Λόγω τιμής - Παρουσίαση βιβλίου @ Public
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Εκθέσεις & Εκδηλώσεις
- Δημοσιεύθηκε : Τρίτη, 12 Νοεμβρίου 2019 03:27
H θαυμάσια φασαρία που έχει προκαλέσει εδώ και καιρό το «Λόγω τιμής» καλά κρατεί. To «Είκοσι χρόνια μετά» δεσπόζει στην ελληνική τηλεόραση, η ανταπόκριση είναι κάτι περισσότερο από θετική και το κοινό αναμένει τις επόμενες κινήσεις, μία εκ των οποίων ήδη πραγματοποιήθηκε. Το πρώτο μέρος του σίριαλ έγινε βιβλίο. Τα σεντόνια σεναρίου της Μιρέλλας Παπαοικονόμου επεξεργάστηκε αφηγηματικά (και δραματουργικά θα μπορούσα να προσθέσω) ο Βασίλης Τσακίρογλου και οι σελίδες διαλόγων έγιναν εικόνες, περισσότερες εικόνες και ένα χρονοντούλαπο αναμνήσεων για εκείνους που συμμετείχαν, αλλά και εκείνους που παρακολουθούσαν.
Στον τελευταίο όροφο του Public, στο κέντρο της Αθήνας, μαζεύτηκαν οι συντελεστές και το κοινό τους, για να μάθουν, να ακούσουν και να νιώσουν. Ο Βασίλης Τσακίρογλου μίλησε για την όλη προσπάθεια. Από τη στιγμή που παρέλαβε τα σεντόνια που αναφέραμε πιο πάνω, μέχρι την ώρα που παρέδωσε τα κείμενα στον εκδοτικό οίκο Πατάκη για τα περαιτέρω. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος (πολύ ψηλός, είναι η αλήθεια, αλλά ας μην τον ψέξουμε γι’ αυτό) δεν είχε παρακολουθήσει ούτε λεπτό από το πρώτο μέρος. Πλήρης ταύτιση και ανακούφιση για μένα, αφού ακριβώς τα ίδια (δεν) τολμούσα να ομολογήσω ως τα τώρα. Έκατσε λοιπόν πάνω από τον υπολογιστή του, έσκαψε και δούλεψε τόσο πολύ, ώστε πολλοί θα πίστευαν ότι είναι απλά ο γκουρού του εν λόγω τηλεοπτικού.
Το λόγο πήρε και η ίδια η Μιρέλλα Παπαοικονόμου, η οποία εστίασε στα αγαπημένα πρόσωπα που πρωταγωνιστούν και συμμετέχουν, στην υπέροχη ομάδα που οργανώνει και αποτυπώνει τα γυρίσματα και φυσικά την ψυχή όλου αυτού του οργανισμού, το σκηνοθέτη Λάμπη Ζαρουτιάδη. Ο οποίος σκηνοθέτης μίλησε και εκείνος για το εγχείρημα. Στη συνέχεια έλαβαν το λόγο τέσσερις από τους πρωταγωνιστές, οι οποίοι διάβασαν μερικές σελίδες από το βιβλίο. Ο Δημήτρης Αλεξανδρής, η Χριστίνα Αλεξανιάν, η Βίκυ Βολιώτη και ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης. Θα πρέπει να πω εδώ βέβαια ότι οι ηθοποιοί, τόσο εκείνοι που διάβασαν, όσο και κείνοι που ήταν «από κάτω», το κανιβάλισαν κατάτι και πολύ καλά έκαναν. Τα πειράγματα έδωσαν και πήραν για λίγα λεπτά και μάλιστα πολύ ευχάριστα, ενώ μάθαμε και μια καινούργια λέξη. Μ.Α.Λ.Ε. Σποϊλάρω ή όχι τώρα; Τέλος πάντων, μια και είμαστε παρέα όλοι εδώ, ας το μοιραστώ μαζί σας. Μεσαίου Αναστήματος Λίαν Επιεικώς. Όχι, δεν είναι καρφί και όχι, δεν είναι υπονοούμενο και όχι, δεν γέλασα παρά πολύ ώστε να θεωρηθώ από τους υπόλοιπους παραβρισκόμενους εντελώς χαζός. Το έκανα αυτό – με μεγαλοπρέπεια όμως – όταν ο Άλκις Κούρκουλος πήρε το μικρόφωνο και είπε «Με σταματούσαν στο δρόμο… Μου έλεγαν ‘Να σου πω… δεν είσαι και τόσο ψηλός’. Και τους απαντούσα πως, πολύ σωστά, δεν είμαι και τόσο ψηλός. Οι άλλοι…». Κλαυθμός και οδυρμός και λίγα σας λέω…
Ήδη έχουμε ξεκινήσει και το διαβάζουμε αυτό το ομορφάκι στο περιοδικό και ευελπιστούμε να το παρουσιάσουμε πολύ σύντομα. Στην ουσία όλο αυτό ξέρετε τι είναι, έτσι; Ύμνος στη φιλία. Ύμνος στο κουτάκι που έχουμε στην καρδιά μας και έχουμε κλείσει εκεί μέσα πολύ συγκεκριμένα πρόσωπα και καταστάσεις. Ύμνος στα παιδιά που μεγαλώσαμε παρέα και σχεδόν τριάντα χρόνια μετά παραμένουμε φίλοι. Και ας μην μιλάμε τόσο συχνά μεταξύ μας πια. Κι ας βρισκόμαστε δυο με τρεις φορές το χρόνο και αν. Ξέρουμε ποιοι είναι και ξέρουν ποιοι είμαστε. Και αυτό ακριβώς είναι το μαγικό της φιλίας. Να ξέρεις ότι κάποιος/κάποιοι είναι εκεί. Για μας. Για κάθε ανηφόρα. Καλοτάξιδο να είναι! Σύντομα η παρουσίαση.
Κώστας Κούλης
Στον τελευταίο όροφο του Public, στο κέντρο της Αθήνας, μαζεύτηκαν οι συντελεστές και το κοινό τους, για να μάθουν, να ακούσουν και να νιώσουν. Ο Βασίλης Τσακίρογλου μίλησε για την όλη προσπάθεια. Από τη στιγμή που παρέλαβε τα σεντόνια που αναφέραμε πιο πάνω, μέχρι την ώρα που παρέδωσε τα κείμενα στον εκδοτικό οίκο Πατάκη για τα περαιτέρω. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος (πολύ ψηλός, είναι η αλήθεια, αλλά ας μην τον ψέξουμε γι’ αυτό) δεν είχε παρακολουθήσει ούτε λεπτό από το πρώτο μέρος. Πλήρης ταύτιση και ανακούφιση για μένα, αφού ακριβώς τα ίδια (δεν) τολμούσα να ομολογήσω ως τα τώρα. Έκατσε λοιπόν πάνω από τον υπολογιστή του, έσκαψε και δούλεψε τόσο πολύ, ώστε πολλοί θα πίστευαν ότι είναι απλά ο γκουρού του εν λόγω τηλεοπτικού.
Το λόγο πήρε και η ίδια η Μιρέλλα Παπαοικονόμου, η οποία εστίασε στα αγαπημένα πρόσωπα που πρωταγωνιστούν και συμμετέχουν, στην υπέροχη ομάδα που οργανώνει και αποτυπώνει τα γυρίσματα και φυσικά την ψυχή όλου αυτού του οργανισμού, το σκηνοθέτη Λάμπη Ζαρουτιάδη. Ο οποίος σκηνοθέτης μίλησε και εκείνος για το εγχείρημα. Στη συνέχεια έλαβαν το λόγο τέσσερις από τους πρωταγωνιστές, οι οποίοι διάβασαν μερικές σελίδες από το βιβλίο. Ο Δημήτρης Αλεξανδρής, η Χριστίνα Αλεξανιάν, η Βίκυ Βολιώτη και ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης. Θα πρέπει να πω εδώ βέβαια ότι οι ηθοποιοί, τόσο εκείνοι που διάβασαν, όσο και κείνοι που ήταν «από κάτω», το κανιβάλισαν κατάτι και πολύ καλά έκαναν. Τα πειράγματα έδωσαν και πήραν για λίγα λεπτά και μάλιστα πολύ ευχάριστα, ενώ μάθαμε και μια καινούργια λέξη. Μ.Α.Λ.Ε. Σποϊλάρω ή όχι τώρα; Τέλος πάντων, μια και είμαστε παρέα όλοι εδώ, ας το μοιραστώ μαζί σας. Μεσαίου Αναστήματος Λίαν Επιεικώς. Όχι, δεν είναι καρφί και όχι, δεν είναι υπονοούμενο και όχι, δεν γέλασα παρά πολύ ώστε να θεωρηθώ από τους υπόλοιπους παραβρισκόμενους εντελώς χαζός. Το έκανα αυτό – με μεγαλοπρέπεια όμως – όταν ο Άλκις Κούρκουλος πήρε το μικρόφωνο και είπε «Με σταματούσαν στο δρόμο… Μου έλεγαν ‘Να σου πω… δεν είσαι και τόσο ψηλός’. Και τους απαντούσα πως, πολύ σωστά, δεν είμαι και τόσο ψηλός. Οι άλλοι…». Κλαυθμός και οδυρμός και λίγα σας λέω…
Ήδη έχουμε ξεκινήσει και το διαβάζουμε αυτό το ομορφάκι στο περιοδικό και ευελπιστούμε να το παρουσιάσουμε πολύ σύντομα. Στην ουσία όλο αυτό ξέρετε τι είναι, έτσι; Ύμνος στη φιλία. Ύμνος στο κουτάκι που έχουμε στην καρδιά μας και έχουμε κλείσει εκεί μέσα πολύ συγκεκριμένα πρόσωπα και καταστάσεις. Ύμνος στα παιδιά που μεγαλώσαμε παρέα και σχεδόν τριάντα χρόνια μετά παραμένουμε φίλοι. Και ας μην μιλάμε τόσο συχνά μεταξύ μας πια. Κι ας βρισκόμαστε δυο με τρεις φορές το χρόνο και αν. Ξέρουμε ποιοι είναι και ξέρουν ποιοι είμαστε. Και αυτό ακριβώς είναι το μαγικό της φιλίας. Να ξέρεις ότι κάποιος/κάποιοι είναι εκεί. Για μας. Για κάθε ανηφόρα. Καλοτάξιδο να είναι! Σύντομα η παρουσίαση.
Κώστας Κούλης
