Οι έξι γκροτέσκοι τύποι φθάνουν στο μέγαρο του Iffy και συνειδητοποιούν ότι κάτι δεν πάει καλά. Βέβαια, ούτε αυτοί πάνε καλύτερα. Οι άνδρες είναι για τα πανηγύρια και οι γυναίκες για τα σίδερα… Άσε που η σεξολαγνεία έχει σπάσει κάθε ρεκόρ και κάθε καρύδι… Κόλλημα με το σεξ, κυνήγι για σεξ, πιέσεις για σεξ, σκέτο σεξ, θάνατοι από σεξ, μηχανήματα προς ευόδωση του σεξ, σεξ για το σεξ, μιλάμε για… κατέβα, ρε, κάτω από την κοπέλα! Κάπως έτσι δηλαδή… Πέρα από αυτά, η εμφάνιση ενός τερατόμορφου (αρχικά) ταξιτζή, που φέρνει πολύ στην πιο γνωστή «μασκότ» Μέταλ μπάντας όλων των εποχών, ο οποίος μάλιστα ακούει στο ταξί του τραγούδια από αυτή τη μπάντα, ενώ κάποιος από τους άτυχους χαρακτήρες προσπαθεί να βγάλει άκρη, καθώς και η «έκπληξους-έκπληξους» είσοδος ενός «απρόσμενου» επισκέπτη, ανεβάζουν τον δείκτη αγωνίας και ενθουσιασμού. Το κυνήγι πέρδικας πάει για… βρούβες, κάποιοι από τους επισκέπτες αποχαιρετούν το μάταιο τούτο κόσμο, ενώ ο Iffy επιμένει να σχολιάζει, προκαλώντας μας να το θεωρήσουμε σαν διασταύρωση Mr. Bean και Monty Python, με τον μπάτλερ του να βογκάει. Σχεδόν πάντα…
Χαριτωμένο ανάγνωσμα, με δύσκολες λέξεις, καλογραμμένο και με αέρα. Ο Dickinson δεν θέλει να γίνει ο επόμενος μεγάλος συγγραφέας, δεν γίνεται κιόλας. Γίνεται όμως να βάλει το εξαίρετο λεξιλόγιό του κάτω και να γράψει μια πολύ πικάντικη ιστορία. Δυστυχώς, το βιβλίο δεν έχει κυκλοφορήσει στα ελληνικά, ενώ βρίσκεται πια μόνο στο διαδίκτυο. Το ίδιο ισχύει και για το δεύτερο βιβλίο του… Α, για όσους και όσες από σας αρέσκονται σ’ αυτά... Στο “Tattooed Millionaire”, στο εσώφυλλο, υπάρχει με πολύ – μα πολύ – μικρά γράμματα η αναφορά στην κυκλοφορία του βιβλίου. Μία πρόταση όλη κι όλη...