The Metal Chapters Volume II
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Βιβλία
- Δημοσιεύθηκε : Κυριακή, 28 Ιουνίου 2020 19:53
The Metal Chapters
Volume II
Γιώργος Δάμτσιος, Roger Rovento, Μάριος Δημητριάδης
Εκδόσεις Πηγή
Λίγες εβδομάδες πριν είχαμε παρουσιάσει το πρώτο μέρος. Είχαμε μιλήσει για τις συμμετοχές, τις μπάντες, τα τραγούδια, τα κείμενα που οι δημιουργοί τους εμπνεύστηκαν από εκείνα τα τραγούδια. Ο Μάριος Δημητριάδης και ο Γιώργος Δάμτσιος ήλθαν ξανά σε επαφή με δέκα συγκροτήματα και έγραψαν κείμενα πάνω στα τραγούδια τους, με ορμητήριο και κέντρο αναφοράς τους στίχους κάθε κομματιού. Στο βιβλίο αυτό βρίσκουμε επίσης πέντε καλεσμένους συγγραφείς, από το εξωτερικό, οι οποίοι δίνουν ισάριθμες ιστορίες, τις οποίες ιστορίες ντύνει με το δικό του ο τρόπο ο έτερος συνεργάτης της παρέας, Roger Rovento, με το συγκρότημά του, τους Xelyruth. Τα τραγούδια αυτά κοσμούν το CD, που συνοδεύει το βιβλίο.
Ιστορίες τρόμου, σκοτεινές, επιστημονικής φαντασίας, ιστορίες που την καθεμιά κάνεις δική σου μέσα σε λίγα λεπτά και με φανερή ικανοποίηση γυρίζεις τη σελίδα για την επόμενη. Αυτό είναι το μυστικό άλλωστε. Μέσα σε μερικές αράδες να κάνεις τον αναγνώστη να αποδεχθεί και να αφήσει το κείμενο να μιλήσει μέσα του. Να γίνει εικόνες, ομιλίες και ψίθυροι, να γίνει αναφιλητά, ουρλιαχτά, απορίες και ένα καρυκευμένο τελείωμα, που αφήνει ανοιχτές πόρτες για επιστροφή. Η ιστορία που ανοίγει το χορό, με τίτλο “Spectre”, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ο κατά συρροήν δολοφόνος που μοιάζει ασύλληπτος, ο ιδιωτικός ντετέκτιβ που βρίσκεται επί τα ίχνη του, η σύγκρουση και η κάθαρση που μόνο καθαρή δεν είναι. Το χορευτικό, η ευεξία παρά την ηλικία και η καλά κρυμμένη λεπίδα. Όλοι κρύβουν ένα σκοτεινό πλάσμα μέσα τους – σε τέτοιου τύπου βιβλία φυσικά.
Καθώς γυρίζουμε τις σελίδες, ερχόμαστε αντιμέτωποι με διάφορες ιστορίες, σε διάφορα σημεία του κόσμου, σε διάφορες εποχές και διαστάσεις. Η Γη που αμύνεται με επιθέσεις, η πολιτεία «αντίκρυ» που κανείς άλλος δεν έχει προσέξει ακόμα, η Αίγυπτος με τα περίεργά της και τις θυσίες που πέρασαν από πάνω μου και δεν προκάλεσαν πόνο… Ο ερχομός του απόλυτου θηρευτή που δεν έχει αντίπαλο, προς το παρόν. Οι δύο συγγραφείς, μπαρουτοκαπνισμένοι και φανερά οπαδοί του σκοτεινά φανταστικού ή φανταστικά σκοτεινού, αν θέλετε, διηγήματος, καταπιάνονται με διάφορες ιστορίες και καταφέρνουν να μας κάνουν να κλείνουμε το βιβλίο με φανερή ανυπομονησία. Τώρα που τελείωσε κι αυτό, τι κάνουμε; Περιμένουμε το τρίτο μέρος; Ερχόμαστε σε επαφή με τους ηθικούς αυτουργούς και δηλώνουμε πως το επόμενο πρέπει να είναι οκτακόσιες σελίδες, προκειμένου να μην το τελειώσουμε σε μία μέρα;
«Καλές ερωτήσεις όλες αυτές, κύριε» ψελλίζει η ακαθόριστη φωνή στο πίσω μέρος του μυαλού και ετοιμαζόμαστε για δεύτερη ανάγνωση. Πέρα από τα κείμενα των δύο συμπατριωτών μας, των δύο δημιουργών αυτής της σειράς, στο βιβλίο φιλοξενούνται ιστορίες από των Grady Hendrix, Yoon Ha Lee, Paul Tremblay, Darcy Coates και Adam Nevill. Με ύφος επίσης σκοτεινό, γνώριμο του ερέβους, τα δικά τους κείμενα ενσωματώνονται και δίνουν ένα σύνολο που παραπέμπει σε δουλειές που έχουμε κατά καιρούς θαυμάσει. Αυτό που αποκομίζω σαν αναγνώστης και που θα πρέπει να αποκομίσουν όλοι οι αναγνώστες είναι πως τούτο το σύνολο θα πρέπει να πάρει αντίστοιχη θέση στην καρδιά μας. Δεν είναι μόνο η πένα των παιδιών, η φαντασία τους, η αριστοτεχνική ικανότητα αποτύπωσης, η ροή και το τελείωμα. Είναι ο αγώνας για να βγει όλο αυτό άρτιο. Είναι ο αγώνας τους να έλθουν σε επαφή με τα συγκροτήματα που αναγράφονται, από τους Priest μέχρι τους Nile και από τους Nightwish μέχρι τους Revocation, είναι η προσπάθεια να έλθει από την απέναντι πλευρά η αποδοχή για συνεργασία, προκειμένου να ασχοληθούν με τα τραγούδια και να γράψουν πάνω σ’ αυτά. Γίνεται μερικοί στίχοι να προκαλέσουν την έμπνευση για δεκαπέντε σελίδες υλικό; Μπορεί να προκαλέσουν και για χίλιες, άγνωστο πραγματικά το πώς και το γιατί, από τη στιγμή που οι συγγραφείς αποκτούν το πάτημά τους και χτίζουν τα κείμενά τους.
Οι ιστορίες δυστοπικών κοινωνιών, «κακών» ηρώων και εγκληματιών που τελικά δεν τιμωρούνται, είναι πολλές φορές διασκεδαστικές. Με το δικό τους τρόπο. Το τέλος είναι τραγικό, δεν υπάρχει ευτυχής κατάληξη, το καλό δεν θριαμβεύει. Είναι ιστορίες που έχουν ακολουθήσει άξονες της ζωής και απλά έχουν εστιάσει σε μία παράλληλη πραγματικότητα, εναλλακτική αν θέλετε, βασισμένη στο τάλαντο και την εφευρετικότητα των συγγραφέων. Ο Γιώργος και ο Μάριος δούλεψαν με έναν τρόπο που τιμά τους εαυτούς τους και τους αναγνώστες τους. Είναι σημαντικό να διαβάζεις καλογραμμένες ιστορίες, που αδημονείς να μάθεις πώς θα τελειώσουν, ενώ είσαι στην εικοστή δεύτερη γραμμή της δεύτερης σελίδας. Είναι σημαντικό να ρουφάς τα ονόματα και τις ιδιότητες, τα επαγγέλματα και τις ροπές, τις τάσεις και τα κολλήματα και παράλληλα να σκέφτεσαι το τραγούδι που στέκεται στο βάθος και έδωσε το έναυσμα για όλα αυτά τα θαυμαστά. Είναι σημαντικό να χαμογελάς ενώ διαβάζεις ιστορίες τρόμου. Σημαίνει ότι αγαπάς το διάβασμα. Και ότι συνεχίζεις να το προτιμάς σαν τρόπο ψυχαγωγίας και γνώσης. Καλοτάξιδο να είναι! Τα υπόλοιπα θα τα μάθετε στη συνέντευξη που θα ακολουθήσει.
Κώστας Κούλης
Οι Συγγραφείς
Ο Γιώργος Δάµτσιος γεννήθηκε το 1978 και µένει στη Νάουσα Ηµαθίας µε τη σύζυγό του και τα δύο τους παιδιά. Παίζει µπάσο στο Heavy Metal συγκρότηµα Silent Vortex ενώ αποτέλεσε ιδρυτικό µέλος του φεστιβάλ φαντασίας Fantasmagoria. Πραγµατοποιεί σεµινάρια δηµιουργικής γραφής για λογαριασµό της Επιτροπής Ισότητας του Δήµου Νάουσας. Έχει κυκλοφορήσει οχτώ βιβλία και έχει συµµετάσχει σε δέκα συλλογές διηγηµάτων.
Volume II
Γιώργος Δάμτσιος, Roger Rovento, Μάριος Δημητριάδης
Εκδόσεις Πηγή
Λίγες εβδομάδες πριν είχαμε παρουσιάσει το πρώτο μέρος. Είχαμε μιλήσει για τις συμμετοχές, τις μπάντες, τα τραγούδια, τα κείμενα που οι δημιουργοί τους εμπνεύστηκαν από εκείνα τα τραγούδια. Ο Μάριος Δημητριάδης και ο Γιώργος Δάμτσιος ήλθαν ξανά σε επαφή με δέκα συγκροτήματα και έγραψαν κείμενα πάνω στα τραγούδια τους, με ορμητήριο και κέντρο αναφοράς τους στίχους κάθε κομματιού. Στο βιβλίο αυτό βρίσκουμε επίσης πέντε καλεσμένους συγγραφείς, από το εξωτερικό, οι οποίοι δίνουν ισάριθμες ιστορίες, τις οποίες ιστορίες ντύνει με το δικό του ο τρόπο ο έτερος συνεργάτης της παρέας, Roger Rovento, με το συγκρότημά του, τους Xelyruth. Τα τραγούδια αυτά κοσμούν το CD, που συνοδεύει το βιβλίο.
Ιστορίες τρόμου, σκοτεινές, επιστημονικής φαντασίας, ιστορίες που την καθεμιά κάνεις δική σου μέσα σε λίγα λεπτά και με φανερή ικανοποίηση γυρίζεις τη σελίδα για την επόμενη. Αυτό είναι το μυστικό άλλωστε. Μέσα σε μερικές αράδες να κάνεις τον αναγνώστη να αποδεχθεί και να αφήσει το κείμενο να μιλήσει μέσα του. Να γίνει εικόνες, ομιλίες και ψίθυροι, να γίνει αναφιλητά, ουρλιαχτά, απορίες και ένα καρυκευμένο τελείωμα, που αφήνει ανοιχτές πόρτες για επιστροφή. Η ιστορία που ανοίγει το χορό, με τίτλο “Spectre”, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ο κατά συρροήν δολοφόνος που μοιάζει ασύλληπτος, ο ιδιωτικός ντετέκτιβ που βρίσκεται επί τα ίχνη του, η σύγκρουση και η κάθαρση που μόνο καθαρή δεν είναι. Το χορευτικό, η ευεξία παρά την ηλικία και η καλά κρυμμένη λεπίδα. Όλοι κρύβουν ένα σκοτεινό πλάσμα μέσα τους – σε τέτοιου τύπου βιβλία φυσικά.
Καθώς γυρίζουμε τις σελίδες, ερχόμαστε αντιμέτωποι με διάφορες ιστορίες, σε διάφορα σημεία του κόσμου, σε διάφορες εποχές και διαστάσεις. Η Γη που αμύνεται με επιθέσεις, η πολιτεία «αντίκρυ» που κανείς άλλος δεν έχει προσέξει ακόμα, η Αίγυπτος με τα περίεργά της και τις θυσίες που πέρασαν από πάνω μου και δεν προκάλεσαν πόνο… Ο ερχομός του απόλυτου θηρευτή που δεν έχει αντίπαλο, προς το παρόν. Οι δύο συγγραφείς, μπαρουτοκαπνισμένοι και φανερά οπαδοί του σκοτεινά φανταστικού ή φανταστικά σκοτεινού, αν θέλετε, διηγήματος, καταπιάνονται με διάφορες ιστορίες και καταφέρνουν να μας κάνουν να κλείνουμε το βιβλίο με φανερή ανυπομονησία. Τώρα που τελείωσε κι αυτό, τι κάνουμε; Περιμένουμε το τρίτο μέρος; Ερχόμαστε σε επαφή με τους ηθικούς αυτουργούς και δηλώνουμε πως το επόμενο πρέπει να είναι οκτακόσιες σελίδες, προκειμένου να μην το τελειώσουμε σε μία μέρα;
«Καλές ερωτήσεις όλες αυτές, κύριε» ψελλίζει η ακαθόριστη φωνή στο πίσω μέρος του μυαλού και ετοιμαζόμαστε για δεύτερη ανάγνωση. Πέρα από τα κείμενα των δύο συμπατριωτών μας, των δύο δημιουργών αυτής της σειράς, στο βιβλίο φιλοξενούνται ιστορίες από των Grady Hendrix, Yoon Ha Lee, Paul Tremblay, Darcy Coates και Adam Nevill. Με ύφος επίσης σκοτεινό, γνώριμο του ερέβους, τα δικά τους κείμενα ενσωματώνονται και δίνουν ένα σύνολο που παραπέμπει σε δουλειές που έχουμε κατά καιρούς θαυμάσει. Αυτό που αποκομίζω σαν αναγνώστης και που θα πρέπει να αποκομίσουν όλοι οι αναγνώστες είναι πως τούτο το σύνολο θα πρέπει να πάρει αντίστοιχη θέση στην καρδιά μας. Δεν είναι μόνο η πένα των παιδιών, η φαντασία τους, η αριστοτεχνική ικανότητα αποτύπωσης, η ροή και το τελείωμα. Είναι ο αγώνας για να βγει όλο αυτό άρτιο. Είναι ο αγώνας τους να έλθουν σε επαφή με τα συγκροτήματα που αναγράφονται, από τους Priest μέχρι τους Nile και από τους Nightwish μέχρι τους Revocation, είναι η προσπάθεια να έλθει από την απέναντι πλευρά η αποδοχή για συνεργασία, προκειμένου να ασχοληθούν με τα τραγούδια και να γράψουν πάνω σ’ αυτά. Γίνεται μερικοί στίχοι να προκαλέσουν την έμπνευση για δεκαπέντε σελίδες υλικό; Μπορεί να προκαλέσουν και για χίλιες, άγνωστο πραγματικά το πώς και το γιατί, από τη στιγμή που οι συγγραφείς αποκτούν το πάτημά τους και χτίζουν τα κείμενά τους.
Οι ιστορίες δυστοπικών κοινωνιών, «κακών» ηρώων και εγκληματιών που τελικά δεν τιμωρούνται, είναι πολλές φορές διασκεδαστικές. Με το δικό τους τρόπο. Το τέλος είναι τραγικό, δεν υπάρχει ευτυχής κατάληξη, το καλό δεν θριαμβεύει. Είναι ιστορίες που έχουν ακολουθήσει άξονες της ζωής και απλά έχουν εστιάσει σε μία παράλληλη πραγματικότητα, εναλλακτική αν θέλετε, βασισμένη στο τάλαντο και την εφευρετικότητα των συγγραφέων. Ο Γιώργος και ο Μάριος δούλεψαν με έναν τρόπο που τιμά τους εαυτούς τους και τους αναγνώστες τους. Είναι σημαντικό να διαβάζεις καλογραμμένες ιστορίες, που αδημονείς να μάθεις πώς θα τελειώσουν, ενώ είσαι στην εικοστή δεύτερη γραμμή της δεύτερης σελίδας. Είναι σημαντικό να ρουφάς τα ονόματα και τις ιδιότητες, τα επαγγέλματα και τις ροπές, τις τάσεις και τα κολλήματα και παράλληλα να σκέφτεσαι το τραγούδι που στέκεται στο βάθος και έδωσε το έναυσμα για όλα αυτά τα θαυμαστά. Είναι σημαντικό να χαμογελάς ενώ διαβάζεις ιστορίες τρόμου. Σημαίνει ότι αγαπάς το διάβασμα. Και ότι συνεχίζεις να το προτιμάς σαν τρόπο ψυχαγωγίας και γνώσης. Καλοτάξιδο να είναι! Τα υπόλοιπα θα τα μάθετε στη συνέντευξη που θα ακολουθήσει.
Κώστας Κούλης
Οι Συγγραφείς
Ο Γιώργος Δάµτσιος γεννήθηκε το 1978 και µένει στη Νάουσα Ηµαθίας µε τη σύζυγό του και τα δύο τους παιδιά. Παίζει µπάσο στο Heavy Metal συγκρότηµα Silent Vortex ενώ αποτέλεσε ιδρυτικό µέλος του φεστιβάλ φαντασίας Fantasmagoria. Πραγµατοποιεί σεµινάρια δηµιουργικής γραφής για λογαριασµό της Επιτροπής Ισότητας του Δήµου Νάουσας. Έχει κυκλοφορήσει οχτώ βιβλία και έχει συµµετάσχει σε δέκα συλλογές διηγηµάτων.
Βρείτε τον στο προσωπικό του site: georgedamtsios.com
Ο Μάριος Δηµητριάδης κατάγεται από τον Ασκό Θεσσαλονίκης και έχει κάνει σπουδές γεωπονίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήµιο. Παίζει κλασική και ηλεκτρική κιθάρα και είναι µέλος του metal συγκροτήµατος Asfodelos. Αποτελεί έναν από τους ιδρυτές του φεστιβάλ φαντασίας Fantasmagoria και αρθρογραφεί στην ιστοσελίδα Nyctophilia. Λατρεύει τη λογοτεχνία και έχει εκδώσει συνολικά έξι βιβλία τρόµου και σκοτεινής φαντασίας. Πολλά διηγήµατά του έχουν διακριθεί σε διαγωνισµούς και βρίσκονται σε ανθολογίες διηγηµάτων. Οι ταινίες τρόµου, τα video games και τα ταξίδια είναι µερικές από τις αδυναµίες του. Εργάζεται στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει µόνιµα µε τη σύζυγό του.
Βρείτε τον στο προσωπικό του site: mariosdimitriadis.com
Ο Roger Rovento γεννήθηκε και µεγάλωσε στη Νάουσα. Είναι µηχανικός µοτοσυκλετών και δάσκαλος µουσικής, µε γνώσεις σε πολλά µουσικά όργανα. Του αρέσει να διαβάζει βιβλία φαντασίας και τρόµου ενώ σύντοµα θα κυκλοφορήσει και το πρώτο του συγγραφικό έργο.
Από µικρή ηλικία συµµετείχε σε διάφορες τοπικές µπάντες µε τις οποίες και πραγµατοποίησε πολλές συναυλίες. Το 2017 δηµιούργησε το συγκρότηµα Xelyruth, το οποίο συµµετείχε στο πρώτο µέρος του “The Metal Chapters” µε το ντεµπούτο τραγούδι, “Tremor from Below”. Ο οµότιτλος δίσκος του συγκροτήµατος αναµένεται το 2021.
Το 2020 δηµιούργησε και ένα νέο project, τους Silent Vortex. Η πρώτη τους δισκογραφική απόπειρα είναι προγραµµατισµένη για το τέλος του έτους.
