Polosi
- Πληροφοριακά Στοιχεία
- Κατηγορία: Άρθρα & Συνεντεύξεις
- Δημοσιεύθηκε : Τρίτη, 15 Μαΐου 2012 12:12
Polosi – Πολεμική ανταπόκριση από Ελλάδα (Αθήνα/Θεσσαλονίκη)
Να ‘μαστε και πάλι εδώωωωωω... Ναι! ναι! Θα σας τα κάνω αερόστατα once again για το pole και για μια ακόμη φορά θα με φάτε στη μάπα. Ε μα σας το ‘χα τάξει καιρό τώρα...Αφού λοιπόν μάθαμε κάποια βασικά πραγματάκια για το pole, ήγγηκεν η ώρα να δούμε τι γίνεται και στη χώρα μας. Polewave, Athens Venus Prive, Just Poledancing, Polosi. Αυτές είναι οι τέσσερις βασικές σχολές στην Ελλάδα. Προσωπικά φοιτώ στην Polosi – όχι πως σας νοιάζει κιόλας... Γι’ αυτό και αυτή τη φορά θα ασχοληθώ με την Polosi – γιατί αν δεν παινέψεις το σπίτι σου, θα πέσει φωτιά να σε κάψει.
Πήρα λοιπόν το θράσος να ρωτήσω δύο πολύ αγαπημένες μου δασκάλες που με βοήθησαν στα πρώτα μου ακροβατικά βήματα -όπως το Νουνού τα βρέφη- αν θέλουν να τις ανακρίνω στεγνά και αμείλικτα, χωρίς κανένα έλεος και –ΟΚ, ΟΚ το παρακάνα... το ξέρω... Ας ξεκινήσουμε με μία πιο cozy συνεντεύξη από την Ελευθερία Γιαγή, για να περάσουμε μετά σε πιο hardcore καταστάσεις με την Μάρτζη Ζαβιτσάνου.
H Ελευθερία Γιαγή λοιπόν, μία δίμετρη ξανθιά αιθέρια αμαζόνα του στύλου, ήταν η πρώτη που άνοιξε σχολή στην Ελλάδα (βλ. Αθήνα) και πρόσφατα και στην Θεσσαλονίκη, και αυτή που ανέλαβε την εκκόλαψή μου. Μια μέρα της είπα «Δασκάλα, το και το, γράφω ένα άρθρο για το pole και τα σχετικά. Θες να σε συνεντευξιάσω;» πάνω-κάτω... Και αυτή συμφώνησε. Έτσι λοιπόν μια μέρα ηλιόλουστη κάναμε λίγο τσάτινγκ στο κινητό.
Δασκάλα, στις ομορφιές σου είσαι σήμερα!«Κι εσύ που με βλέπεις; Χαχα!».
Είπα να πετάξω καμιά βλακεία... Κάνω τη σκηνή λίγο πιο live απ’ ότι είναι για να μπω στο πετσί. Την έχω δει και πολύ δημοσιογράφος. Μη μου κόβεις έτσι απότομα τα φτερά ρε δασκάλα.
«Ασ’ τα αυτά γιατί πεινάω! Κατευθείαν στο θέμα!».
Είσαι από τη Θεσσαλονίκη;
«Όχι. Αθήνα έμενα πάντα».
Ενδιαφέρον... Οπότε ο λόγος που μετακόμισες Θεσσαλονίκη ήταν αποκλειστικά και μόνο για να επεκτείνεις την πολυαγαπημένη polosi και στη συμπρωτεύουσα. Υπάρχει άλλη σχολή εκεί πάνω;
«Ακριβώς γι’ αυτό και μετακόμισα εδώ! Έχουν δημιουργηθεί κάποια τμήματα σε γυμναστήρια και σχολές χορού και σιγά-σιγά προβλέπω ότι θα ανοίξουν κι άλλα».
«Ακριβώς γι’ αυτό και μετακόμισα εδώ! Έχουν δημιουργηθεί κάποια τμήματα σε γυμναστήρια και σχολές χορού και σιγά-σιγά προβλέπω ότι θα ανοίξουν κι άλλα».
Δηλαδή η Polosi είναι η μοναδική σχολή χορού που διδάσκει εξ ολοκλήρου pole και οτιδήποτε έχει να κάνει με τον χορό αυτό. Υπάρχει απήχηση στην συμπρωτεύουσα όπως και στην Αθήνα;«Εδώ και τρία χρόνια μου έστελναν e-mails και μηνύματα από τη Θεσσαλονίκη όπου με ρωτάγανε αν υπάρχει κάποια σχολή εδώ για το pole. Και πάντα έπρεπε να τους δώσω αρνητική απάντηση. Πλέον νομίζω ότι το pole είναι αρκετά διαδεδομένο, απλά ίσως να μην γνωρίζει ακόμα ο κόσμος ότι υπάρχει σχολή καθαρά και μόνο για το pole. Ακόμα και ένας ταξιτζής τις προάλλες που πιάσαμε κουβέντα, γνώριζε για το pole dance και για τους διάφορους διαγωνισμούς που γίνονται άνα περιόδους. Στην Polosi έχουμε διαφορετικών ειδών μαθήματα που καλύπτουν το pole dance. Γιατί στους διαγωνισμούς που διεξάγονται απαιτούνται κινήσεις όχι μόνο χορευτικές αλλά και αθλητικές και όχι μόνο πάνω και γύρω από τον στύλο αλλά και στο έδαφος. Έτσι λοιπόν έχουμε μια μεγάλη γκάμα μαθημάτων».
Αυτά είναι ευχάριστα νέα και θέλω να πιστεύω ότι θα μπορέσουμε κάποια στιγμή να φτάσουμε στην Ελλάδα το pole σε τέτοια επίπεδα όπως και στο εξωτερικό. Γιατί η αλήθεια είναι ότι σαν λαός ζούμε σ’ έναν σκοταδισμό, όπου πιστεύουμε ότι το pole είναι χορός μόνο για τις στριπτιτζούδες. Απ’ ότι ξέρω, εσύ άνοιξες την πρώτη σχολή στην Ελλάδα, εσύ η ίδια όμως, που έκανες μαθήματα για να μάθεις pole πριν ανοίξεις τη σχολή;
«Αρχικά, ακριβώς δεν υπήρχε άλλη δασκάλα, ξεκίνησα ως αυτοδίδακτη... Τότε επίσης ήταν ακόμα πιο δύσκολο γιατί δεν υπήρχαν τόσα video που υπάρχουν πια και να φανταστείς, ούτε στο εξωτερικό ήταν τόσο διεδομένο. Έπειτα πήρα πτυχίο από τη σχολή vertical dance της Αγγλίας και ταξίδεψα στη Σιγκαπούρη και έμεινα δύο μήνες για εκπαίδευση το bobbi’s pole studio που κατά τη γνώμη μου είναι από τις καλύτερες σχολές και η σχολή που άρχισε να διοργανώνει διαγωνισμούς. Για να καταλάβεις, το miss pole dance Australia είναι από τους πλέον πιο θεαματικούς διαγωνισμούς και διοργανώνεται κάθε χρόνο από το bobbi’s pole. Αααα, επίσης έxω παρακολουθήσει σεμινάρια με την παγκόσμια πρωταθλήτρια Felix Cane (που ξεκίνησε ως δασκάλα στο bobbi’s pole studio), την Karol Helms και την Anastastia Skukhtorova που πρόσφατα συμμετείχε και στο Ελλάδα έχεις Ταλέντο. Και φυσικά, η εμπειρία είναι αυτό που μετράει νομίζω πιο πολύ απ’ όλα... Και από αυτήν έχω μπόλικη΄ έξι χρόνια...».
«Αρχικά, ακριβώς δεν υπήρχε άλλη δασκάλα, ξεκίνησα ως αυτοδίδακτη... Τότε επίσης ήταν ακόμα πιο δύσκολο γιατί δεν υπήρχαν τόσα video που υπάρχουν πια και να φανταστείς, ούτε στο εξωτερικό ήταν τόσο διεδομένο. Έπειτα πήρα πτυχίο από τη σχολή vertical dance της Αγγλίας και ταξίδεψα στη Σιγκαπούρη και έμεινα δύο μήνες για εκπαίδευση το bobbi’s pole studio που κατά τη γνώμη μου είναι από τις καλύτερες σχολές και η σχολή που άρχισε να διοργανώνει διαγωνισμούς. Για να καταλάβεις, το miss pole dance Australia είναι από τους πλέον πιο θεαματικούς διαγωνισμούς και διοργανώνεται κάθε χρόνο από το bobbi’s pole. Αααα, επίσης έxω παρακολουθήσει σεμινάρια με την παγκόσμια πρωταθλήτρια Felix Cane (που ξεκίνησε ως δασκάλα στο bobbi’s pole studio), την Karol Helms και την Anastastia Skukhtorova που πρόσφατα συμμετείχε και στο Ελλάδα έχεις Ταλέντο. Και φυσικά, η εμπειρία είναι αυτό που μετράει νομίζω πιο πολύ απ’ όλα... Και από αυτήν έχω μπόλικη΄ έξι χρόνια...».
Δηλαδίς, απ’ ότι βλέπω δασκάλα, είσαι διαβασμένη... Καλά όλ’ αυτά, αλλά πρέπει να ενημερώσουμε και τους αναγνώστες μας για το αν τα μαθήματα είναι σε προσιτή τιμή, γιατί πολλοί νομίζουνε ότι θες πολλά φράγκα για να διδαχτείς κάτι τέτοιο. «Οι τιμές πιστεύω είναι πολύ προσιτές αν υπολογίσει κανείς πόσος κόπος χρειάζεται για να φτάσει κάποιος σε ένα ανεβασμένο επίπεδο και να αποκτήσει ικανότητες σαν δάσκαλος ώστε να διδάξει σωστά και να προνοήσει για να μην τραυματιστεί ή χτυπήσει κάποιος μαθητής. Ενδεικτικά, τα έξι μαθήματα κοστίζουν από 45 έως 60 ευρώ (ανάλογα με το μάθημα που θα διαλέξει: βασικό pole, τεχνική, flex…)».
Μιας που αναφέραμε πριν το όνομα Anastastia Skukhtorova (από την οποία πήραμε και συνέντευξη πρόσφατα), η εμπειρία σου μαζί της, πως σου φάνηκε;
«Παρ’ όλο που είναι πολύ νέα, η γυναίκα είναι επαγγελματίας και εξηγούσε πολύ σωστά την κάθε κίνηση και είχε τον τρόπο της ώστε να μας βοηθήσει να βγάλουμε εις πέρας την κάθε φιγούρα που μας έδειχνε. Επίσης, έδειχνε ότι είναι άνθρωπος που δεν φοβάται να κοπιάσει για να κατακτήσει αυτό που θέλει, κάτι που πιστεύω πως χαρακτηρίζει γενικά τους Ρώσους όσον αφορά το χορό. Στη Ρωσσία και ειδικά π.χ. στις σχολές μπαλέτου υπάρχει η νοοτροπία του “περισσότερη πίεση, όχι φόβος απέναντι στον πόνο και τον κόπο” έτσι ώστε να μπορούν οι χορευτές να φτάσουν στο τέλειο αποτέλεσμα. Δεν συμβιβάζονται δηλαδή με κάτι μέτριο».
«Παρ’ όλο που είναι πολύ νέα, η γυναίκα είναι επαγγελματίας και εξηγούσε πολύ σωστά την κάθε κίνηση και είχε τον τρόπο της ώστε να μας βοηθήσει να βγάλουμε εις πέρας την κάθε φιγούρα που μας έδειχνε. Επίσης, έδειχνε ότι είναι άνθρωπος που δεν φοβάται να κοπιάσει για να κατακτήσει αυτό που θέλει, κάτι που πιστεύω πως χαρακτηρίζει γενικά τους Ρώσους όσον αφορά το χορό. Στη Ρωσσία και ειδικά π.χ. στις σχολές μπαλέτου υπάρχει η νοοτροπία του “περισσότερη πίεση, όχι φόβος απέναντι στον πόνο και τον κόπο” έτσι ώστε να μπορούν οι χορευτές να φτάσουν στο τέλειο αποτέλεσμα. Δεν συμβιβάζονται δηλαδή με κάτι μέτριο».
Ένα τελευταίο έχω να πω "εύγε δασκάλα! Μας άνοιξες τα μάτια σ’ αυτή τη χώρα. Μια μέρα εύχομαι να γίνω τόσο καλή όσο εσύ και η Μάρτζι (η άλλη μου δασκάλα), ή για να πω τη μαύρη μου αλήθεια, ακόμα καλύτερη. Και όπως έχουμε ξαναπεί, it is a long way to the top of the pole"
«Και εγώ να προσθέσω το κλασικό “no pain, no gain!!!”».
«Και εγώ να προσθέσω το κλασικό “no pain, no gain!!!”».
Και αφού τα ‘παμε κομμάτι πράμα εγώ και η Ελευθερία, σειρά είχε η πιο funky συνέντευξη με την πολεμική ανταποκρίτρια από την Αθήνα, τη Μάρτζη Ζαβιτσάνου, τη δασκάλα που συνεχίζει ακόμη και σήμερα να με βασανίζει γλυκά κάθε φορά που έχω Flex. Στην προκειμένη, μιλάμε για μια μινιόν μελαχρινή χορεύτρια με κοντό μαύρο μαλλί που όπως και οι υπόλοιπες δασκάλες που έχω δει σε αυτή τη σχολή, σου βγάζουν την πίστη στις ασκήσεις –όχι όπως στα περισσότερα γυμναστήρια που οι γυμνάστριες απλά σου δίνουν τον ρυθμό και οι ίδιες αράζουν κάπου μες στο χώρο βαρώντας παλαμάκια φωνάζοντάς σου «Έλα πάμε κορίτσια! Πάμε! Με ένταση!»- και που η φωνή της αντηχεί σαν βάλσαμο για τ’ αυτιά μου κάθε φορά που μας «φωνάζει» κάποια κλασική της ατάκα ενθάρρυνσης του τύπου «Έλα τα κομάντα!» ότνα π.χ. μας λυγίζει στους κοιλιακούς ή στα πους-απς. Έτσι λοιπόν κι εγώ της είπα «α δασκάλα, δεν ξέρω τι θα κάνεις, αλλά μια μέρα θα σ’ πάρω συνεντευξάρα να ‘χεις να περηφανεύσε». Και αυτή φυσικά δέχτηκε –ας έκανε κι αλλιώς! Και μια ωραία Κυριακή, και κατ’ όπιν συμφωνίας, συναντηθήκαμε στη σχολή in private για τα καθέκαστα. Καβαλήσαμε δυο-τρεις φορές τον στύλο για να μπούμε στο κλίμα, πήραμε τα στρωματάκια μας και καθίσαμε οκλαδόν και face to face με τα ρούχα της «δουλειάς» για να ξεκινήσουμε το χαζοχαρούμενό μας τσάτινγκ.
Μαγνητοφωνάκι on mode (τα γελάκια επειδή στην προκειμένη περίπτωση είναι πολλά, δεν θα σας τα παραθέσω, για να μην καταντήσουμε και γραφικοί)...
(Tainted love by Marilyn Manson στο background να παίζει...)
Μετά τη χτεσινή βραδία με τον Tonis Sfinos, λοιπόν είμαστε εδώ με τη δασκάλα Μάρτζη Ζαβιτσάνου, και αφού μας κλέψανε –αλλά δεν πειράζει!-, ρωτάμε τις κλασικές ερωτήσεις. Η Μάρτζη μου κάνει –τι μου κάνει;- flex! εδώ και πέντε με έξι μήνες. Πώς και το αποφάσισες να πάρεις το flex δασκάλα;«Συγκεκριμένα για το μάθημα flex;».
Ναι το flex. Γιατί το γουστάρεις τόσο;
«Γιατί κάνει ανοίγματα το flex. Και τα ανοίγματα τα χρειαζόμαστε για το flex πάρα πολύ».
Πόσο καιρό κάνεις pole;
«Πάνω από δύο χρόνια τώρα».
Βασικά ξέρω ότι η Ελευθερία πήγε Σιγκαπούρη πήγε έξω έκανε πολλά...
«Καλά, είχε ήδη ξεκινήσει πριν τη Σιγκαπούρη. Ήταν αυτοδίδακτη, ήρθε άνοιξε τη σχολή της, πήγε και Σιγκαπούρη μετά».
«Πάνω από δύο χρόνια τώρα».
Βασικά ξέρω ότι η Ελευθερία πήγε Σιγκαπούρη πήγε έξω έκανε πολλά...
«Καλά, είχε ήδη ξεκινήσει πριν τη Σιγκαπούρη. Ήταν αυτοδίδακτη, ήρθε άνοιξε τη σχολή της, πήγε και Σιγκαπούρη μετά».
Την Ελευθερία πώς την γνώρισες;
«Ήταν η μόνη που παρέδιδε μαθήματα όταν το είδα και αποφάσισα να ξεκινήσω, οπότε ψάχνοντας στο internet μόνο την Ελευθερία έβρισκες τότε μπροστά σου... Και εντάξει, δεν έκανα αρχικά μαθήματα με την Ελευθερία, είχε και εκείνη εκπαιδεύσει άλλες δασκάλες ήδη, οπότε είχα κάνει μαθήματα και με ήδη μαθήτριες της Ελευθερίας. Αλλά όλα ξεκίναγαν από την Ελευθερία».
Οπότε μια χαρά, αλλά έξι μήνες που σε βλέπω και σε ξέρω είσαι ντούκι, έχεις απίστευτο κορμί, κοιλιακούς κτλ. Δηλαδή, κάνεις δύο χρόνια μόνο και έχεις φτιάξει αυτό το σώμα...
«Το ‘χω φτιάξει καιρό τώρα το σώμα. Δεν χρειάστηκαν δύο χρόνια».
Ναι. Εννοείται... Ναι. Εννοείται. Ένα πράμα που με εντυπωσίασε εδώ πέρα στην Polosi είναι ότι έχω δει όλων των ειδών τις γυναίκες. Δηλαδή, από μικρές ηλικίες μέχρι αρκετά πιο μεγάλες και όλων των ειδών τους σωματότυπους. Δηλαδή έχω δει γυναίκες με «περισσότερες καμπύλες» να εκτελούν απίστευτα ωραία τις κινήσεις.«Ναι. Δεν παίζει ρόλο, καθόλου, ούτε το βάρος, ούτε η ηλικία βασικά. Ούτε η ηλικία... Και σαραντάρες γυναίκες που, ντάξει, γυμνάζονται –γιατί άμα σηκωθείς απ’ τον καναπέ σου ξαφνικά στα σαράντα σου θα ‘χεις προβλήματα, ιδιαίτερα σε αυτό το άθλημα που είναι και πάρα πολύ απαιτητικό. Αλλά άμα έχεις λίγη καλή φυσική κατάσταση ακόμη και σε μεγάλη ηλικία τα καταφέρνεις μια χαρά».
Ναι, γιατί έχω δει και μεγαλύτερες γυναίκες, π.χ. και στο τμήμα μου, οι οποίες πραγματικά δεν έχουν κανένα πρόβλημα...
«Πενήντα κάτι είναι η μεγαλύτερη που έχουμε στη σχολή μαθήτρια. Που έχει και κορμάρα!».
Ναι. Βγάζουν και απίστευτα ωραίες τις κινήσεις δηλαδή. Άλλες το ψιλοφοβούνται σε αυτή την ηλικία. Ξέρω ‘γω. «Μην πάθω κάτι... Μην τσακιστώ... Μη σπάσω τίποτα...».
«Ντάξει, αυτό είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας, καθαρά. Η συγκεκριμένη γυναίκα είναι πολύ δυναμική, και η δουλειά της, είναι δικηγόρος, δηλαδή δεν είναι “σπιτάκι μου και μέσα”».
Άει μπράβο! Εντωμεταξύ το pole σου προσφέρει πιστεύω έναν δυναμισμό, δηλαδή...
«Πολύ... Πάρα πολύ!».
Ναι. Δηλαδή σε κάνει να νιώθεις ότι μπορώ να κάνω πράγματα τα οποία δεν μπορούν να κάνουν οι άλλοι«Τα πάντα! Βασικά σκέφτεσαι και κάποια στιγμή “Τι να μου πεις τώρα κι εσύ;” Δηλαδή, δεν αφήνεις κανέναν να σε προσβάλλει στην ουσία, νιώθεις ότι έχεις τόση δύναμη... Αυτό...! Κάνεις πράγματα που δεν τα κάνει κανείς γύρω σου. Μπορείς ανά πάσα στιγμή ας πούμε να ρίξεις σαγόνια ξαφνικά. Οπότε τι να σου πουν τώρα κι οι άλλοι; Και ποιος μπορεί να σου την πει και να σε προσβάλλει ή οτιδήποτε;».
Ναι! Ναι! Χτες βγήκα με τον Μανώλη και έναν φίλο μας τον Μάριο και κάτι γίνεται και μας πλησιάζει να μας πει κάτι κάποιος και λέει «Ε! Η κοπέλα κάνει pole. H κοπέλα κάνει pole. Είναι pole dancer!» του τύπου «Πρόσεχε πως μιλάς, η κοπέλα είναι pole dancer!» Δηλαδήηη, εντάξει, σε κάνει να νιώθεις λίγο πιο διαφορετική, δεν είναι απλά ένας χορός, κι εμένα μ’ αρέσει η salsa κτλ αλλά η salsa και οι περισσότεροι τέτοιου τύπου χοροί γυμνάζουν έναν συγκεκριμένο τομέα συνήθως του σώματός σου.
«Τo pole βασικά είναι λες και είσαι πάνω στο διάδρομο στο γυμναστήριο και τρέχεις, ταυτόχρονα έχεις πάρει αγκαλιά και τον πάγκο και βαράς και έλξεις ας πούμε, και όλ’ αυτά τα κάνεις με τεντωμένο κουντεπιέ και χάρη ξέρω ‘γω... Όλ’ αυτά μαζί!».
Ναιιιι. Και με τακούνια άμα γουστάρεις.
«Ναι. Και με τακούνι. Ξέρω ‘γω ταυτόχρονα... Είναι όλα μαζί΄ είναι και αερόμπικ και βάρη και χορός και έκφραση άρα, δηλαδή θέλει και τη θεατρικότητά του».
Ναιιι. Ου καλά. Είναι απίστευτο. Επίσης, τι τμήματα υπάρχουν γενικά; Υπάρχει το flex, υπάρχει το κλασικό pole...
«Ναι. Που έχει επίπεδα, από beginner 1 μέχρι intermediate που είμαστε εμείς τώρα. Σιγά-σιγά πρέπει ν’ αρχίσουμε να φτιάχνουμε και advanced τμήματα, όσο προχωράνε οι μαθήτριες...».
Πτυχίο δηλαδή κάποια πώς μπορεί να πάρει απ’ το pole;«Υπάρχει πτυχίο, το δίνουν στην Αγγλία. Εεεμ... Δεν είναι απαραίτητο αυτή τη στιγμή βασικά το πτυχίο κάπου. Δεν ξέρω αν αργότερα, που θα είναι πάρα πολλές οι δασκάλες(;), και κάπως θα πρέπει από αυτές να καταλάβεις ποιες είναι οι καλές. Εεεεμ... Νταξει. Το περισσότερο που σε μαθαίνουν δεν είναι πάνω στο θέμα διδασκαλίας, γιατί αυτό θεωρώ και λίγο ίσως το ‘χεις ίσως δεν το ‘χεις, αλλά σε μαθαίνουν και λίγο για πρώτες βοήθεις και τέτοια. Που αυτό, ναι! χρειάζεται. Αυτό ας πούμε εγώ, και φαντάζομαι και άλλες δασκάλες θα το ‘χουν κάνει και μόνες τους. Με έρευνα δική τους, έτσι ώστε να ξέρουν πως να αντιμετωπίσουν πέντε πράγματα».
Δηλαδή, ξέρω ότι έχουμε μέχρι το intermediate 2, τουλάχιστον στη σχολή μας...
«3, 4!»
Α έχουμε 3, 4. Το οποίο είναι στην ουσία μετά από πόσους μήνες;
«14 μήνες στην ουσία. Με μία φορά τη βδομάδα τώρα αυτό έτσι;».
Αυτό με εντυπωσίασε. Ότι έκανα μία φορά τη βδομάδα και ανέβαινα κάθε δυο μήνες επίπεδο. Το οποίο το θεώρησα δηλαδή... Πώς να το πω; Και μία φίλη μου που κάνει μπαλέτο μου λέει «Τόσο γρήγορα ανεβαίνετε επίπεδο;» λέω «Δεν ξέρω κι εγώ πώς γίνεται! Ξέρω ότι ήρθα μια μέρα και καβάλησα τον στύλο ανάποδα». Και παλιότερα ας πούμε δεν μπορούσα ούτε καν να το φανταστώ.
«Εντάξει. Ναι. Όσο δυναμώνεις μπορείς να κάνεις τ’ ακροβατικά, δηλαδή εγώ έχω φτάσει σε σημείο. Όσο δυναμώνεις, ακροβατικά κάνεις, μετά η δυσκολία είναι αυτά τ’ ακροβατικά να ‘ρθεις να τα βάλεις και μέσα στη χορογραφία. Δηλαδή, να ξεφύγεις απ’ την απλή άσκηση “ναι, πήδηξα, έκανα ένα ακροβατικό, κατέβηκα”. Όλ’ αυτό μέτα, και να το συνδέσεις με όλα τα υπόλοιπα και να το κάνεις και με χάρη –εκ’ είναι η δυσκολία!».
Οπότε έχουμε flex, strip moves, τι άλλο...; «Ναι, το strip moves είναι καθαρά χορευτικό, δεν έχει ακροβατικά... Αισθησιακός χορός δηλαδή... Πιο sexy χορός... Το pole που ναι μεν, κρατάμε τη sexy βάση του ας πούμε, αλλά θα έχει και περισσότερα ακροβατικά μέσα, το flex που μας χρειάζεται, εντάξει, και για ενδυνάμωση και για ευλυγισία που θες συνέχεια και η τεχνική που είναι στην ουσία tricks και combos, combination tricks μεταξύ τους».
Και floor work...;«Είχαμε και floor work μάθημα κάποια στιγμή, αυτή τη στιγμή δεν έχουμε. Είχαμε βάλει όμως. Και αυτό σημαντικό κομμάτι όμως, αν σκεφτείς ότι στα πρωταθλήματα, έτσι όπως έχει φτιαχτεί αυτή τη στιγμή το pole που πάει και για ολυμπιακό άθλημα και κάποια πράγματα πρέπει να είναι συγκεκριμένα, ζητάνε 20 δευτερόλεπτα καθαρά πάτωμα, εκτός στύλου. Οπότε και το floor work είναι απαραίτητο για να πεις ότι ξέρω pole dance ας πούμε... Δεν αρκεί, το pole μόνο του, θέλει και λίγα ακροβατικά εδάφους».
Πολλά θέλει εν τέλει. Από μόνο του το pole δεν αρκεί. Χάρηκα λοιπόν δασκάλα που τα είπαμε.
«Σ’ ευχαριστώ, παιδί μου».
Ελπίζω μια μέρα να σας βγάλω ασπροπρόσωπες.
«Το ‘χεις! Το ‘χεις! Μας έχεις ήδη μαγεύσει».
Φςςςςςς! Αυτό θα το βάλω μέσα.
«Γι’ αυτό το λέω δυνατά! Για ν’ ακουστεί και να μπει! Οι μαθήτριες της Polosi γενικά πάνε μπροστα!».
ΟΚ. Χάρηκα. Θα τα ξαναπούμε!
«Κι εγώ... Κι εγώ...».
That’s all folks!
Ingrid - Αμαλία Schenk
