= Tο καλοκαίρι, η ποίηση, το έγκαυμα - H συγγραφέας Πολύμνια Κοσσόρα γράφει για το Noizy
Άρθρα & Συνεντεύξεις

loogoo

Tο καλοκαίρι, η ποίηση, το έγκαυμα - H συγγραφέας Πολύμνια Κοσσόρα γράφει για το Noizy

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Άρθρα & Συνεντεύξεις
Δημοσιεύθηκε : Τρίτη, 03 Ιουλίου 2018 22:35

   Εγώ κι εκείνος για μπάνιο στο Καβούρι, με το λεωφορείο φυσικά. Φοιτητάκια και οι δυο, με την εξεταστική του Ιουνίου μόλις πίσω μας. Καλοκαίρι στην ανατολή του κι ένας έρωτας άγουρος, με χνούδι πρώιμου ροδάκινου και άρωμα καρπουζιού. Εγώ κι εκείνος για μπάνιο στο Καβούρι, με το λεωφορείο φυσικά. Φοιτητάκια και οι δυο, με την εξεταστική του Ιουνίου μόλις πίσω μας. Ξαναμμένα μάγουλα, ελαφρύ πορτοφόλι και μια απέραντη βουλιμία ν’ αγαπηθούμε.
kalokairi01
 
   Ξεκίνησα από το σπίτι νωρίς το πρωί με μια εξήγηση στη μαμά, όσο πιο ασαφή γινόταν. «Πρώτα Σχολή, μήπως βγήκαν αποτελέσματα και μετά λέμε για μπάνιο με τα παιδιά». «Τα παιδιά». Ο πληθυντικός της αοριστίας, που βόλευε ένα σωρό μικρές αποδράσεις. Έριξα στο ταγάρι μου – ναι, ταγάρι, πολύ της μόδας! – ένα βιβλίο, το μαγιό μου και μια φτενή πετσέτα του μπάνιου και ξεκίνησα να το συναντήσω. Και για τους δυο μας θα ήταν το πρώτο μπάνιο του καλοκαιριού. Ωραία πρόφαση για ν’ ανταμώσουμε, με την αλμύρα στα χείλη, διψασμένα χέρια και βλέμματα γελαστά, με εκείνο το μισόκλειστο γελάκι της αμηχανίας.
 
kalokairi02

   Στο Καβούρι περπατήσαμε κάτω από τα πεύκα, σύραμε τα πόδια στην άμμο και τα χαλίκια, μπουκώσαμε μυρωδιές από ρετσίνι και σκίνο, μέχρι να πέσουμε από την άλλη πλευρά του λόφου, στην παραλία που αργότερα έμαθα ότι τη λένε Νηρηίδες. Ο ήλιος ανελέητος, ο κόσμος λίγος και σκόρπιος. Χωρίς ομπρέλες, ξαπλώστρες και αξεσουάρ. Το πολύ κάποια μισομαδημένη ψάθα. Εμείς ούτε καν αυτό. Βουτήξαμε γρήγορα με ένα ανατρίχιασμα. Δεν μιλούσαμε πολύ. Ούτε παιχνίδια και πιτσιλίσματα. Μόνο αγκαλιαστήκαμε μέσα στο νερό μια-δυο φορές. Ανταλλάξαμε και δυο υγρά φιλιά με ντροπαλή βιασύνη. Μέρα μεσημέρι, μας έβλεπε κι ο κόσμος!
 
   Έξω η άμμος έκαιγε ανυπόφορα. Στριμωχτήκαμε πάνω στη πετσέτα του και κρύψαμε τα κεφάλια μας κάτω από τη δική μου. Για τόσο έφτανε, μόνο για τα κεφάλια. Πεσμένοι μπρούμυτα, στηριγμένοι στους αγκώνες, ανοίξαμε αμέσως το βιβλιαράκι μου σαν συνεννοημένοι, σαν να ήταν αυτό το βιβλίο ο τελικός μας προορισμός. Ρομαντική ποίηση, Ρόμπερτ Μπράουνινγκ και Ελίζαμπεθ Μπάρετ. Αρχίσαμε να απαγγέλουμε στίχους εναλλάξ. Εκείνος έγινε Ρόμπερτ – και τι προφορά! – και εγώ Ελίζαμπεθ.

kalokairi03

- Ρόμπερτ: You called me, and I came to your heart…
- Ελίζαμπεθ: How do I love thee? Let me count the ways. I love thee to the depth and breadth and height my soul can reach…
- Ρόμπερτ: Escape me? Never – Beloved! While I am I, and you are you, So long as the world contains us both…
- Ελίζαμπεθ: I love thee to the level of every day’s most quiet need…
 
 
   Κι ενώ οι στίχοι βάδιζαν σε υγρά λιβάδια και λονδρέζικες ομίχλες, ο ήλιος όργωνε για ώρες χωρίς οίκτο τους ώμους μου, την πλάτη, τα πόδια. Στο λεωφορείο της επιστροφής άρχισε το μυρμήγκιασμα, η ανυπόφορη φαγούρα, ο πόνος. Αδύνατον να καθίσω στο κάθισμα. Χωρίσαμε κάπου στη Βερανζέρου, πριν από το τελικό λεωφορείο για το σπίτι. Στο μεταξύ ξεπρόβαλαν οι φουσκάλες και το εξάνθημα.

«Παιδί μου!» έφριξε η μαμά μόλις με αντίκρισε. «Πώς έγινες έτσι; Μα καλά, δεν κατάλαβες ότι καιγόσουν»; Με έβαλε κάτω στα γρήγορα μουρμουρίζοντας και άρχισε να με στρώνει με κρύες φλούδες αγγουριού. Πού να ξέρει εκείνη από στίχους; Από Ρόμπερτ και Ελίζαμπεθ; Από φρέσκο έρωτα;
 
Πολύμνια Κοσσόρα

kalokairi04

Η Πολύμνια Κοσσόρα γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νέα Ιωνία. Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στην Α.Σ.Ο.Ε.Ε. και Διοίκηση Ασφαλιστικών Επιχειρή σεων (Fellow Member of Life Management Association, USA). Μιλάει Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά. Για πολλά χρόνια υπήρξε υψηλόβαθμο διοικητικό στέλεχος πολυεθνικής Εταιρείας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Από τις εκδόσεις Ωκεανός κυκλοφορεί το βιβλίο της Καίει ο ήλιος τα μεσάνυχτα;;
 
kalok555
 
Instagram
Joomla Social by OrdaSoft!

Άρθρα & Συνεντεύξεις