Ο Φιλόσοφος Και Ο Λύκος
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Βιβλία
- Δημοσιεύθηκε : Κυριακή, 05 Φεβρουαρίου 2012 11:32
Εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο, έχει κυκλοφορήσει σε μετάφραση της Ελένης Βαχλιώτη και από τις εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, το βιβλίο του Mark Rowlands, «Ο Φιλόσοφος και ο Λύκος: Τι μας διδάσκει η Άγρια Φύση για την Αγάπη, το Θάνατο και την Ευτυχία». Το βιβλίο ξεχωρίζει για αρκετούς λόγους. Ο βασικός από αυτούς είναι ότι αν και αποτελεί ένα έργο που αφορά τη φιλοσοφία, η θεματική πρωτοτυπία που πραγματεύεται την αληθινή συμβίωση του συγγραφέα με έναν λύκο, η ομολογουμένως καθηλωτική αφηγηματική του ικανότητα και η αποσπασματική συγκινητική ατμόσφαιρα που πλαισιώνει το πόνημα, κατοχυρώνουν το ελκυστικό της μελέτης ακόμη και για εκείνους που δεν ενδιαφέρονται εξ ολοκλήρου για τη φιλοσοφική υφή του.
Ο Mark Rowlands, είναι καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι, και η συγκεκριμένη του συγγραφή, έχει σαν στόχο να μοιραστεί την εμπερία ζωής που είχε για 11 χρόνια συμβιώνοντας με ένα λύκο. Η δυσυπόστατη μορφή του έργου, δίνει όφελος στον αναγνώστη τη μόνιμη περιέργεια σε κάθε σελίδα και ταυτόχρονα, παρουσιάζει την ανθρώπινη φύση, δανειζόμενος επιχειρήματα από τη βιολογική επιστήμη και από το φιλοσοφικό στοχασμό διάφορων φιλοσόφων. Η δική του θέση, παρουσιάζεται μέσα από την αφήγηση της εμπειρίας του. Η άψογη και αρμονική εναλλαγή όλων αυτών των στοιχείων πάνω στο κείμενο, δίνουν τον τόνο της ελεύθερης έκφρασης που δεν την πνίγει κάποια αυστηρή κειμενική δομή, κρατώντας τον αναγνώστη στη θέση του ενεργού δέκτη μιας αφήγησης.
Ο κεντρικός προβληματισμός που αναδύεται μέσα από αυτήν την ιστορία είναι πως ο άνθρωπος –δυστυχώς σύμφωνα με το συγγραφέα- συνεχίζει να εξελίσσεται πάνω στην καταγωγή του που είναι οι πίθηκοι και δεν έχει αρκετά στοιχεία από αυτά που έχει το περήφανο ζώο που λέγεται λύκος, ώστε να βιώσει στην πράξη έννοιες όπως είναι η αγάπη, η ελευθερία και η ευτυχία. Ο λογικοπαθής τρόπος σκέψης του ανθρώπου που έχει τις ρίζες του στην αποκόμιση ηδονών, τον κρατά δέσμιο από το να ζήσει ελεύθερα. Η παθιασμένη αγάπη του για το λύκο του τον Μπρενίν, φαίνεται να επηρεάζει υπερβολικά την κρίση του αυτή, πράγμα που το παραδέχεται, αλλά ταυτόχρονα, εξηγεί ότι μοιράζεται μια εμπειρία, κοιτάζοντας τα πράγματα από τη ματιά του λύκου, όσο είναι αυτό δυνατό. «Ο Μπρένιν με βοήθησε να βρω το χαμένο λύκο μέσα μου» αναφέρει μέσα στις σελίδες του, ενώ εξηγεί πως η ιστορική προίκα που έχουμε πάρει από τους πιθήκους, είναι η λογική η οποία «στο τέλος πάντα θα σε προδώσει». Με βάση την εμπειρία του, ο Mark Rowlands περιγράφει αναλυτικά την καθημερινότητά του από την πρώτη μέρα που φιλοξένησε το Μπρένιν μέχρι και το θάνατό του και μέσω αυτής, προτείνει έμμεσα για τον άνθρωπο, έναν άλλον τρόπο ζωής με λιγότερο υπολογισμό κόστους-οφέλους –όσο αυτό είναι δυνατό- και περισσότερο αυθορμητισμό ,περηφάνεια και ελευθερία. Το ασύμμετρο της σύγκρισης ανάμεσα στον άνθρωπο και στο λύκο, αναφέρεται από τον ίδιο το συγγραφέα και δεν είναι λίγες οι φορές που αντιπαραθέτει τις ζωές των πιθήκων και των λύκων, προκειμένου να δείξει τη διαφορετικότητα των δύο ζώων, υπονοώντας πως το vivere pericolosamente δεν είναι φτιαγμένο για τον άνθρωπο –η έστω για το μέσο άνθρωπο-. Το βιβλίο του Mark Rowlands, διαθέτει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που μπορούν να χαρίσει ένα βιβλίο στο μελετητή του.
Αλέξανδρος Δρίβας
