκύλα που θέλει να επιβάλλει την άποψη της πάνω στους άλλους και ότι από τη στιγμή που δεν έχω ζήσει την αληθινή αγάπη δεν θα καταλάβω ποτέ τη σχέση έχει αυτή με τον Γιάννη (Εύκολο να κρίνεις όταν δεν γνωρίζεις. Όταν όμως ο απέναντι σου έχει αγαπήσει άκουσε τον). Γι’ αυτό και εγώ πήρα την καλή μου θέληση για βοήθεια προς το άτομο της και κατευθύνθηκα σε αυτό που ήξερα να κάνω καλυτέρα. Να γράφω!
Γιάννη μου το μαντίλι σου (να μην σε βλέπω)!
Αν ο Γιάννης ήταν ένα είδος διασκέδασης μέσα σε ένα λούνα παρκ τότε σίγουρα ήταν το τρενάκι του τρόμου. Αφού κάθε φορά που θα πας στο λούνα παρκ θα θελήσεις να ανέβεις οπωσδήποτε. Σου εξάπτει την περιέργεια, αφού είναι κάτι διαφορετικό, σου ανεβάζει την αδρεναλίνη, αλλά τελικά καταλήγεις να σου έχει πάει το σκατό στην κάλτσα (τρελή έκφραση) κυριολεκτικά, από τα πολλά σκαμπανεβάσματα! Το πρόβλημα όμως της εμφάνισης και ξαφνικής εξαφάνισης δεν το έχει μόνο ο Γιάννης. Διότι άμα το είχε μόνο αυτός, τότε θα μιλούσαμε για ένα τέλειο κόσμο. Η ουσία είναι πως το έχουν περίπου το 60% των αντρών πάνω στον πλανήτη και πλέον το 20% των γυναικών.
Άσε μας κουκλίτσα μου…
Εκεί που όλα είναι μια χαρά και βαίνουν υπέροχα, με ηλιόλουστες μέρες, εσάς τους δυο να κάθεστε στο γρασίδι αγκαλιά, τα πουλάκια να τιτιβίζουν και να ανταλλάσετε όρκους παντοτινής αγάπης σαν να μην υπάρχει αύριο, τα σύννεφα σμίγουν και η καταιγίδα αρχίζει (Αν και μόλις αυτό που περιέγραψα είναι μια εικονική σχέση και όχι πραγματική). Ο κύριος που μέχρι πρότινος δεν μπορούσε να ζήσει μακριά σου, εξαφανίζεται και εσύ μένεις στον άσο (αν παίζαμε πόκερ μπορεί και να κέρδιζες). Μόλις κλάψεις, λιώσεις σχεδόν από την αφαγία και κάνεις μαύρους κύκλους και αποφασίσεις τελικά πως πρέπει να προχωρήσεις. Ο κύριος θα ξαναεμφανιστεί, διότι πολύ απλά προχωράς. Είναι κάτι σαν σύνδρομο, που αν εμφανιστεί μια φορά, συνήθως θα εμφανιστεί και δεύτερη. Μπορεί και τρίτη αλλά ίσως και τέταρτη. Το πρόβλημα είναι ότι αυτοί οι τύποι έχουν κάτι σαν συνεχόμενα ραντάρ καρφωμένα πάνω σου, που πολύ απλά μόλις εσύ προχωρήσεις και ουσιαστικά τους ξεπεράσεις, αυτοί γυρνάν πίσω για να σε κάνουν να τους ξανά ποθείς.
Escape YOUR fate…
Ουσιαστικά, αυτό που πρέπει να καταλάβεις είναι ότι εσύ για κανέναν από αυτούς δεν λειτουργείς σαν κάτι συναισθηματικό, σαν κάτι υπέροχο! Αλλά είσαι η απόλυτη επιβεβαίωση . Είσαι δεδομένη. Το σιγουράκι. Όσο άσχημο όμως και αν ακούγεται αυτό και σε χτυπά σαν μαχαίρι πίσω στην πλάτη είναι η απόλυτη αλήθεια. Κανείς από αυτούς δεν αισθάνθηκε ποτέ τίποτα για κανέναν άνθρωπο που είχε δίπλα του (μόνο ίσως για την μανούλα του). Πολύ απλά όποιον και να είχε τον κρατούσε μόνο και μόνο για αν επιβεβαιώνει το σάπιο εγώ του. Όλα για έναν εγωισμό. Για έναν εγωισμό παραπανίσιο. Το πρόβλημα όμως δεν είναι ότι το έχουν μόνο αυτοί αλλά και όλοι εμείς που τους ακολουθούμε και κάνουμε τα χατίρια τους.
My precious Ego…
Γι’ αυτό, το μόνο που μπορεί να κάνεις για να γλιτώσεις και να ξεφύγεις από μια τέτοια κατάσταση είναι να τον ξεγράψεις τελείως. Αλλά, οπλίσου με υπομονή και αντοχή συναισθηματική πάνω από όλα, διότι θα γυρίσει και θα σου ζητήσει αυτά που έχασε. Εσύ το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να φροντίσει να βρει έναν αρτιμελή βράχο μπροστά του. Που όσο και να κλωτσήσει, όσο και να σπρώχνει, αυτός δεν θα πέσει με τίποτα. Και όταν βαρεθεί (σύντομα) θα σταματήσει και θα υποχωρήσει. Δεν τον ένοιαζε, ώστε να νοιάζεται τώρα για σένα και ούτε πρόκειται να νοιαστεί. Όπως σε άφησε, έτσι θα σε αφήσει και αυτή την φορά. Θα προχωρήσει παρακάτω για το επόμενο θύμα του. Που πολύ απλά το είχε ήδη βρει, ενώ εσύ έτρωγες σοκολάτες και σκούπιζες τα δάκρυα σου για να τον ξεπεράσεις.
This is the end! You know…
Και όσο ωραία και αν είναι αυτή η βόλτα που μπορεί να μου προσφέρει ένας τέτοιος τύπος δωρεάν με το τρενάκι του, απλά θα προσπεράσω. Προτιμώ να πληρώσω ακριβά και να μπω στην καλύτερη παράσταση στο Broadway, παρά σε ένα δωρεάν τρενάκι. Γιατί, ότι δίνεις, παίρνεις, λένε σε αυτή τη ζωή. Και εγώ προτιμώ να ξοδέψω πολλά και να πάρω το καλύτερο παρά να δώσω λίγα και πάρω ότι πιο χειρότεροo. Το παν είναι να μην είσαι τσιγκούνης στα συναισθήματα σου. Aλλωστε ποιος δεν προτιμάει ένα ρετιρέ από μια παράγκα;
Α, και όσον αφορά την Κατερίνα, γύρισε πίσω μετά από δύο μήνες και ζήτησε συγγνώμη για ότι είχε πει. Μου εξομολογήθηκε, ότι, της άρεσε η θέα από το ρετιρέ που της προσέφερα και μόλις βλέπει ανοιχτό υπόνομο έχει μάθει πλέον απλά να προσπερνά!
Θα ξαναπάω στο μίνι μάρκετ. Θα ξαναπάω να πω δυο κουβέντες. Να ακούσω άλλες τόσες, ίσως και περισσότερες. Να μάθω αν τελικά ήλθε η «αμαρτωλή νούμερο ένα». Να πιστοποιήσω ότι δεν έχουμε ξεφύγει...
Με νοιάζει που κάθε καμένη ή και καμένος βέβαια, για να μην βγάλουμε και την ουρά των αρσενικών απέξω, μπορεί να πράττει ως δικαστής και σωφρονιστής. Τι πίνετε αλήθεια;
Ήμαστε συνηθισμένοι να βγαίνουμε, να βολτάρουμε στους όμορφα φωτισμένους δρόμους, να χαμογελάμε έστω κι αν ήταν ημί-αληθινό, καθώς τα προβλήματα δεν χάνονταν στις γιορτές, απλά η εορταστική αύρα μας...
Κάποιοι φοβούνται ότι θα πεθάνουν, κάποιοι ότι θα πεινάσουν, κάποιοι ότι θα τους ελέγχουν, κάποιοι ότι τους κοροϊδεύουν. Εγώ πάλι, ότι μπορεί να συμβαίνουν όλα ταυτόχρονα. Και το μόνο σίγουρο ...
Από το αν γουστάρουμε τη φέτα τη χωριάτικη, μέχρι τα πολιτικά μας πιστεύω, είναι τεράστιο το εύρος των συγκρούσεων. Ναι, συγκρούσεις γίνονται, ακόμη κι εσείς σίγουρα έχετε συμμετάσχει σε μια. ...
Συχνά τα τελευταία χρόνια ακούμε πως τα σημερινά παιδιά δεν έχουν όρια. Έχετε όμως αναρωτηθεί γιατί; Μήπως γιατί τα στερεότυπα μιας παλιάς κοινωνίας, που τα κληρονομούμε από γενιά σε γενιά, εί...
Βρέθηκα στο κέντρο της πόλης κάπου στις ένδεκα το πρωί, με τον καιρό να έχει ελαφρώς γκριζάρει από τη συννεφιά και τον ήλιο πίσω από τα σύννεφα να χαϊδεύει απαλά αυτό το φθινοπωρινό πρωινό. Τα...
Τι γίνεται λοιπόν με τις παραστάσεις, τις συναυλίες, τα φεστιβάλ; Τόσος κόσμος είναι επί ξύλου κρεμάμενος. Δεν ξέρω για τα οικονομικά, αλλά σίγουρα τα ψυχολογικά αποθέματα όλων βρίσκονται σε ε...
Οδηγία (μία) προς ναυτιλομένους: πριν ξεκινήσετε να διαβάζετε το παρακάτω κείμενο, εστιάστε στην ετυμολογία της λέξεως, η οποία καταλαμβάνει ιδιαίτερα μεγάλο χώρο στην εν γένει αφήγηση ή/και περιγρα...
Πάντα είχα μία καλή δικαιολογία για όλες τις συμπεριφορές που έχω δεχτεί. Πάντα δικαιολόγησα τον άνθρωπο και την κακή συμπεριφορά του. Μέχρι που κατάλαβα πως στην πραγματικότητα δεν είναι ο άλλος πο...
Σιγά σιγά, η πραγματικότητα βάζει στην άκρη τους συναισθηματισμούς. Το «Πώς θα ζήσουμε;» ακούγεται ακόμη και στους φωταγωγούς. Θα πάρω το επίδομα, δεν θα το πάρω, θα βρω δουλειά, δεν θα βρω online π...
Δεν είμαι ειδήμων για να πω πότε θα τελειώσει όλο αυτό και θα επανέρθουμε στην καθημερινότητά μας. Εύχομαι μόνο να τελειώσει γρήγορα. Να βρεθούμε πάλι με τις οικογένειές μας. Με τους φίλους μας. Να ...
Γι’ αυτό σας λέω, η καραντίνα έληξε επί της ουσίας. Τουλάχιστον να έρθει η 4η Μαΐου, να ανοίξουν και τα κλειστά μαγαζιά, να φάει λίγο ψωμάκι ο κόσμος, να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα υγιειν...
Να θυμάστε ότι οι χειριστικές σχέσεις δηλητηριάζουν τη σχέση μας, όχι μόνο με τους άλλους, αλλά κυρίως με τον ίδιο μας τον εαυτό. Η συστηματική επαφή με χειριστικούς νάρκισσους μπορεί να ...
Παραδέχομαι! Είναι “μαέστροι” κάποιοι. Ξέρουν τι θέλεις, πώς θα το σερβίρουν και πώς θα σε κάνουν να χάσεις τον εαυτό σου, σε τέτοιο βαθμό, που δε θα θέλεις καν να κοιτάξεις στον καθρέφτη, από...
Το αμέσως επόμενο και πιο «ικανοποιητικό» είναι να γίνουν όλα όπως πρέπει, να μείνουμε σπίτι όσο χρειάζεται και σιγά σιγά από Οκτώβριο να δούμε πόσοι έμειναν για να τραγουδήσουν. Η οικονομική ...
Ήρθε η ώρα να δω κατάματα τον εχθρό μου. Τον εαυτό μου. Να θυμηθώ ξανά αυτό που πάντα λέω. «Αν κάτι σε ενοχλεί στον άλλο, ψάξτο μέσα σου». Παύση, όλα σε παύση. Και όσο εξωτερικά παύουν όλα, τό...
Θέατρα και συναυλιακοί χώροι έκλεισαν με απόφαση του κράτους, έτσι θεατρικές παραγωγές και μεγάλα φεστιβάλ αναβλήθηκαν επ’ αόριστον, οι διοργανωτές τους αντιμετώπισαν τεράστια προβλήματα, κυρίως οικ...
Πάρτε δύο μπαλόνια και φουσκώστε τα λίγο. Στη συνέχεια σκεφτείτε νοερά ότι το μπαλόνι είναι το σώμα και ο αέρας που μπαίνει μέσα είναι ο θυμός. Φουσκώστε τα μπαλόνια μέχρι να μη χωράει άλλο αέρ...
Την… παράσταση μέχρι τώρα στο πρωτάθλημα έχουν καταφέρει να «κλέψουν» με τις εμφανίσεις τους πάλι δύο ομάδες. Η μία είναι ο Παναθηναϊκός και η άλλη ο Άρης.
Ποιος νοιάζεται για την υστεροφημία του; Τι σημασία έχει το μετά, αν δεν μπορείς να χαρείς το τώρα; Εμπρός λοιπόν, ελάτε μαζί μου και χαμογελώντας ζήστε το τώρα, χωρίς γρίνια!
Με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς και με τα οικονομικά και πολιτικά προβλήματα να επηρεάζουν και το χώρο της εκπαίδευσης, ας θυμηθούμε τι σημαίνει η παιδεία ως αξία…
Μου αρέσει το κύμα... Με κάνει να αισθάνομαι δυνατός, μου θυμίζει πράγματα στη ζωή που συνηθίζουμε να τα ξεχνάμε, πράγματα τα οποία μας φαίνονται βουνό...
Στην οθόνη, τα ζόμπι τραβούσαν τα άντερα μίας κατά τα άλλα περιποιημένης ξανθιάς, η οποία κατάφερνε να ουρλιάξει πολύ χαριτωμένα, δεδομένης της κατάστασής της...
Το θέμα είναι τι γίνεται σήμερα. Υπάρχει πραγματικά κάποιος που πιστεύει πως τα όσα ζει ο μέσος νέος μεταξύ δεκαπέντε και εικοσιπέντε δεν είναι αρκετά;
Η πραγματοποίηση των πνευματικών, ψυχικών και σωματικών δυνατοτήτων του ανθρώπου, καθώς και η αίσθηση της πληρότητας-εσωτερική ισορροπία-που αυτή συνεπαγέται.
Πολιτικό μανιφέστο, πολιτική φιλοσοφία, φιλοσοφία της ιστορίας ή ουμανιστικό προσκλητήριο. Το έργο «Ηγεμόνας» κατέχει περίοπτη θέση στην ιστορία των ιδεών της δυτικής κουλτούρας.
Σε αυτή τη χώρα δεν έχουν απομείνει πια πολλά, οι πηγές λιγοστεύουν και ο κόσμος πληρώνει το υψηλότατο τίμημα της κακής διαχείρισης, των λαθών.Η πρώτη σκέψη είναι ότι είμαστε ολομόναχοι!
Την διατύπωση την γνωρίζεις πολύ καλά. Όπως είχε πει κάποια κάποτε: «Τα αρχίδια στους άντρες είναι ό,τι είναι οι τσάντες για τις γυναίκες». Προφανώς απαραίτητα.
Είναι ο Vladimir Franz ο πιο διαφορετικός υποψήφιος για Πρόεδρος της Τσεχίας; Όλα τα διεθνή ΜΜΕ απαντούν ναι, από την στιγμή που ο άνδρας με τα πολλά τατουάζ...
Είναι να αναρωτιέται κανείς αν η Ελλάδα στην Eυρωζώνη είναι ένα νέο whipping boy ή ένας φαρμακός που λειτουργεί ως γιατρικό για την κοινότητα αφού απομακρύνει το κακό ...
Η ανάληψη ευθυνών είναι αναγκαία, δεν διαφωνεί κανείς σε αυτό, αλλά δεν θα πρέπει να γίνεται σε καμία περίπτωση με γνώμονα εκλογικά συμφέροντα και ψηφοθηρία. Γιατί τότε είναι απλά προκλητική ...
...
Ο μουσικός συντάκτης είναι ένας τσαμπατζής περιωπής, τον οποίο γλύφουν οι διοργανωτές συναυλιών και οι εταιρείες δίσκων, προκειμένου να γράψει καλά λόγια.
Δεν πέρασαν παρά λίγες μέρες από την δημόσια επιστολή του κου Κωστόπουλου, με την οποία ο άλλοτε αυτοκράτορας των περιοδικών, ομολογεί την αποτυχία του ...