Χίλντα Παπαδημητρίου
- Πληροφοριακά Στοιχεία
- Κατηγορία: Άρθρα & Συνεντεύξεις
- Δημοσιεύθηκε : Παρασκευή, 11 Μαΐου 2012 13:28
Το rock ήταν κομμάτι της ζωής μας,
όχι «χαλί» άλλων δραστηριοτήτων
Νοσταλγός του rock και της μαύρης μουσικής η συγγραφέας Χίλντα Παπαδημητρίου, ξεδιπλώνει τις θύμησες μιας ασυμβίβαστης μουσικής γενιάς, με αφορμή το τελευταίο της βιβλίο «Για μια χούφτα βινύλια». Δεν μπορεί ν’ απογαλακτιστεί από τους βαθιά ποιητικούς αλλά και πολιτικούς στίχους του Dylan και του Young, ακόμη κι αν τους καταμαρτυρούνται πολλά για «τον βίο και την πολιτεία τους». Και πως εξάλλου, όταν έχει μεγαλώσει μέσα σε χιλιάδες βινύλια στο οικογενειακό δισκάδικο στην Ν. Σμύρνη της Αθήνας, έχει αρθογραφήσει σε μουσικά περιοδικά, έχει διαβάσει και μεταφράσει αυτοβιογραφίες καλλιτεχνών, έχει αγαπήσει τα «κακά» παιδιά, όσο τίποτε άλλο… Θα ήθελα να ξεκινήσουμε την κουβέντα από την αφορμή για να γραφτεί αυτό το βιβλίο και να μας πείτε για τη σχέση σας με το δισκάδικο «Rollin Under», στη Θεσσαλονίκη;
Δεν υπήρξε μία αφορμή μόνο. Πολλά πράγματα στριφογύριζαν μέσα στο μυαλό μου: η αγάπη μου για τα αστυνομικά μυθιστορήματα, οι αναμνήσεις μου από το οικογενειακό δισκάδικο, η ενασχόλησή μου με τη μουσική δημοσιογραφία ως συνεργάτης του «ZOO» και του «Ποπ & Ροκ» παλιότερα, και με το «www.mic.gr» τα τελευταία χρόνια. Εδώ μπαίνει η σχέση μου με το «Rollin Under»: γνωρίστηκα με τους συνεργάτες του mic στην Αθήνα, δημιουργός του οποίου είναι ο ιδιοκτήτης του εμβληματικού «Rollin Under», ο Μπάμπης Αργυρίου.
Δεν υπήρξε μία αφορμή μόνο. Πολλά πράγματα στριφογύριζαν μέσα στο μυαλό μου: η αγάπη μου για τα αστυνομικά μυθιστορήματα, οι αναμνήσεις μου από το οικογενειακό δισκάδικο, η ενασχόλησή μου με τη μουσική δημοσιογραφία ως συνεργάτης του «ZOO» και του «Ποπ & Ροκ» παλιότερα, και με το «www.mic.gr» τα τελευταία χρόνια. Εδώ μπαίνει η σχέση μου με το «Rollin Under»: γνωρίστηκα με τους συνεργάτες του mic στην Αθήνα, δημιουργός του οποίου είναι ο ιδιοκτήτης του εμβληματικού «Rollin Under», ο Μπάμπης Αργυρίου.
Μια συνάδελφός σας συγγραφέας μου είχε πει παλιότερα ότι «οι ενδιαφέροντες συγγραφείς γράφουν κυρίως για τη ζωή τους». Το δικό σας βιβλίο έχει αυτοβιογραφικά στοιχεία;
Νομίζω ότι όλα τα βιβλία έχουν κάποια αυτοβιογραφικά στοιχεία, λίγο ως πολύ. Αλλά όσα περιστρέφονται κυρίως γύρω από το συγγραφέα τους καταντούν βαρετά πολύ γρήγορα. Οι «αυτοβιογραφίες» έχουν ενδιαφέρον μόνο όταν τις γράφει ο Bob Dylan ή η Άγκαθα Κρίστι.
Νομίζω ότι όλα τα βιβλία έχουν κάποια αυτοβιογραφικά στοιχεία, λίγο ως πολύ. Αλλά όσα περιστρέφονται κυρίως γύρω από το συγγραφέα τους καταντούν βαρετά πολύ γρήγορα. Οι «αυτοβιογραφίες» έχουν ενδιαφέρον μόνο όταν τις γράφει ο Bob Dylan ή η Άγκαθα Κρίστι.
Τα βινύλια είναι ανδρικό φετίχ σε ποσοστό 90%. Τα φετίχ όμως είναι χαρακτηριστικό και των δύο φύλων, αν και τα γυναικεία φετίχ έχουν περισσότερη σχέση με την ένδυση – blame it on the Sex & the City!
Στο βιβλίο παρατηρούμε την έντονη νοσταλγία σας για τη μουσική των δεκαετιών ‘70- ’80. Τι θυμάστε περισσότερο από την εποχή που είχατε το δισκάδικο;Θυμάμαι τη λαχτάρα για μουσική πληροφόρηση που διέπνεε τον κόσμο, καθώς εκείνη την εποχή είχαν αρχίσει να έρχονται πολλοί δίσκοι εισαγωγής, να γίνονται οι πρώτες rock συναυλίες και να κυκλοφορούν αρκετά μουσικά περιοδικά και βιβλία. Το γεγονός ότι η rock/pop/punk κλπ. ήταν σημαντικό κομμάτι της ζωής όλων μας, κι όχι ένα «χαλί» άλλων δραστηριοτήτων.
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μια τάση επιστροφής στο βινύλιο και από την μεριά των δισκογραφικών και από την πλευρά των μουσικόφιλων. Πού νομίζετε ότι οφείλεται αυτό;
Αποδείχτηκε στην πράξη αυτό που πολλοί φωνάζαμε εδώ και χρόνια: ότι το βινύλιο έχει καλύτερη ποιότητα ήχου και είναι πιο ανθεκτικό. Επιπλέον, η απαξίωση του cd από τις ίδιες τις δισκογραφικές εταιρείες έκανε ένα μέρος του αγοραστικού κοινού να στραφεί στο βινύλιο. Αλλά ας μη γελιόμαστε: στην εποχή του ίντερνετ, αυτοί που θα αγοράζουν και θα ακούν μουσική από βινύλια θα είναι μια μικρή μερίδα του κόσμου.
Αποδείχτηκε στην πράξη αυτό που πολλοί φωνάζαμε εδώ και χρόνια: ότι το βινύλιο έχει καλύτερη ποιότητα ήχου και είναι πιο ανθεκτικό. Επιπλέον, η απαξίωση του cd από τις ίδιες τις δισκογραφικές εταιρείες έκανε ένα μέρος του αγοραστικού κοινού να στραφεί στο βινύλιο. Αλλά ας μη γελιόμαστε: στην εποχή του ίντερνετ, αυτοί που θα αγοράζουν και θα ακούν μουσική από βινύλια θα είναι μια μικρή μερίδα του κόσμου.
Με ποια ηρωίδα του βιβλίου ταυτίζεστε περισσότερο και γιατί;
Με καμία. Είναι όλες δημιουργήματα της φαντασίας μου με σκοπό να παίξουν ένα συγκεκριμένο ρόλο στην εξέλιξη της πλοκής.
Με καμία. Είναι όλες δημιουργήματα της φαντασίας μου με σκοπό να παίξουν ένα συγκεκριμένο ρόλο στην εξέλιξη της πλοκής.
Τα φετίχ, όπως και τα βινύλια, είναι ανδρική υπόθεση;
Τα βινύλια είναι ανδρικό φετίχ σε ποσοστό 90%. Τα φετίχ όμως είναι χαρακτηριστικό και των δύο φύλων, αν και τα γυναικεία φετίχ έχουν περισσότερη σχέση με την ένδυση – blame it on the Sex & the City!
Τα βινύλια είναι ανδρικό φετίχ σε ποσοστό 90%. Τα φετίχ όμως είναι χαρακτηριστικό και των δύο φύλων, αν και τα γυναικεία φετίχ έχουν περισσότερη σχέση με την ένδυση – blame it on the Sex & the City!
Έχετε δεχθεί ποτέ πουριτανική αντιμετώπιση για την μουσική που ακούτε ή αν αυτή που ακούτε είναι πιο ψαγμένη ή όχι… (όπως μια από τις ηρωίδες σας, η Μαρίτα);Μου έχει τύχει να με σνομπάρουν για τη μουσική που ακούω, κυρίως για την επιλογή της μαύρης μουσικής που θεωρείται «δεύτερης ποιότητας» από τους σκληροπυρηνικούς ροκάδες. Αλλά δεν τσιμπάω` μεγάλωσα μέσα σε δισκάδικο, έχω ακούσει μουσική αμέτρητες ώρες, μέρες, χρόνια - και κανείς δεν μπορεί να με κάνει να νιώσω υποδεέστερη. Άλλωστε, για μένα η μουσική είναι γνήσια απόλαυση, όχι δραστηριότητα που έχει σκοπό να μου αποφέρει «παράσημα».
Η εμμονή σας με τον Χόρνμπι σε μεταφραστικό επίπεδο, σας επηρέασε εξίσου για να ξεκινήσετε αυτό το βιβλίο;
Η αγάπη μου για τον Νικ Χόρνμπι και η τύχη μου να μεταφράσω τα περισσότερα βιβλία του μου έδειξε ότι μπορεί κανείς να μιλήσει για σοβαρά θέματα, βάζοντας ικανές δόσεις μουσικής στην αφήγηση.
Η αγάπη μου για τον Νικ Χόρνμπι και η τύχη μου να μεταφράσω τα περισσότερα βιβλία του μου έδειξε ότι μπορεί κανείς να μιλήσει για σοβαρά θέματα, βάζοντας ικανές δόσεις μουσικής στην αφήγηση.
Ήταν δύσκολο το βήμα από την μετάφραση στην συγγραφή ή μάλλον αναπόφευκτο, για κάποιον που ασχολείται καθημερινά με λέξεις;Το βήμα ήταν δύσκολο όχι όμως λόγω της ενασχόλησής μου με τη μετάφραση. Από παιδί, υπήρξα λαίμαργη αναγνώστρια και η σύγκριση με τους αληθινά «μεγάλους» μπορεί να σε παραλύσει πριν γράψεις την πρώτη λέξη. Η τριβή με τη μετάφραση βοηθάει σε άλλους τομείς: να δεις αν κυλάει το κείμενο, αν είναι φυσικοί οι διάλογοι, πού κάνει κοιλιά και πού θέλει κόψιμο.
Επίσης, έχετε διαβάσει και μεταφράσει τις βιογραφίες σπουδαίων μουσικών (Beatles, B.Dylan, Nick Cave, L. Cohen, κτλ.). Ανακαλύπτοντας πράγματα γι’ αυτούς έχετε φτάσει ποτέ σε σημείο να τους απομυθοποιήσετε;
Ένας λόγος που δεν θα ήθελα να γνωρίσω από κοντά κανένα από τα είδωλά μου είναι επειδή έχω συνειδητοποιήσει εδώ και πολλά χρόνια, ότι άλλο πράγμα ο καλλιτέχνης και άλλο ο άνθρωπος. Όσα κι αν καταμαρτυρούν στον Dylan (και δεν αμφιβάλω ότι πολλά απ’ αυτά είναι αληθινά), η συγκίνηση που μου προκαλούν οι στίχοι του παραμένει αμείωτη.
Ένας λόγος που δεν θα ήθελα να γνωρίσω από κοντά κανένα από τα είδωλά μου είναι επειδή έχω συνειδητοποιήσει εδώ και πολλά χρόνια, ότι άλλο πράγμα ο καλλιτέχνης και άλλο ο άνθρωπος. Όσα κι αν καταμαρτυρούν στον Dylan (και δεν αμφιβάλω ότι πολλά απ’ αυτά είναι αληθινά), η συγκίνηση που μου προκαλούν οι στίχοι του παραμένει αμείωτη.
Αντιθέτως, ποια θεωρείτε «τα καλά παιδιά» της ξένης μουσικής βιομηχανίας;
«Καλά παιδιά;» Μα η έννοια του rock και των παραφυάδων αυτού είναι εκ φύσεως αντίθετη με το χαρακτηρισμό «καλό παιδί». Δεν αμφιβάλω ότι πολλοί rock μουσικοί είναι εξαιρετικοί φίλοι, γονείς, σύντροφοι, αληθινά διαμάντια στην καθημερινή τους ζωή. Αλλά για να παραφράσω ένα γνωστό τραγούδι της Tina Turner, «What’s music has to do with it?».
«Καλά παιδιά;» Μα η έννοια του rock και των παραφυάδων αυτού είναι εκ φύσεως αντίθετη με το χαρακτηρισμό «καλό παιδί». Δεν αμφιβάλω ότι πολλοί rock μουσικοί είναι εξαιρετικοί φίλοι, γονείς, σύντροφοι, αληθινά διαμάντια στην καθημερινή τους ζωή. Αλλά για να παραφράσω ένα γνωστό τραγούδι της Tina Turner, «What’s music has to do with it?».
Σήμερα, ποια είναι η σχέση σας με τη διαδικασία του «συλλέγειν» βινύλια; Παρεμπιπτόντως, όταν κλείσατε το δισκάδικο στην Ν. Σμύρνη, τι απέγιναν όλοι αυτοί οι απούλητοι δίσκοι;
Σπάνια αγοράζω πια βινύλια διότι έχω πρόβλημα χώρου. Συντηρώ όμως ως κόρη οφθαλμού την υπάρχουσα συλλογή μου. Από το δισκάδικο δεν έμειναν πολλοί απούλητοι δίσκοι, ένα 5% του στοκ μόνο. Δίσκοι, κασέτες και cd βρήκαν το δρόμο τους στο «Δεύτερο Χέρι», στο κατάστημα της οργάνωσης Ελληνικό Καραβάνι Αλληλεγγύης (το οποίο στηρίζει προγράμματα ‘οικονομικής υιοθεσίας’ ορφανών παιδιών που έχουν χάσει έναν ή και τους δύο γονείς τους σε πολεμικές συγκρούσεις ή φυσικές καταστροφές).
Σπάνια αγοράζω πια βινύλια διότι έχω πρόβλημα χώρου. Συντηρώ όμως ως κόρη οφθαλμού την υπάρχουσα συλλογή μου. Από το δισκάδικο δεν έμειναν πολλοί απούλητοι δίσκοι, ένα 5% του στοκ μόνο. Δίσκοι, κασέτες και cd βρήκαν το δρόμο τους στο «Δεύτερο Χέρι», στο κατάστημα της οργάνωσης Ελληνικό Καραβάνι Αλληλεγγύης (το οποίο στηρίζει προγράμματα ‘οικονομικής υιοθεσίας’ ορφανών παιδιών που έχουν χάσει έναν ή και τους δύο γονείς τους σε πολεμικές συγκρούσεις ή φυσικές καταστροφές).
Ποια είναι τα δέκα τραγούδια που θα βάζατε στο σάουντρακ του βιβλίου;
Το σάουντρακ του βιβλίου βρίσκεται σε κανάλι στο youtube. Αν θέλετε όμως να ξεχωρίσω κάποια, θα διάλεγα τα εξής:
Το σάουντρακ του βιβλίου βρίσκεται σε κανάλι στο youtube. Αν θέλετε όμως να ξεχωρίσω κάποια, θα διάλεγα τα εξής:
1. I can’t stand losing you (Police)
2. Living in the past (Jethro Tull)
3. At 17 (Janis Ian)
4. Maxwell’s silver hammer (Beatles)
5. One too many mornings (Bob Dylan)
6. The man comes around (Johnny Cash)
7. Bird on the wire (Leonard Cohen)
8. Atlantic City (Bruce Springsteen)
9. Games people play (Joe South)
10. In the rain (Dramatics)
Η απάντηση στο ερώτημα «Μπορεί να σκοτώσει κάποιος για μια χούφτα βινύλια», είναι «Ναι» ή αφήνεται στην ευχέρεια του αναγνώστη να δώσει τη δική του απάντηση;
Προτιμώ να δώσει ο κάθε αναγνώστης τη δική του απάντηση…
Προτιμώ να δώσει ο κάθε αναγνώστης τη δική του απάντηση…
Ετοιμάζετε επόμενο συγγραφικό έργο; Θα έχει κι αυτό πλούσιες μουσικές αναφορές;
Γράφω μία καινούργια περιπέτεια με ήρωα τον αστυνόμο Χάρη Νικολόπουλο, και θα έχει κι αυτή αρκετές μουσικές αναφορές.
Γράφω μία καινούργια περιπέτεια με ήρωα τον αστυνόμο Χάρη Νικολόπουλο, και θα έχει κι αυτή αρκετές μουσικές αναφορές.
Κατερίνα Νικολακούλη
*Το σάουντρακ του βιβλίου «Για μια χούφτα βινύλια» μπορείτε να βρείτε και να ακούσετε εδώ.
