Ο Νίκος Καββαδίας, γνωστός σε όλους μας μέσα από τις μελωδίες του Θάνου Μικρούτσικου, γεννήθηκε το 1910 σε μια μικρή πόλη στην περιοχή Χαμπρίν της Μαντζουρίας από Έλληνες γονείς απ’ την Κεφαλονιά. Σε πολύ μικρή ηλικία μετά το ξέσπασμα του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου γυρνάει στην Ελλάδα μαζί με τους γονείς του κι εγκαθίστανται στην Κεφαλονιά. Το 1921 φεύγουν απ’ το νησί και με την ελπίδα μιας νέας ζωής, κατεβαίνουν στην Αθήνα και μένουν στον Πειραιά, όπου ο Ν.Καββαδίας τελείωσε το δημοτικό και το γυμνάσιο σχολείο ως το 1932.
Nέος ακόμα, μόλις 18 χρονών, άρχισε να δημοσιεύει τα πρώτα ποιήματά του σε μια μικρή εφημερίδα με το ψευδώνυμο Πέτρος Βαλχάλας. Το 1929, σε ηλικία 19 χρονών, μετά το θάνατο του πατέρα του, ήταν αυτός που επωμίστηκε όλα τα οικογενειακά βάρη και άρχισε να εργάζεται σε ένα ναυτικό γραφείο κάνοντας θελήματα. Λίγους μήνες αργότερα μπαρκάρει ως ναύτης μ’ ένα καράβι, επάγγελμα το οποίο ακολούθησε για αρκετά χρόνια, μέχρι τη στιγμή που αποφασίζει να πάρει το δίπλωμα του ασυρματιστή. Περισσότερο κατέληξε θα λέγαμε να γίνει ασυρματιστής, αφού η θέληση του να γίνει καπετάνιος δε μπορούσε να πραγματοποιηθεί λόγω ηλικίας. Πήρε το δίπλωμα του το 1939, αλλά τον πρόλαβε ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος με αποτέλεσμα να στρατευτεί κι έπειτα να πολεμήσει κι ο ίδιος στο μέτωπο της Αλβανίας.
Έζησε όλη την κατοχή στην Αθήνα, πήρε μέρος στην Αντίσταση, αγωνίστηκε μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, συμμετείχε αρχικά στο ΕΑΜ ναυτικών κι αργότερα στο ΕΑΜ λογοτεχνών, όπου διετέλεσε και γραμματέας του κατά το έτος 1944. Αυτή την περίοδο ο Καββαδίας γράφει τα αντιστασιακά του ποιήματα, εκ των οποίων δεν θέλησε να εκδώσει ποτέ, κανένα!! Πρώτο το "Αθήνα 1943" το οποίο και δημοσιεύτηκε στο παράνομο περιοδικό "Πρωτοπόροι" το Δεκέμβριο του 1943 με το ψευδώνυμο Α.Ταπεινός και το 1945 δημοσιεύει στο περιοδικό της ΕΠΟΝ «Νέα Γενιά» το ποίημα "Στον τάφο του Επονίτη".
ΑΘΗΝΑ 1943 Οι δρόμοι κόκκινες γιομάτες επιγραφές τρανά την ώρα διαλαλούν την ορισμένοι Αγέρας πνέει βορινός απ’ τις κορφές κι αργοσαλεύουνε στα πάρκα οι κρεμασμένοι
Μες στην Αθήνα όλα τα πρόσωπα βουβά και περπατάν αργά στους δρόμους «εν κινδύνω» ως τις εφτά που θ’ ακουστεί «Σιστάς Μοσκβά» και στις οχτώ (βαλ’ το σιγά) «Εδώ Λονδίνο»
Φυσά ταχιά σπιλιάδα, φυσά βορεινή Γραίκο μου κατρακύλα απ’ την Κριμαία κατά τετράδας παν στο δρόμο οι Γερμανοί κάτου από μαύρη κακορίζικη σημαία
Μήνα το μήνα και πληθαίνουν οι πιστοί ώρα την ώρα και φουντώνει το μελίσσι ως τη στιγμή που μες στους δρόμους θ’ ακουστεί η μουσική που κάθε στόμα θα λαλήσει
Είναι ελάχιστοι ίσως αυτοί που γνωρίζουν την αντιστασιακή ποίηση και πλευρά του Νίκου Καββαδία. Οι περισσότεροι αναγνώστες ή ακροατές τον έχουν στο νου τους ως έναν κουρσάρο, ως μια δύστροπη κι απόκοσμη μορφή κρυμμένη πίσω από τους αλλόκοτους στίχους της και τις υγρές εικόνες των πόλεων και των λιμανιών που περιγράφει. Ναι, οι λέξεις του Καββαδία είναι αλήθεια πως κουβαλάνε μια μέθη μαγική για όποιον τις πρωτοδιαβάζει, πολλές φορές για να βγάλεις νόημα στις γραμμές του πρέπει να δαπανήσεις κόπο και σκέψη, ακόμα και ειδικές γνώσεις ή λεξικά. Όμως, προσωπικά πιστεύω πως δεν το ‘κανε επίτηδες, απλά ήθελε να διαπαιδαγωγήσει το αναγνωστικό του κοινό, να το μυήσει στον κόσμο του και στις αγάπες του.
Το 1945 τον Οκτώβρη, μπαρκάρει ως ασυρματιστής στο πλοίο Κορινθία. Δεν έμεινε όμως ποτέ αμέτοχος κι έξω απ’ την πολιτική δράση. Οργάνωσε τους ναυτεργάτες με τέτοιο τρόπο, ώστε όταν το πλοίο μπήκε στη γραμμή Πειραιάς-Αλεξάνδρεια-Μασσαλία μετέφερε υλικό από και προς την Ελλάδα καθώς βοηθούσε και διωκόμενους πολίτες και αγωνιστές να διαφύγουν στο εξωτερικό. Το Μάρτιο του 1967 ο Ν.Καββαδίας έδωσε μια μεγάλη συνέντευξη στο περιοδικό "Πανσπουδαστική", ένα μήνα πριν την επιβολή της Αμερικανοκίνητης χούντας τον Απρίλιο του ’67, στους Μάκη Ρηγάτο και Γιάννη Καούνη, μέλη της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη στους οποίους επίσης έγραψε κι αφιέρωσε το ποίημα του "Οι σπουδαστές". Το 1972, προς την εκπνοή της χούντας, γράφει το ποίημα "GUEVARA", αφιερωμένο στον μεγάλο Αργεντινό επαναστάτη που δολοφονήθηκε εν αιχμαλωσία στη Βολιβία από πράκτορες της CIA.Σ’ ένα απόσπασμα από το ποίημα αυτό λέει:
Πάνθηρας ακουρμάζεται, θωράει και κοντοστέκει Γλείφει τα ρόδα απ’ τις πληγές, μεθάει και δυναμώνει Ξέρασε η γη τα σπλάχνα της και πήδησαν δαιμόνοι Σφυρί βαράει με δύναμη, βουβό μένει τ’ αμόνι
Ο Καββαδίας δεν είναι πολιτικός ποιητής, όχι δεν είναι. Είναι όμως βαθιά επαναστάτης μ’ έναν ήρεμο, γνήσια προσωπικό τρόπο. Η επαναστατικότητα του συγχωνεύεται με το αίσθημα ανεξαρτησίας και προσωπικής ελευθερίας και περνά όχι μόνον ως πολιτική άποψη, αλλά και ως στάση ζωής. Στο ποίημα του Federico Garcia Lorka, γράφει:
Ατσίγγανε κι αφέντη μου, με τι να σε στολίσω, φέρτε το μαυριτάνικο σκουτί το πορφυρό Στον τοίχο της Καισαριανής μας φέραν από πίσω, κι ίσα ένα αντρίκειο ανάστημα ψηλώσαν στο σωρό
Το λογοτεχνικό έργο του Ν.Καββαδία περιορίζεται μόλις σε ένα πεζό, τη «Βάρδια», τρεις ποιητικές συλλογές «το Μαραμπού», το «Πούσι», και το «Τραβέρσο», μία νουβέλα το «Λι» και δυο μικρές ιστορίες σ’ ένα βιβλιαράκι «Του πολέμου/Πάνω στ’ άλογο». Ήταν επιλογή του Καββαδία να μην γράψει ποιήματα πολιτικού περιεχομένου, καθώς θεωρούσε ότι χρειάζεται μια αντικειμενικότητα και μια βαθιά ευαισθησία για κάτι τέτοιο. Μόνο που δεν μπορούσε να καταλάβει πόσο βαθιά ριζοσπαστική είναι η ποίηση του, η οποία διακατέχεται από τη νοσταλγία της ανθρωπιάς, από τις κακουχίες των θαλασσοδαρμένων ναυτικών και τη δύναμη για διεκδίκηση όσων τους στερούσαν.
Ο Νίκος Καββαδίας πέρα από την αγάπη για το συνάνθρωπό του είχε μια μεγαλύτερη, την αγάπη για τη θάλασσα. Μια αδυναμία που παρουσιάζεται με τον πιο γλαφυρό τρόπο μέσα στα έργα που μας άφησε, μια τρυφερότητα για αυτό το διάφανο υγρό στοιχείο που έμελλε να κυριεύσει πάνω του για ολόκληρη τη ζωή του χωρίς να το μετανιώσει λεπτό. Ακόμα και τους αγώνες του στην Αντίσταση, μέσα απ’ τα νερά της τους έκανε! Το κύμα που τον ταξίδεψε σε τόσα μέρη, του δάνεισε το χάρισμα του γρήγορου κι άμεσου λόγου, αυτού που συναντάμε σε κάθε στοίχο κάποιου ποιήματός του. Έκανε τις εμπειρίες του βάρκα για να ταξιδεύουν οι αναγνώστες του και ποτέ δεν αρνήθηκε την ιδιότητα του! Ήταν ένας απλός ναυτικός σμιλεμένος με τους ανθρώπους, μπορεί να ήταν απότομος, αλλά ήταν άμεσος.
Ο Καββαδίας από νωρίς επέλεξε στη ζωή του από ποια μεριά του λόφου θα σταθεί. Ο Νίκος Καββαδίας έλεγε συχνά: «Η Αριστερά δεν είναι μόνο η εκλογική της δύναμη, μόνο δηλαδή οι ψήφοι που παίρνει. Είναι όποιος άνθρωπος δε θέλει να αδικεί το διπλανό του κι ο διπλανός του να τον αδικεί. Και δεν είναι λίγος. Αρκεί να του βάλεις εσύ μπροστά του τη σωστή ρότα».
Για τον ποιητή, η έμπνευση έρχεται από κει όπου κοιτάει η καρδιά του. Για τον Καββαδία αυτό το μέρος ήταν η θάλασσα. Σε μία από τις λιγοστές συνεντεύξεις του είχε πει πως αγαπάει τόσο πολύ τη θάλασσα γιατί του θυμίζει το λαό της χώρας μας. Πολύπαθος σα να βγαίνει από φουρτούνα, ρημαγμένος απ’ τη θαλασσοταραχή κι ύστερα νηνεμία που μαρτυρά την σιωπή που του επιβάλλανε! Γι’ αυτό και μέσα στη θάλασσα έβρισκε καταφύγιο για να κρύψει όλο τον πόνο και την οργή του. Η απλοϊκή στάση ζωής του Καββαδία αντικατοπτρίζει τη σεμνότητα με την οποία έντυσε όλα τα βήματα του και ζωντανή απόδειξη είναι ο μικρός αριθμός αυτών που γνωρίζουν λεπτομέρειες για την προσωπική ζωή και τη δράση του.
Πολλοί κριτικοί χαρακτηρίζουν τον Καββαδία ως μη στρατευμένο ποιητή, κι αυτό γιατί η ποίηση του δεν έχει για παράδειγμα την πολιτική δυναμική της ποίησης του Ρίτσου. Παρόλα αυτά μέσα απ’ τους στίχους του βγαίνει όλος ο ανθρώπινος πόνος της κοινωνίας του ’45 και του ’50. Μιας κοινωνίας με ανεργία κι αδιέξοδα για τους νέους, όπως σήμερα θα μπορούσαμε να αντιπαραβάλλουμε, με σκληρούς διωγμούς για τα παιδιά της και την ξενιτιά να χωρίζει οικογένειες. Και το ότι τα κατέγραψε όλα αυτά με τόσο γλαφυρό τρόπο καθώς και τη βρωμιά που υπήρχε στο επάγγελμα του ναυτικού τότε, δείχνει την άγρυπνη συνείδησή του. Είχε δηλώσει λίγο μετά την Κατοχή ότι νιώθει ανίκανος να δημιουργήσει πολιτική ποίηση, γιατί δε θεωρούσε τον εαυτό του ποιητή. Και μόνο όμως αυτή η παραδοχή του, αποδεικνύει περίτρανα πως σαν κομμουνιστής δεν έβαζε τον εγωισμό του πάνω από τον άνθρωπο, αλλά τον παραμέριζε, ακόμα κι αν αυτός ο άνθρωπος ήταν ο ίδιος του ο εαυτός!
Συνέχισε να ταξιδεύει μέχρι και το Νοέμβρη του 1974, τρεις μήνες πριν το έμφραγμα που τον πήρε απ’ τη ζωή στις 10 Φεβρουαρίου του 1975 στην Αθήνα. Για έναν τέτοιο άνθρωπο και ποιητή, τα πολλά λόγια παίρνουν κάθε φορά κάτι από τη λάμψη, μπορεί να μην καταφέρουν ποτέ να εκφράσουν ότι έκρυβε μέσα του, αλλά όταν αυτές πηγάζουν απ’ την καρδιά πάντα μετράνε. Ο σύντροφος του και ναυτεργάτης φίλος του Χρ.Παντελίδης τον αποχαιρέτησε μ’ αυτά τα λόγια, το ίδιο κι εγώ:
«Αγαπημένε μας σύντροφε ποιητή,
Ο χθεσινός άνεμος μας έφερε σε μας τους ναυτικούς το πιο θλιβερό ραπόρτο. Αγαπημένε μας σύντροφε ποιητή, καλό ταξίδι. Δεν κουνάμε όμως τα μαντίλια μας. Αυτά είναι γι’ αταξίδευτους στεριανούς. Ξεκουράσου στην τελευταία σου κουκέτα, στην πιο μικρή καμπίνα που γνώρισε ποτέ ναυτικός. Για κατευόδιο, εμείς οι ναυτεργάτες σύντροφοί σου, σου αφήνουμε λίγο φιλτραρισμένο απ’ τα μάτια μας θαλασσινό νερό. Είναι μαζεμένο απ’ της θάλασσας τον καθάριο βυθό....
Ο Θεοδόσης Πελεγρίνης είναι ένας πολυτάλαντος άνθρωπος, ένας σύγχρονος λόγιος αγχίνους. Καθηγητής φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, διηγηματογράφος και μυθιστοριογράφος, ηθοποιός και ως συγγραφέα...
Διαβάζοντας και παρουσιάζοντας τη δεύτερη ποιητική συλλογή της Κατίνας Μέτσιου, «Το τίποτα που πλέει ευτυχισμένο», έρχομαι σε επαφή με τον κόσμο της. Το φως, το σκοτάδι, την παράδοση, το παρόν, κάτι...
Ο Γιάννης Λασπιάς πάτησε πάνω στο δοκίμιο της Βιρτζίνια Γουλφ “A Room of One’s Own” και πέρασε στο αναγνωστικό όπως και στο θεατρικό κοινό τη σημασία των ίσων ευκαιριών, αλλά και την ελπίδα κάποια σ...
Ήλθαμε σε επαφή με την Τόνια Νικολαΐδη, τη συγγραφέα του βιβλίου και τον άνθρωπο που φρόντισε να δημιουργήσει και εκείνες τις ζωγραφιές. Μάθαμε για την προέλευση της ιστορίας, για τον τρόπο γένεσης ...
Ένας κόσμος που γεμίζει με φαντασία, χαμόγελα, αλλά και γνώση, τα μυαλουδάκια των μικρών μας «εξερευνητών». Αυτή η χρονιά είναι σαν να πέρασε και αφήνει πίσω της μια «στάμπα». Το παγκόσμι...
Έψαξα και έμαθα για την δουλειά της Νικολέττας Σκάλκου-Διαμαντίδη. Εξεπλάγην θετικά όταν είδα ότι ασχολείται στα βιβλία της με τη θρησκεία μας, με τρόπο τέτοιο που είναι πολύ βατός και κατανοη...
Ο νέος του φίλος φάνηκε σωτήριος. Το βοηθούσε πολύ στο βάδισμα και δεν φοβόταν. Ένα απόγευμα, καθώς γυρνούσε από την πλατεία, το αυτί του έπιασε τον ήχο... πριν από το δικό του βήμα. Ήταν ο ίδ...
Η ομάδα Hippo, η θεατρική ομάδα που δημιούργησε το πρώτο διαδικτυακό καλλιτεχνικό σχολείο στην Ελλάδα, είναι εδώ παρέα μας. Οι άνθρωποι που τα ξεκίνησαν όλα, ο Αλέξανδρος Ράπτης και ο Φώτης Δο...
Και σε αυτό το βιβλίο, για άλλη μια φορά η Κατερίνα μας κατέπληξε και θέλησα να μιλήσουμε μαζί της για όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας ή μέσα στην ίδια μας την οικογένεια. Την ευχαριστώ πολύ για τ...
«Οι επτά πνευματικοί νόμοι του έρωτα» είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να θυμηθούμε τον εαυτό μας. Και μέσω αυτών των θυμικών θα εκτιμήσουμε ξανά το δώρο της Φύσης. Ο Χρήστος Αποστολάκος μας μιλά γι...
Η δημιουργός, η ζωγράφος, ο άνθρωπος, η γυναίκα. Η Ισμήνη Μίχα πραγματοποιεί την πλέον πρόσφατη έκθεσή της, με τίτλο «Η τεθλασμένη του κόσμου». Μία έκθεση ζωγραφικής – ύμνο στη γυναίκα. Το πλά...
Το «Αφιερωμένο στον γιο μου», το ντεμπούτο βιβλίο του John Emmans, ήταν η αρχική γνωριμία, ήταν η θερμή χειραψία που μας οδηγούσε στο να πούμε «Πραγματικά χάρηκα πολύ»! Γνωρίζω το Γιάννη εδώ και αρκ...
Η συγγραφέας Τζένη Δάγλα, αντέστρεψε τα γράμματα και ξεκλείδωσε μία από τις μαύρες τρύπες που επιτρέπουν τις μετακινήσεις στην τέταρτη διάσταση. Το βιβλίο της «ΣΟΝΟΡΧ» είναι μία έξοχη καταγραφ...
Ο Γιάννης Σίννης είναι ένας δημιουργός που δεν σταματά ούτε στιγμή να είναι δραστήριος. Όταν δεν γράφει στίχους για τραγούδια γνωστών Ελλήνων ερμηνευτών, συνθέτει τα δικά του, παρέα με τους No...
Μείνε σπίτι, λοιπόν. Μείνε ασφαλής. Μείνε συντροφιά με ένα και δυο και τρία και τέσσερα βιβλία. Καλή ανάγνωση και ψηλά το κεφάλι. Θα περάσει κι αυτό και αν μας αφήσει πίσω την αγάπη της ανάγνω...
Με αφορμή το νέο βιβλίο, με τίτλο «Μετρητά», του πολυτάλαντου Μάριου Λεβέντη, βρεθήκαμε και κάναμε μια κουβέντα που ξεκίνησε από τα του βιβλίου και τελικά εξελίχθηκε σε μια εκδήλωση κατά...
Έχοντας ήδη κυκλοφορήσει ένα από τα κορυφαία βιβλία της χρονιάς, η Σοφία Δημοπούλου φιλοξενείται και μας τιμά με μία συνέντευξη που αναφέρεται σε τούτο το ολοκαίνουργιο δημιούργημά της, «Πώς υ...
Η Στέλλα Καραμπακάκη είναι το κορίτσι που βγάζει τα εσώψυχά μας στη φόρα. Είναι ταλαντούχα, είναι η φίλη που μας κουνά το δάχτυλο, άλλες φορές επιδεικτικά και άλλες με κατανόηση. Έχει στ...
Στη συνέχεια ο Θεόδωρος Πιστιόλας αναλαμβάνει να μας πει για την «Ηχώ» και όλο το στήσιμο γύρω από αυτό. Ο ίδιος είναι τσελίστας, ενώ παίζει κιθάρα και πιάνο. Κουβεντιάσαμε λίγο και του είπα πόσο έκ...
Το βιβλίο «Ημερολόγια Σαββάτου» της Δήμητρας Μπαρώτα, το ντεμπούτο της στο μαγικό κόσμο της συγγραφής, έρχεται να πιστοποιήσει το απίστευτο τάλαντό της και τη μοναδική της ικανότητα να απεικο...
Είναι ο κορυφαίος Γερμανός συγγραφέας ψυχολογικών θρίλερ και «Το δέμα», το πλέον πρόσφατο βιβλίο του, έχει πουλήσει ήδη εκατομμύρια αντίτυπα. Διαβάζοντας το εν λόγω, σκεφτήκαμε πως θα ήτ...
Ο Μάριος Λεβέντης εκφράζεται με την πένα του έτσι όπως πολλοί ονειρεύονται και φιλοδοξούν να ονειρευτούν. Με αφορμή το νέο του βιβλίο «Αυτόγραφο», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οδός Πανός, μιλήσαμ...
Ο Λουκάς Καρνέσης σίγουρα κατάφερε να μας τραβήξει την προσοχή. Με το προηγούμενο έργο του "Ένα πακέτο τσιγάρα στο κομοδίνο" μας έδωσε μπόλικες υποσχέσεις. Μένει να δούμε αν τις τ...
Ο Χρήστος Τερζίδης έχει οργανώσει και πραγματοποιήσει όλα αυτά τα χρόνια εκδηλώσεις σε όλο τον κόσμο. Είτε πρόκειται για μουσική και συγγραφή βιβλίων, είτε πρόκειται για αθλητικές διοργανώσεις...
Η Ελένη Ανδρεάδη είναι όμως και μία ευαίσθητη γυναίκα, με ανησυχίες για το περιβάλλον και το μέλλον μας και αυτό φαίνεται στο πώς και πού αποφάσισε να διοχετεύσει την ενέργειά της και τις δεξ...
Η Κέλλυ Σταμουλάκη είναι η συγγραφέας της καρδιάς μας. Για την ακρίβεια είναι ΚΑΙ της δικής μας καρδιάς, αφού πρωτίστως έχει κατακτήσει την καρδιά των μικρών παιδιών, που λατρεύουν κάθε ...
H Μαρία Χατζηγιάννη είναι μία σκηνοθέτις που ματώνει προκειμένου να ολοκληρώσει τα έργα της, τις ημέρες της, τα οπτικοακουστικά όνειρά της. Η Μαρία όμως δεν σταματά εκεί. Φροντίζει με περισσή ...
Τέλος, οι διάλογοι που υπάρχουν, ειδικά ανάμεσα στους απλούς στρατιώτες, μπορεί να είναι ταυτόχρονα ξεκαρδιστικοί, θλιβεροί ή υπερβολικά σκληροί (η πρότασή μου είναι να προσπαθήσετε να τ...
Αυτό το κορίτσι έχει ένα μοναδικό τρόπο να μας βάζει σε σκέψεις. Είναι μια γυναίκα με πάθος για τη ζωή. Έχει απίστευτο χιούμορ, είναι διορατική, ξέρει πώς να μας βάλει στον καναπέ της ψυ...
Ο άνθρωπος που έχει κάνει άπειρες παραγωγές στέκεται απέναντί μας, απαντά στις ερωτήσεις μας και μας χαρίζει το πιο γλυκό χαμόγελό του; Γιατί; Γιατί, απλούστατα, ο καλλιτέχνης είναι καλλιτέχνης σε ό...
Εγώ κι εκείνος για μπάνιο στο Καβούρι, με το λεωφορείο φυσικά. Φοιτητάκια και οι δυο, με την εξεταστική του Ιουνίου μόλις πίσω μας. Καλοκαίρι στην ανατολή του κι ένας έρωτας άγουρος, με χ...
Η Μαρία Χατζηγιάννη, ο άνθρωπος που συντόνισε ένα συγκρότημα, μία χορωδία, ένα μάτσο ηθοποιούς, ένα μεγάλο πρωταγωνιστή και ένα ολόκληρο συνεργείο, βρίσκεται στη διάθεσή μας.
Με έχει συνεπάρει ο τρόπος που γράφει, το χιούμορ της. Με το «Του Google η Μάνα Κάθεται», πριν τελειώσω το βιβλίο είχα ήδη στο μυαλό μου τις ερωτήσεις.
Ο Γιώργος είναι ένα νέο αλλά ώριμο σε σκέψη παιδί, με συγγραφικές ανησυχίες. Θελήσαμε να τον γνωρίσουμε καλύτερα και να μάθουμε περισσότερα. Ο σεβασμός που δείχνει στη τέχνη και τους ανθ...
Ο Κωνσταντίνος Παπαργύρης εμπνέεται από τη Μεσόγειο και από τη μεταβατική περίοδο που ο διαχωρισμός ανάμεσα στον παλιό παγανιστικό κόσμο και το νεόφερτο πρωτοχριστιανικό ήταν ακόμα θολός...
Πολιτισμός και πολιτική, μουσική και επανάσταση, καψούρα και αγανάκτηση. Υπάρχει αλληλεπίδραση μεταξύ της μουσικής που ακούμε και της πολυθρύλητης διάθεσης για ανατροπή;
Τι σημαίνουν για εσάς τα γκράφιτι; Ποιοι είναι αυτοί που έχουν “ντύσει” τους μουντούς και άσχημους, τις περισσότερες φορές τοίχους με πολύχρωμα σχέδια και φιγούρες;
Οι δύο συγγραφείς ανακατεύουν την ιστορία της σούπερ-σταρ με τις μελέτες τους, δημιουργώντας ένα ανάγνωσμα που θέλεις να ρουφήξεις, να το τελειώσεις μέσα σε μια μέρα.
Συγκρατείστε καλά το όνομα Demir Ozkal! Ο διάσημος chef ήρθε στην Ελλάδα για να ομορφύνει τις γεύσεις μας, όπως μόνο εκείνος ξέρει! O έρωτας περνάει από το στομάχι.
"Όταν γράφω παιδικό βιβλίο απευθύνομαι στο παιδί που ζει μέσα μου και ζητά να του πω μια ιστορία. Γράφω τα παιδικά βιβλία που δεν διάβασα όταν ήμουν παιδί".
Βάστα Στείλε Θ'ανέβω (Part 2) : Το αφιέρωμά μας στο pole dancing συνεχίζεται με νέες συνεντεύξεις, πολλά videos και πλούσιο φωτογραφικό υλικό. For your eyes only!
Νοσταλγός του rock και της μαύρης μουσικής η συγγραφέας ξεδιπλώνει τις θύμησες μιας ασυμβίβαστης μουσικής γενιάς, με αφορμή το τελευταίο της βιβλίο «Για μια χούφτα βινύλια».
Άκουσα για πρώτη φορά τον Κώστα παπαγεωργίου το 2000-2001 και τον είδα τηλεοπτικά στην εκπομπή «Δύο στα όρθια», με το Χριστόφορο Ζαραλίκο στο Mega Channel, κατά την ίδια περίοδο ...
Στις μέρες μας ψάχνουμε σχεδόν μανιωδώς για μικρές ακτίνες φωτός, αισιοδοξίας και θετικής σκέψης. Αλήθεια, η ευτυχία είναι εφικτή αποστολή στη ζωή μας; Η Κατερίνα Τσεμπερλίδου έχει όλες τις απαντήσε...
Για τον ποιητή, η έμπνευση έρχεται από κει όπου κοιτάει η καρδιά του. Για τον Καββαδία αυτό το μέρος ήταν η θάλασσα. Ένα αφιέρωμα στον μεγάλο αυτόν ποιητή και άνθρωπο από την Κατερίνα Βλαντώνη.
...
Η ζωή και το έργο του Stieg Larsson! Η μάχη της συντρόφου του και ποια η μαύρη επέτειος, όταν και έχασε τη ζωή του. Συμβολικοί όλοι οι χαρακτήρες των βιβλίων του!
Τα βιβλία του έχουν εκδοθεί σε περισσότερες από 160 χώρες, έχουν μεταφραστεί σε 70 περίπου γλώσσες και δημιούργησαν ένα νέο τρόπο σκέψης και προσέγγισης γύρω από το νόημα της ζωής.
Διαπλοκή, αναξιοκρατία, ατιμωρησία, αδιαφάνεια, φοροδιαφυγή, διαφθορά : μία συνέντευξη, που θα προκαλέσει ποικίλα σχόλια με τον σπουδαίο οικονομολόγο, ποιητή και συγγραφέα.