- Λεπτομέρειες
-
Κατηγορία: Άρθρα & Συνεντεύξεις
-
Δημοσιεύθηκε : Κυριακή, 25 Απριλίου 2021 23:25
Η Νικολέττα Λέκκα, η συγγραφέας του βιβλίου «Το ταξίδι της ζωής μας», ενός ταξιδιού γεμάτο Ήλιο, Θάλασσα και Αγάπη, είναι κοντά μας και μας μιλά για το βιβλίο της. Όπως μιλά και για τις εικονογράφους του, που δεν είναι άλλες από τις κορούλες της. Η συγγραφέας/μαμά/σκεπτόμενη καλλιτέχνιδα αναφέρεται στα νοήματα των σελίδων, στο αύριο, στα επόμενα βήματά της. Η τέχνη, η αλληγορία, οι Εκδόσεις ΓΕΛΛΑΣ, το Να Μου Γελλάς, το χρυσάφι στην ψυχή μας… Ευχαριστούμε θερμά τον Μάκη Τσίτα, που φρόντισε τα πάντα και ευελπιστούμε σύντομα να έχουμε στα χέρια μας το επόμενο δημιούργημα της Νικολέττας.

Ο πολιτισμός έχει δεχθεί ανεπανόρθωτα πλήγματα από την πανδημία, ένα χρόνο τώρα. Πώς το βιώνετε εσείς όλο αυτό, σαν καλλιτέχνης και σαν άνθρωπος; Και σαν μητέρα φυσικά.
Το βιώνω σαν ασφυξία. Δε θέλω να το ωραιοποιήσω με την αυτονόητη ελπίδα για επιστροφή σε όσα είμαστε. Προφανώς θα επιστρέψουμε. Αλλά νομίζω αλλαγμένοι. Γιατί τώρα υπάρχει η γνώση ότι η τέχνη δεν είναι δεδομένη. Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς πρόσβαση ή χωρίς ανανέωση στην τέχνη. Αλλά είναι μια ζωή στεγνή σαν τυφλή επανάληψη ύλης για εξετάσεις. Το σημαντικό δεν είναι τι μπορούμε να αντέξουμε, αλλά τι διαλέγουμε να προσπαθήσουμε. Αυτό είναι και ο πολιτισμός εξάλλου. Και δεν είναι πολυτέλεια. Είναι το οξυγόνο μας.
Μιλήστε μας λίγο για τη δική σας διαδρομή μέσα από τους διάφορους ρόλους σας.
Έχω την τύχη η διαδρομή μου να είναι πάντα ενδιαφέρουσα αλλά ποτέ ευθεία. Μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν πολύ πιο εύκολο να απαντήσω στο τυπικό «Εσύ με τι ασχολείσαι»; Μακρό-οικονομολόγος σε διεθνείς επενδυτικούς οργανισμούς, δημοσιογράφος πριν και επιχειρηματίας παράλληλα. Σε όλη αυτή τη διαδρομή όμως υπήρχε η ανάγκη για γράψιμο και η επιθυμία να ασχοληθώ κάποια στιγμή με τη συγγραφή αποκλειστικά. Είχα επίγνωση ότι αυτό έπρεπε να το κάνω με τρόπο που θα μου ταιριάζει. Πριν λίγα χρόνια σα μαμά, σαν πολίτης, σαν άνθρωπος, ένιωσα τόσο έντονα ότι με είχε κουράσει να βλέπω παντού σαν στάση ζωής το «δε γίνεται», το «δε μας παίρνει», το «δε μας αφορά». Ίσως γιατί πάντα ζούσα με ένα αυτονόητο «με νοιάζει», «μπορώ», «αξίζει να προσπαθήσω».

Έτσι ξεκίνησε προσωπικό σας δημιουργικό στοίχημα, το Να Μου Γελλάς;
Ναι. Το 2015, η τότε κρίση μετρούσε μια πενταετία και το φως στο τούνελ φαινόταν καθαρά ότι ήταν ένα τραίνο και όχι η έξοδος. Τότε διάλεξα να κάνω μια μεγάλη στροφή στην διαδρομή μου και δημιούργησα το Να Μου Γελλάς. Μια ιδέα τόσο ιδεαλιστική όσο ακούγεται. Μια προσπάθεια να σπρώξουμε το βλέμμα μας λίγο πιο ψηλά και πάλι μέσα μας. Ήθελα να γράψω ιστορίες για όσα σπουδαία ζούμε και συχνά ξεχνάμε. Να εκδώσω βιβλία που να θέλεις να κρατήσεις και να χαρίσεις. Να οργανώσω εμπειρίες και συναντήσεις που θα σε κάνουν κεντρικό ήρωα του διαλόγου. Μοιάζει με «στέκι» αγαπημένο όλο αυτό. Ένα μέρος που θες να επιστρέφεις. «Στέγασα» το στέκι μου στην ιστοσελίδα www.namougellas.com για να μπορείς να το έχεις πάντα μαζί σου. Να ξέρεις ότι σε κάθε στιγμή που το έχεις ανάγκη, μπορείς να αποδράσεις από τη ρουτίνα σου μέσα από ιστορίες λογοτεχνικές που σε συγκινούν ή να ζήσεις εμπειρίες που σε ενθουσιάζουν. Ωραίο δεν ακούγεται;
Τι είναι αυτό που σας κάνει να δημιουργείτε; Ποια η κινητήρια δύναμη πίσω από τη δημιουργό;
Είναι η ανάγκη να μην ξεχνάς όσα αξίζουν και η επιθυμία να αφήσεις και εσύ κάτι που να κάνει καλύτερη τη ζωή, με έναν τρόπο που θα έχει ουσία και - μακάρι - διάρκεια. Αυτό βέβαια δεν είναι προνόμιο του καλλιτεχνικού δημιουργού. Είναι τρόπος ζωής. Μια γυναίκα που θα σε βοηθήσει να βρεις το δρόμο σου όταν χαθείς ή ένας πολιτικός που θα παλέψει για ένα κράτος δικαίου, το πετυχαίνουν με διαφορετικό αλλά εξίσου σημαντικό τρόπο. Εγώ από κάθε ρόλο μου προσπαθούσα να το υπηρετώ αυτό. Και βέβαια, ως μαμά, έγινε στόχος ζωής. Οι όμορφες ιστορίες όμως το κατορθώνουν με μια δύναμη διαφορετική! Είναι σαν ένα μαγικό φίλτρο! Αν τις πετύχεις διαρκούν για πάντα! Αλλάζουν τη ζωή του άλλου με τρόπο απρόσμενο και βαθύ. Σαν ένα χαμόγελο… Από εκεί ξεκινάει και η ευχή «να σε βλέπω πάντα να μου γελάς»! Στο δικό μου στέκι γλίστρησε και ένα δεύτερο «λ» στην ευχή. Γιατί η πατρίδα αυτή είναι σε όλες τις αποσκευές μας. Δημιουργία, ψυχή, όραμα, ευχή.

Το Να Μου Γελλάς σαν ιδέα θα μπορούσε να μαθευτεί από στόμα σε στόμα! Πώς μπορεί κάποιος να συμμετέχει στο στέκι αυτό;
Στην ιστοσελίδα www.namougellas.com μπορείτε να κάνετε την ετήσια εγγραφή σας για δώδεκα Ευρώ. Ένα τίμημα πολύ χαμηλό για να το μπορούν όλοι, αλλά όχι μηδενικό, για να είναι επιλογή η συμμετοχή σε όλο αυτό. Το «δωρεάν» έρχεται με αυτό το θόρυβο από παράθυρα και διαφημίσεις, που μας είπαν αυτονόητα αλλά κουράζουν την ψυχή μας. Καμία επιλογή δεν είναι ποτέ δωρεάν. Πληρώνεις πάντα για το καφεδάκι που θα πιείς με έναν φίλο ή το βιβλίο που θα αγοράσεις ή το εισιτήριο σε ένα θερινό σινεμά. Η οθόνη δεν ακυρώνει την αξία. Απλά διευκολύνει την πρόσβαση.
Να πάμε και στις εκδόσεις όμως! Τι ανταπόκριση έχει το βιβλίο «Το ταξίδι της ζωής μας» ως τώρα; Πώς το υποδέχτηκαν κοινό και Τύπος;
Έφτιαξα τις εκδόσεις ΓΕΛΛΑΣ για να μπορούν κάποιες από τις ιστορίες του Να Μου Γελλάς να παίρνουν και την αγαπημένη μορφή της πολύ ποιοτικής έντυπης έκδοσης. Ειδικά τις παιδικές ιστορίες οφείλεις να τις προσφέρεις και με εικόνες δυνατές και σελίδες που τα μικρά χεράκια θα μπορούν να χαϊδέψουν και να λερώσουν. «Το ταξίδι της ζωής μας» είναι το τρίτο μου παιδικό βιβλίο, αλλά το πρώτο που επικοινωνώ πραγματικά. Με μεγάλη χαρά βλέπω να το αγκαλιάζουν με πολλή αγάπη και ο κόσμος και τα μέσα. Με συγκινεί αυτό. Όπως με άγγιξε ιδιαίτερα η πολύ ζεστή κριτική που γράψατε και εσείς. Ένιωσα σα να αποδίδει άλλος τη δική μου την ψυχή. Είναι πολύτιμο αυτό το συναίσθημα. Τώρα νιώθω ότι χρωστάω να κάνω τέτοιες συστάσεις από καρδιάς και στα πρώτα δύο μου παιδικά βιβλία. «Το κλειδί της Ευτυχίας» και τα «Ι-δανικά όνειρα». Ίσως δεν συνηθίζεται να προωθείς βιβλία καιρό μετά την έκδοσή τους. Αλλά νομίζω ότι είναι πια ξεκάθαρο ότι τα βήματά μου στις εκδόσεις, όπως και στη συγγραφή, θα περνάνε μέσα από πιο απάτητες διαδρομές.

Πώς ξεκίνησε όλο αυτό σαν ιδέα; Τι πυροδότησε τη σκέψη για να συγγράψετε το συγκεκριμένο παιδικό βιβλίο «Το ταξίδι της ζωής μας»;
Υπάρχει μια στιγμή πολύ δυνατή, που όλοι έχουμε την τύχη να ζήσουμε στον άγιο τούτο τόπο, αλλά δεν ξέρω πόσοι έχουμε την τύχη να προσέξουμε. Είναι η ώρα που προχωράς στα πιο βαθιά, σε κάποια θάλασσα αγαπημένη. Και ξαφνικά νιώθεις να χαϊδεύει την ψυχή σου ένα χρυσό χαλί. Αυτή η ηλιαχτίδα που λες ότι έστειλε ο ήλιος μόνο για σένα. Και σε ακολουθεί όσο κι αν προχωρήσεις. Δεν είναι μαγικό αυτό; Πώς να μην πεις τον Ήλιο Βασιλιά εκείνη την ώρα! Και η Θάλασσα πάντα αρχόντισσα Κυρά. Τόσο δύναμη που έχει η στιγμή αυτή, νιώθεις ότι σε δένει με ό,τι πιο δυνατό. Για μένα η στιγμή αυτή γέμισε στην καρδιά μου την δική μου απουσία. Έγινε το χαλί που με έφερε πιο κοντά στη ευχή του δικού μου μπαμπά, που είναι τώρα στον ουρανό. Αλλά μετά η ιστορία προχώρησε και ο μπαμπάς Ήλιος είναι πολύ ζωντανός, αλλά κατ’ ανάγκη απόμακρος. Έτσι το χαλί μου αυτό κάλυψε πολλές διαφορετικές διαδρομές και αποστάσεις.
Η αλληγορία είναι μια καλή στρατηγική για να περιγράψουμε ανώτερα νοήματα και την ουσία της αγάπης, όπως φαίνεται στο βιβλίο σας;
Οι πιο μεγάλες αλήθειες βρίσκουν οξυγόνο να αναπνεύσουν στα παραμύθια, τη βασική κατοικία της αλληγορίας. Σου δίνει μια ελευθερία η αλληγορία. Αλλά, όπως κάθε ελευθερία, οφείλεις να τη σεβαστείς και να δώσεις τον καλύτερό σου εαυτό. Ειδικά αν θες να αγγίξεις θέματα ιερά, όπως η ουσία της αγάπης. Νοήματα που έχει παιδέψει ο νους του ανθρώπου αιώνες μέσα από τη λογική, την πίστη, μέσα από αγκαλιές, προσευχές και χάδια. Και τολμάς εσύ να θες να προσθέσεις ένα ακόμα βοτσαλάκι σε όλο αυτό. Πρέπει να το πιστεύεις πολύ το βοτσαλάκι σου!
Την ιστορία σας χρωματίζουν οι κόρες σας. Πότε σκεφτήκατε να κινηθείτε προς εκείνη την κατεύθυνση; Ήταν κάτι που είχατε θελήσει από την αρχή ή βγήκε στην πορεία;
Όσα είμαι ξεκινούν από το «μαζί» με τις βαρκούλες μου. Το να βρω τρόπο να ζήσουν σε πρώτο πρόσωπο τη συγγραφή, την έκδοση, τη δημιουργία, ήταν το όνειρό μου. Τα χρώματα και οι εικόνες είναι η δύναμη μιας ιστορίας και ένας τρόπος με τον οποίο και τα δυο μου κορίτσια αγαπούν να εκφράζονται. Έτσι έγινε δικός τους ο ρόλος αυτός. Μέχρι τώρα έχουν βάλει το όνομά τους οι μικροί εικονογράφοι μου σε τρία βιβλία μου. Το ένα μάλιστα για μεγάλους!

Είναι πολύ νωρίς να μιλήσουμε για το επόμενο βιβλίο σας;
Τρέχει στο μετά η σκέψη κι ας είναι πρόωρο ή φιλόδοξο αυτό. Τις λίγες φορές που ένιωσα ότι είναι «νωρίς» για σχέδια, τρόμαξα! Άλλο να θυμάσαι το «πριν», άλλο να ζεις το «τώρα» και άλλο να καθυστερείς το «μετά». Δουλεύω στο μυαλό μου μια ιστορία για μεγάλους πολύ αγαπημένη και την ιδέα για μια σειρά παιδικών βιβλίων, που εύχομαι να αφορά νέους με γνώμη για όλα. Γιατί δε νομίζω ότι υπάρχει άλλο είδος νέων. Ευτυχώς!
Το παιδί είναι απαιτητικός αναγνώστης;
Το παιδί είναι ειλικρινής αναγνώστης. Ό,τι ειλικρινές είναι απαιτητικό. Μόνο κάποιος με περίσσευμα θράσους ή έλλειψη συναίσθησης μπορεί να δει το παιδικό βιβλίο σαν κάτι εύκολο. Παίρνεις την ευθύνη να μιλήσεις σε ένα νέο άνθρωπο για τον κόσμο. Μόνο με δέος και σεβασμό μπορείς να το προσπαθήσεις αυτό.
Κώστας Κούλης
Οι φωτογραφίες είναι της Κ. Καμπίτη