Συνέντευξη με τον John Emmans
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Άρθρα & Συνεντεύξεις
- Δημοσιεύθηκε : Σάββατο, 13 Αυγούστου 2022 23:57
Είναι πάντα ευχάριστο να «ανακρίνεις» έναν δημιουργικό άνθρωπο, που υπηρετεί με τόση αγάπη την τέχνη του. Ο John Emmans επανήλθε με το δεύτερο βιβλίο του, «Κάτι από μένα» και ήδη φλερτάρει με τον τίτλο του συγγραφέα που έχει καταφέρει να προκαλέσει αίσθηση με τα γραπτά του. Συνδυάζοντας ανθρώπινες ιστορίες και σχέσεις, έναν παντοτινό θηρευτή, μουσικές και μελωδίες, συνθέτει το μωσαϊκό ενός ναού που τα πάμπολλα δωμάτιά του περιμένουν να τα εξερευνήσουμε. Ο Γιάννης μιλά μαζί μας για το βιβλίο του, για τη σχέση του με το γράψιμο και για τα επόμενα βιβλία του. Τι, νομίζατε ότι δεν θα ρωτήσουμε για το επόμενο – και μεθεπόμενο – χτύπημα; Πολλά ευχαριστώ στον Ιωάννη Τσαχουρίδη και τις Εκδόσεις Γράφημα, για τη συνέντευξη αυτή.
Δεύτερο βιβλίο κιόλας! Γράφεις πιο γρήγορα κι απ’ ό,τι σκέφτεσαι; Πόσο καιρό σου πήρε να το ετοιμάσεις;
Κατ’ αρχάς σας ευχαριστώ πολύ, όλη την υπέροχη ομάδα Noizy, για την ευκαιρία που μου δίνετε να μιλήσω για το βιβλίο μου. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να συγκρατήσω πλέον την έμπνευσή μου, αυτό το αχόρταγο θηρίο που με σέρνει από τη μύτη. Αυτή υπαγορεύει κι εγώ γράφω… Για την ολοκλήρωση του «Κάτι από μένα» χρειάστηκε κάτι παραπάνω από έναν χρόνο και πολλή υπομονή.
Ένα παραθαλάσσιο χωριό, παράλληλες ιστορίες και το κτήνος που καραδοκεί στα βάθη της θάλασσας. Όλα τα αγαπημένα σου μέσα στις σελίδες του δεύτερου πνευματικού τέκνου σου;
Μέσα σε τούτο το βιβλίο υπάρχει διάχυτο αυτό το… Κάτι από μένα! Είναι η αγάπη μου για τη θάλασσα, το συγκεκριμένο μέρος/τοπίο που διαδραματίζεται η ιστορία, η λατρεία για το πιάνο και κατ’ επέκταση για τη μουσική γενικότερα, η κλίση στη φιλοσοφία, η αγωνία μου για τις ανθρώπινες σχέσεις και η ανάγκη να τις οδηγήσω σε ένα γόνιμο μέρος για να εισπράξει κάτι πνευματικό ο αναγνώστης κι εγώ ο ίδιος. Είναι η αγάπη μου για τον κινηματογράφο και τη σκηνοθεσία, πράγματα που στερήθηκα ή καταχράστηκα, μια αέρινη χορογραφία της ζωής μου, μια δαιδαλώδης πνευματική διαδρομή του χθες, του σήμερα και του αύριο. Και τέλος, μέσα στη δική μου Καπέλα Σιστίνα βρίσκεται εκείνο το ακριβοθώρητο ψάρι, ένας θαλασσινός ταξιδιώτης, ένα υπέροχο – και παρεξηγημένο – πλάσμα, το οποίο ασκεί πάνω μου μια ακαταμάχητη γοητεία. Η απόφαση να κόψω σκηνές με την παρουσία του με δυσκόλεψε. Άλλες φορές έλεγα «Όχι, θα μείνει», άλλες πάλι ένιωθα πως το είχα παρακάνει. Τελικά αποδυνάμωσα τον ρόλο του στο βιβλίο, όμως, αν κάποτε στο μέλλον έρθει η κατάλληλη στιγμή και επανακυκλοφορήσει το «Κάτι Από Μένα», θα προσθέσω όλες τις σκηνές κι ας ξεπεράσουμε τις εξακόσιες ογδόντα σελίδες.
Οι διάλογοι είναι τόσο φυσικοί, που θα έλεγα ότι σου έχουν τύχει και απλά τους μετέφερες στο βιβλίο. Ή τους άκουσες με τα αυτιά σου και τους μετέφερες. Πώς δουλεύεις με τους διαλόγους; Τι προσέχεις και τι αποφεύγεις; Δεν υπάρχει συνταγή, ούτε χρησιμοποιώ κάποια τεχνική, όλα έρχονται με έναν φυσικό τρόπο και απλά τα ελευθερώνω από μέσα μου. Ψυχολόγησα χαρακτήρες, αφουγκράστηκα τα προβλήματά τους και αφέθηκα στη συναισθηματική δίνη. Για να γράψω πρέπει να αισθανθώ, να έρθω στην κατάλληλη διάθεση, να βιώσω τον πόνο, τη θλίψη, τη μελαγχολία ή τη χαρά των ηρώων.
Φρόντισες πολύ έντεχνα να μας θυμίσεις ότι η Φύση δεν είναι για να τα βάζεις μαζί της. Τι είναι αυτό που σε ωθεί να σκεφτείς και να δημιουργήσεις κατ’ αυτό τον τρόπο;
Η αγάπη για τη φύση! Δυστυχώς, δεν έχουμε φιλοσοφήσει ορθά, ούτε επαρκώς, τι είναι η φύση κι αυτό φέρνει δεινά, οικολογική καταστροφή και απανθρωπιά… Η χλωρίδα και η πανίδα του πλανήτη είναι δικά μας κομμάτια, δεν γίνεται να συνυπάρξουμε ειρηνικά αν δεν μπορούμε να κατανοήσουμε πως και η παραμικρή ικμάδα ζωής είναι δώρο της φύσης. Το κέρδος και ο ατομικισμός είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για τον βιασμό της φύσης. Το μόνο που έκανα – και θεωρώ χρέος μου – είναι να υπενθυμίσω σε όλους μας πως ο πλανήτης δεν μας ανήκει, τον μοιραζόμαστε με τα υπόλοιπα έμβια όντα...
Τι ανταπόκριση έχεις ως τώρα; Πώς έχουν αντιδράσει Τύπος και αναγνώστες;
Το «Κάτι από μένα» συγκέντρωσε πολύ θετικά σχόλια, αγαπήθηκε με θέρμη κι αυτό μου έδωσε δύναμη και κουράγιο για να συνεχίσω να αφηγούμαι ιστορίες με τον δικό μου τρόπο. Χαίρομαι πραγματικά που όσοι διάβασαν το βιβλίο μου ταξίδεψαν, προβληματίστηκαν και είδαν τον κόσμο μέσα από τα δικά μου μάτια.
Έχεις σκεφτεί να κάνεις και μία παρουσίαση του βιβλίου σου στην Αθήνα;
Προς το παρόν κάτι τέτοιο δεν είναι στα άμεσα σχέδιά μου. Ωστόσο θα το ήθελα πολύ.
Είμαι σίγουρος πως έχεις ξεκινήσει να γράφεις το τρίτο βιβλίο σου, μπορεί να το έχεις τελειώσει μάλιστα. Θα βγάλουμε είδηση; Κάτι για του χρόνου ίσως;
Το τρίτο βιβλίο, στο ύφος του «Κάτι από μένα», βρίσκεται ήδη στα χέρια του εκδότη μου, ενώ έχω ολοκληρώσει μια σκληρή και ωμή ιστορία τρόμου με φιλοσοφικές προεκτάσεις για την σάπια κοινωνία της υποκρισίας... Δεν ξέρω ακόμη πότε θα κυκλοφορήσουν, δεν μπορώ να πω κάτι με σιγουριά. Προς το παρόν ασχολούμαι με μια βαθιά κοινωνική ιστορία και παράλληλα γράφω κάτι που με εξιτάρει και την ίδια στιγμή με απωθεί, αλλά αυτή ακριβώς η αντίθεση είναι που παίζει και ερεθίζει το ενδιαφέρον μου. Σίγουρα θα ασχοληθώ ξανά με τον τρόμο, γεροί να είμαστε…
Ένας νέος συγγραφέας τι κρατά από τους παλιούς; Τι είναι αυτό, στον αντίποδα, που προσπαθεί να αποφύγει;
Υπάρχουν αρκετοί συγγραφείς που με ενέπνευσαν και μου έδειξαν, μέσα από τα γραπτά τους, πώς να δημιουργώ κάτι δικό μου. Ο καθένας έχει το ύφος και την έντασή του, τη θεματολογία και τη φιλοσοφία του. Δεν μπορούμε να αρέσουμε και να ταιριάζουμε με όλους, οπότε κρατάμε ό,τι κουμπώνει στην ιδιοσυγκρασία μας και αποφεύγουμε ό,τι είναι παράταιρο από αυτή.
Ο Έλληνας διαβάζει βιβλία; Αγοράζει βιβλία και δη Ελλήνων συγγραφέων;
Διανύουμε μια – ιδιαιτέρως – τρελή εποχή αλλαγών κι αυτό έχει κατακρεουργήσει τα πάντα. Βρισκόμαστε στο μεταίχμιο οργανικής και ψηφιακής πραγματικότητας. Όλα αλλάζουν, οπότε δύσκολα να απαντηθεί αυτή η ερώτηση, γιατί δίπλα από ένα βιβλίο που έχουμε επιλέξει, καραδοκεί το κινητό μας, το όποιο είναι σαγηνευτικό και μας αποσπά την προσοχή με ευκολία… Θα ήθελα να διαβάζουν περισσότερο οι άνθρωποι και πιο προσεκτικά, το βιβλίο δεν είναι ξεπέτα. Παλεύω σθεναρά για να κρατήσω τα παιδιά μου πάνω από ένα βιβλίο. Είναι δύσκολο, μερικές φορές αισθάνομαι ότι οδηγώ ένα μικρό καραβάκι και έρχομαι αντιμέτωπος με θεόρατα κάματα του Ατλαντικού… Εύχομαι ολόψυχα υγεία σε εσάς και τους αναγνώστες του Noizy και καλές και ποιοτικές αναγνώσεις.
Κώστας Κούλης
Joomla Social by OrdaSoft!
